Tímarit lögfræðinga - 01.01.1956, Síða 28

höfðu 39,5% við kosningarnar 1949, var frá upphafi í vit-
uðum minni liluta bæði á Alþingi og meðal kjósenda. I öðr-
um tilfellum en þessum hafa stjórnir frá 1944 ætíð haft
svo sterkan flokka-stuðning, að méiri hluti þeirra meðal
kjósenda verður ekki dreginn í efa.
Af því, scm nú hefui' verið sagt, sést, að nokkrir mis-
brcstir hafa verið á því, að fylgi stjórna á Alþingi og með-
al kjósenda færi svo saman, að um fullkomið lýði'æði hafi
ætíð verið að ræða. En fátt er al-fullkomið í þessum heimi,
og eftir stjórnlögum hefur ætíð verið farið, þó að stund-
um hafi mátt dcila um, hvort framkvæmdin hafi verið
hin heppilegasta. Hitt er ljóst, að eftir því sem viðfangs-
efni eru örðugari, er liættusamara að stjórn sitji, þótt hún
liafi meiri hluta á Alþingi, ef verulega skortii- á um fylgi
hennar meðal þjóðarinnar.
Eoks er eðlilegt, að athugað sé, hvort þingræðið 'nafi
tryggt þjóðinni sæmilega öruggt stjórnarfar á þessum 50
árum, sem það hcfur staðið. Á það má leggja ýmiss konar
mælikvarða, en gleggstur er e. t. v. sá, að bera saman,
liversu margir stjórnar-formenn hafa verið á þessu tíma-
bili í nokkrum iöndum, og á íslandi.
Sést þá, að í móðurlandi þingræðisins, Bretlandi hafa
þeir verið 11, í Danrtiörku 16 og Noregi 17. í Frakklandi
hafa þeir aftur á möti verið 42. Á Islandi hafa þeir verið
14 og virðist það sízt óhagstætt.
Af því, sem nú hefur verið sagt, er sýnt, að slík reynsla
er komin á þingræðið hér á landi, svo mörg vandamál hef-
ur þurft að leysa við framkvæmd þess og lausnirnar mið-
azt svo við íslenzka hætti og aðstæður, að þingræðið liefur
vissulega gróið fast í íslenzkum jarðvegi og sótt til þ.jóðar-
innar styrk, sem gcfið hefur því kraft til að veita lslend-
ingum forystu á mesta blómaskeiði þjóðar okkar.
22