Tímarit lögfræðinga - 01.04.1956, Side 24

af öllum þjóðum, því ella gæti ekki „hverr þeirra manna“
verið ,,selu- licr er þar er sekr.“ Ef útlendingar vega hver
annan eða sekta hver annan í grænl. dómi eða svo, að
þeir leggi málið í gerð útlendinga eða innlendra manna
þar, gildir dómurinn, sáttin eða gerðin á Islandi, og það
um leið og hinn saknæmi verknaður eða vanræksla hafði
farið fram á Grænlandi eða strax og sektin var sögð upp
í gerð eða dómi á Grænlandi. Sektin á Grænlandi fær ekki
fyrst gildi á Islandi við uppsögn hennar að lögbergi á
Islandi, heldur jafnsnemma og hún færi gildi á Græn-
landi. Grænlenzka sektin cr sögð upp að lögbergi af því,
að hún er áður búin að fá gildi á Islandi. Að þetta er
svona, getur aðcins verið af því, að Grænland og Island,
Grænlcndingar og Islendingar, eru í einu og sama valda-
skipulagi einna og sömu forngermanskra laga, og sektin
nær eins langt og lögin ganga.
Er sektin er’komin á, kemur hið sama fram í vandhæfn-
inni á breytni við hinn seka mann, er sekur hafði orðið á
Grænlandi. Hví á Islendingur að umgangast Grænlending,
sektaðan á Grænlandi, sem sekan þeirri sekt, er hann hlaut
þar? IIví á Islendingur á Islandi að umgangast Islending
eða útlcnding, af hvaða þjóð sem er, sem einmitt sekan
sönm sckt á Islandi og alls staðar í veröldinni og hann
féll í á Grænlandi, jafnvel þótt hinn seki hefði aldrei til
Grænlands komið, t. d. fjörbaugsmann með vandhæfni
þein-i, er þeim fylgdi innanlands, en sem sýknan utan
svæðis Grágásar; skógarmann ferjandi sem sekan innan
svæðis Grágásar, en sýknan utan þess; skógarmenn ó-
fei’jandi (af hvaða þjóð sem var) sem sekan hvar sem
var í vcröldinni? IIví eykst ekki sekt hins seka manns við
það, að lcoma frá Grænlandi til Islands eða frá Islandi til
Gj’ænlands, þar sem fjörbaugsmaður varð skógarmaður
óferjandi, ef hann kom út áður 3 vetur væru liðnir eða
með fjörbaugssekt á sér, en skógarmaður ferjandi varð
óferjandi, ef hann kom nolckru sinni út. Ilið einasta mögu-
lega svar upp á þctta er, að Grænland og Island voru eitt
8G