Tímarit lögfræðinga - 01.04.1956, Blaðsíða 62

í samþykktum Dagsbrúnar. Af hálfu forráðamanna Dags-
brúnar var því ]ýst, að félagið múndi hvorki taka við inn-
tökugjaldi né láta H félagsskírteini í té, fyrr en trúnaðar-
ráðsfundur hefði fjallað um inntökubeiðnina, en óvíst væri
hvenær næsti trúnaðarráðsfundur yrði haldinn. Hinn 8.
febrúar höfðaði H mál til viðurkenningar félagsréttindum
sínum, og var málið þingfest næsta dag (9. febr.). Þann
dag var haldinn trúnaðarráðsfundur, en inntökubeiðni H
fékk ekki afgreiðslu á þeim fundi. Því var ekki mótmælt
af hálfu Dagsbrúnar, að H ætti efnislegan rétt til inn-
göngu í félagið. Hinsvegar hélt félagið því fram, að máls-
sókn H væri ástæðulaus, þar sem enginn óeðlilegur dráttur
hefði orðið á því, að afgreiða inntökubeiðni hans.
Félagsdómur taldi rétt, að um inntökubeiðni H hefði
farið samkvæmt 4. gr. samþykkta Dagsbrúnar, en þar stóð,
að sá, sem vildi verða félagsmaður skyldi afhenda skrif-
lega inntökubeiðni, greiða inntökugjald og leysa skírteini
og væri hann þá fullgildur félagsmaður, að því tilskyldu
að næsti trúnaðarráðsfundur samþykkti inntökubeiðni
hans. Hefði Ií samkvæmt þessu ákvæði því strax þann 7.
febrúar, er inntökugjaldið var boðið fram, átt að fá vinnu-
réttindi hjá fyrirtæki því, er hann vann hjá, til jafns
við aðra félagsmenn Dagsbrúnar þangað til trúnaðarráð
félagsins lrefði fjallað um inntökubeiðni hans.
Þegar málið var tekið ti! dóms hafði trúnaðarmannaráð
Dagsbrúnar ekki ennþá tekið inntökubeiðni H til endan-
legrar afgreiðslu, og af atvikum málsins þótti mega ráða,
að H hefði haft fullt tilefni til málssóknar sinnar. Var
Dagsbrún dæmt að veita honum full félagsréttindi og
greiða málskostnað.
Dómur 25. febrúar 1956.
H. G.
121