Tímarit lögfræðinga - 01.10.1974, Blaðsíða 4

LÖGMENN — STARFSMÖRK OG ÞJÓNUSTA
Ritstjórar Tímarits lögfræðinga hafa sýnt Lögmannafélagi íslands þá vin-
semd að mælast til þess, að undirritaður semdi örstutt leiðaraspjall í ritið í
tilefni af blaðaskrifum f september s.l. um afskipti lögmanna af sölu fasteigna.
Málefnið vakti almenningsathygli. Rannsóknarlögreglumaður gat ekki orða
bundist og átti blaðaviðtal, vegna þess að á fjörur hans rak í starfi meint mis-
ferli við fasteignasölu. Lét hann þess getið, að ,,lögfræðingar“ virtust þar
oftast með í ráðum.
Stjórn Lögmannafélags íslands svaraði með opinberri yfirlýsingu, þar sem
m. a. var á það bent, að eftirlit með framkvæmd laga um fasteignasölu nr.
47/1938 væri slælegt og að illa gerðir samningar við fasteignakaup væru
fremur ættaðir frá réttindalausum fasteignasölum og tilkvöddum íhlaupamönn-
um, þótt réttindi hafi, en frá lögmönnum, er reka fasteignasölu. Lögð var
áhersla á, að þeim firmum og einstaklingum, sem auglýsa fasteignir til sölu,
væri veitt aðhald í starfi þeirra, sem og þeim, er selja skip og bifreiðar.
I framhaldi þessara hræringa reit stjórn Lögmannafélagsins bréf til dóms-
málaráðuneytisins hinn 18. september s.l. Var þar beðið um skrá um fast-
eignasölur í Reykjavtk og nágrenni og m. a. vakin athygli á, að félagsstjórnin
hefði ástæðu til að ætla, „að þess séu dæmi, að menn með leyfi tii málflutn-
ings séu skráðir forsvarsmenn eða forstöðumenn fasteignasölu, án þess að
uppfylla skilyrði 3. gr. I. 47/1938 og í raun séu kaupsamningar, afsöl og önnur
skjöl varðandi sölu fasteigna gerð af sölumönnum, sem engin starfsréttindi
hafa og án nokkurs eftirlits af hálfu þess, sem skráður er fyrir fasteignasöl-
unni og hefur til þess leyfi skv. 9. gr. I. nr. 47/1938 eða uppfyllir.13. gr. sömu
laga“.
Dómsmálaráðuneytið svaraði bréfi þessu hinn 10. október s.l. og sendi skrá
yfir fasteignasölur. i bréfi ráðuneytisins segir m. a.:
„Jafnframt tekur ráðuneytið fram, að það hefur látið uppi það álit, að firma
eða félög megi reka fasteignasölu, ef forstöðumaður þessarar starfsemi firm-
ans fullnægir skiiyrðum laga nr. 47/1938. Er þá að sjálfsögðu gengið út frá
því, að sá maður vinni að og fylgist með samningagerðum og öðru, sem
firmað annast í því sambandi." (Leturbreyting mín.)
Þetta leiðir hugann að öðru máli, dómi Hæstaréttar hinn 28. október s.l. í
máli gegn stjórn Lögmannafélags Islands. I dómnum er beitt ákvæði 1. gr.
reglugerðar nr. 32, 10. febrúar 1971, sbr. heimild í 23. gr. laga nr. 61/1942
um málflytjendur, en þetta reglugerðarákvæði bannar lögfræðingum hjá til-
66