Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 43

Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 43
Okur og skyld brot. 105 hörðum mönnum og slyngum að bráð. Léttúðin felur í-sér gáleysi og teflir á tæpasta vað. Fákunnáttan er þekkingar- skortur á því atriði, sem máli skiptir, en hún þarf ekki að verða aðilja að fótakefli, nema léttúð eða einfeldni komi til. e) Að maður notar sér það, aS aðili er honum háður. Tekur þetta til frændsemi, mægða eftir atvikum og ann- arra frændsemi- eða fjölskyldubanda, svo sem hjóna, unn- usta og unnustu, uppeldis- eða fósturbarna. Bóndi, sem fær konu. sína til þess að' færa séreign hennar til séreignar hans, faðir, sem fengi barn sitt til óhagstæðra kaupa við sig, tengdafaðir, sem fengi tengdabarn sitt til samskonar skipta við sig, gætu t. d. komið undir þetta ákvæði. Ymis vinnusambönd lúta því og, svo sem hjúasambandið og samband milli vinnuveitanda og vinnuþega annars. Oftast er vinnuveitandinn aðstöðubetri, en svo þarf þó eklci að vera. Vinnuveitanda getur staðið á svo miklu að halda vinnuþega, að segja má hann vinnuþega sínum háðan. Af ‘ fjái'hagsástæðum kann A að vera B svo háður, að B hafi ráð hans í hendi sér, enda geta bágindi A komið þar til greina. Sama er að segja um siðferðilegt ósjálfstæði að- ilja. B veit enhvern skemmilegan verknað upp á A, svo að A reynir þess.vegna að þóknast B með ýmsu móti, t. d. með því að 'gera við hann óhagfellda löggerninga. Eins og dæmi þessi sýna, kunna fleiri en einn annmarka þeirra, sem í a—e greinir, að fara saman. Ósjálfstæði, fákunnátta, einfeldni og bágindi kann allt saman að valda ákvörðun aðilja. Það er auðvitað ekki nægilegt til notkunar ákvæða 7. gr. okurlaganna, að aðili geri óhagstæða löggerninga, ef engum téðra annmarka er til að dreifa. Kaupharka almennt eða hagsýni í viðskiptum getur valdið því, að annar aðilja beri skarðan hlut í viðskiptum sínum við hinn. Slíkir lög- gerningar binda aðilja ivenjulega. Aðrar ógildingarástæð- ur löggerninga geta mð sjálfsögðu komið til greina við hliðina á 7, gr., svo sem okur,- ólögræði, nauðung, fjár- kúgun; svik; rangar eða brostnar forsendur o. s. frv.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.