Tímarit lögfræðinga - 01.04.1956, Blaðsíða 61
trúnaðarmanninum og var hlutafélagið sýknað af þessu
ákæruatriði.
Þá kom til álita það atriði hvort félagið hefði gerzt brot-
legt við síðari málslið 11. gr. sömu laga með því að gefa
trúnaðarmanninum ekki kost á endurráðningu, er það réði
til áframhaldandi starfa, menn, sem ekki stóðu trúnaðar-
manninum framar um starfsþekkingu og starfshæfni.
Félagsdómur komst að þeirri niðurstöðu, að trúnaðar-
maðurinn hefði með tilliti til starfshæfni sinnar að vísu
átt rétt til áframhaldandi vinnu samkvæmt meginz-eglu
2. málsliðs 11. gr. laga nr. 80/1938 og hefði hlutafélagið
því átt í samræmi við það, að gefa trúnaðarmanninum kost
á endurráðningu. En þar sem hann fór úr þjónustu félags-
ins án þess að hreyfa nokkrum mótmælum gegn uppsögn-
inni við forráðamenn þess og lét ekki heldur í Ijós við
stjórn stéttarfélags síns ósk um, að hún héldi fram mögu-
legum rétti hans til starfa hjá hlutafélaginu, þá þóttu
ekki vera efni til þess að dæma refsingu á hendur hluta-
félaginu.
Dómur 13. febrúar 1956.
Félagsréttindi.
Verkamaðurinn H vann hjá atvinnurekandanum G, í
Reykjavík. H. var ekki félagsmaður í verkamannafélaginu
Dagsbrún, en samkvæmt kjarasamningi milli Dagsbrúnar
og Vinnuveitendafélags Islands, sem G var aðili að, var
Dagsbrún skylt að veita þeim verkamönnum, sem G tók í
þjónustu sína, inngöngu í félagið, ef innganga verkamanns-
ins færi ekki í bág við samþykktir Dag nokkurn, 2. febrúar,
þegar H var að vinnu sinni kom þangað einn af fyrirsvars-
mönnum Dagsbrúnar og tjáði honum, að þeir, sem ekki
væru fullgildir félagsmenn í Dagsbrún, yrðu að leggja
niður störf sín, er vinnu lyki þann dag. Daginn eftir fór
H á skrifstofu Dagsbrúnar og afhenti beiðni um inntöku
í félagið og bauð 7 febrúar fram inntökugjald gegn því,
að hann fengi félagsskírteini, svo sem gert var ráð fyrir