Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 59

Álit um réttarlcröfur til Grœnlcmds.
121
I niðurlagi álits síns segir G. B., er hann hefur ítrekað
umsögn sína um gildi úrlausnar Haagdómsins: „Ekki verð-
ur s.éð, að Islendingar hefðu unnið nokkurn rétt til Græn-
lands, þótt þeir hefðu krafizt þess, er þeir sömdu við Dani
1918, eða gengið inn í mál Norðmanna og Dana fyrir al-
þjóðadómstólnum."
G. B. endar álit sitt með þessum orðum:
„Það eina, sem Islendingar geta gert og þeim ber að
gera, er að leitast við eftir milliríkjaleiðum (diplómatiskum
leiðum) að öðlast atvinnuréttindi í Grænlandi. Danir standa
enn í óbættum sökum við íslendinga fyrir kaupþrælkun á
þeim um margra alda skeið. Réttindaveizla á Grænlandi
gæti verið þáttur í viðleitni þeirra til að bæta margra alda
órétt.“
Bak við álitið liggur mjög mikil vinna, enda er álitið
skýrt og röksamlegt, sem vænta mátti, og höfundi til sóma.
E. A.
----0----
Gertæki.
Ilinn 29. febrúar 1952 (Hrd. XXIII. 85) kvað hæstirétt-
ur upp dóm í innsetningarmáli aðiljanna G og M. Dóms-
orð og rökstuðningur þess er tvímælalaust réttur. En í
íorsendum dómsins er athugasemd, sem sýnist vera óþörf
til rökstuðnings niðurstöðu dómstólsins, en þó svo vaxin,
að ástæða er til þess að gera við hana nokkrar athuga-
semdir.
Svo var mál með vexti, að M liafði selt G á leigu íbúð í
húsi sínu við R-mel. Hinn 9. febrúar 1950 sagði M G upp
leigumálanum, og skyldi G samkvæmt uppsögninni rýma
húsnæðið 14. maí næstan á eftir. Með bréfi 22. s. m. mót-
mælti umboðsmaður G uppsögninni, en kvað G þó áreiðan-
lega mundu rýma húsnæðið, jafnskjótt sem hann fengi
annað húsnæði. G hélt íbúðinni, þar til er hann 29. okt. s. á.
fluttist á brott úr húsnæðinu með fjölskyldu sína og hús-