Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Qupperneq 66

sagt upp starfi hjá stefnda, heldur hafi hún þegjandi
horfið úr starfi. Stefndi hafi ekki vitað betur, en að stefn-
andi hafi heimt heilsu sína aflur hinn 1. ágúst 1962, enda
hafi læknis'vottorð þau, sem stefnandi hafði þá verið búin
að afhenda ekki bent til annars. Það hafi ekki verið hlut-
verk stefnda að leita uppi læknisvottorð um heilsu stefn-
anda. Þeim gögnum hafi henni skýlaust borið skylda til
að koma á framfæri við stefnda.
Einnig hafi stefnanda borið skylda til að hafa fullt
samráð við stefnda, ef hún teldi sig þurfa frekari veik-
indaleyfi að áliti lækna. Hvort tveggja hafi stefnandi
vanrækt.
Stefndi virðist skv. dómi þessum, ekki hafa lekið af-
stöðu til aðalkröfu stefnanda um fyrri þátt málsins og af
forsendum dómsins verður heldur eigi séð, að dómarinn
hafi tekið afstöðu til þeirrar aðalkröfu stefnanda sér-
staklega.
Um varakröfu í fyrri þætti málsins segir í forsendum
dómsins svo, að stefnandi hafi hætt starfi 1. júni 1962
vegna veikinda með fullu samþykki stefnda. Hafi þá ekki
verið um að ræða slit á ráðingarsamningi stefnanda hjá
stefnda. Stefnda hafi ekki borizt uppsögn á þeim samn-
ingi frá stefnanda, en með tilkynningu til stefnanda eða
umboðsmanns hans í ágústmánuði hafi henni verið tjáð
slit á þeim samningi frá 1. ágúst 1962. Verði að telja,
að með þeirri tilkynningu hafi stefndi sagt stefnanda upp
starfi án frekari fyrirvara.
Eins og að framan sé rakið hafi stefnandi verið frá
vinnu, fyrst um tíma hálfan daginn síðan að öllu leyti.
Læknisvottorð um veikindi hennar hafi stefnda verið af-
hent, hið síðasta dagsett 5. júní 1962, en með þvi var
stefnanda talin þörf á að dvelja á hæli í 3—4 vikur. Með
tilliti til þessa vottorðs hafi orðið að samkomulagi með
aðilum, að stefnandi fengi leyfi frá störfum frá 1. þess
mánaðar. Stefndi hafi þannig fylgzt með heilsufari stefn-
anda og mátti því ætla, að veikindi hennar væru til hindr-
64
Timarit lögfræðinga