Tímarit lögfræðinga - 01.03.1973, Blaðsíða 17

Guðmundur Vignir Jósefsson, gjaldheimtustjóri:
GILDISTAKA SKATTALAGABREYTINGA
Það er alkunnugt, að skattalagabreytingar eru tíðar hér á landi,
enda eru skattar í einu eða öðru formi það hagstjórnartæki, sem hand-
hægast þykir að grípa til, ef rétta þarf af þá slagsíðu, sem með reglu-
legu millibili vill koma á þann farkost, sem flytur okkur inn í velsæld
nútíma þjóðfélags.
Um langt skeið hefur það verið venja, að löggjafarsamkunda þjóð-
arinnar samþykkir ný skattalög eða eftir atvikum breytingar á eldri
skattalögum nálægt áramótum, en þó oft ekki fyrr en á fyrri hluta
álagningarárs, stundum skömmu fyrir álagningu gjalda, og er þá jafn-
framt oftast ákveðið, að lögin skuli taka gildi þegar í stað og að við
álagninguna skuli skattar miðaðir við tekjur og eign skattþegns á
fyrirfarandi ári.
Þetta er að vísu ekki undantekningarlaus regla, eins og sjá má af
skrá þeirri um skattalög, sem lögð hefur verið fram hér í tilefni af
þessum umræðum. Skráin er að stofni til tekin upp úr grein dr. Björns
Björnssonar hagfræðings: „Ágrip af sögu íslenzkrar skattalöggjafar“,
er birtist í afmælisriti til Þorsteins Þorsteinssonar hagstofustjóra, sem
út kom árið 1950, en Ármann Jónsson hæstaréttarlögmaður hefur
aukið við skrána þeim lögum, sem orðið hafa til, eftir að giæin dr.
Björns var rituð.
Þess eru dæmi, að löggjafinn hafi ákveðið gildistökudag nýrra
skattalaga og skattalagabreytinga fram í tímann, en ég þykist mega
fullyrða, að þetta sé og hafi verið tiltölulega fátítt. Verð ég þó að játa,
að ég hef ekki gert nákvæma rannsókn á skránni með tilliti til þessa
atriðis.
Það skiptir skattþegn verulegu máli, hver háttur er á hafður í þessu
efni, og fer það að vísu mjög eftir því, hvers eðlis skattbreytingin er.
11