Tímarit lögfræðinga - 01.10.1974, Blaðsíða 8

Vorið 1915 kvæntist hann Jarþrúði dóttur séra Péturs Jónssonar á Kálfa-
fellsstað. Þeim varð ekki barna auðið, en hjónabandið var farsælt og ham-
ingjusamt, eins og meðal annars kemur fram f endurminningum hans, sem
hann ritaði á síðustu æviárum sínum. Áður en hann giftist átti hann einn son:
Baldur Johnsen yfirlækni, DPH, Reykjavík.
Ég réðist til hans í apríl 1942 sem fulltrúi við bæjarfógetaembættið með
dómsvaldi í vissum málum. Af eðlilegum ástæðum hlaut samstarf okkar að
verða allnáið. Ég minnist þess með þakklæti, að mér var tekið með mikilli
vinsemd, er ég kom þangað fyrst, og um tima bjó ég á heimiii hans og þeirra
hjóna. Margar gönguferðir fórum við um Heimaey fyrsta sumarið, sem ég
dvaldi þar. Kenndi hann mér að þekkja ýmis örnefni og sagði mér sögur,
sem við þau voru tengdar. Á öllu þessu kunni hann góð skil og betri en
flestir aðrir. Ferðir þessar voru mér bæði ánægjulegar og fróðlegar.
Sigfús M. Johnsen var glæsimenni í útliti, hár vexti og bar sig vel og var
virðulegur í fasi. Hann var háttvís í framkomu og viðmótið alúðlegt. Hann
var friðsamur að eðlisfari og kaus jafnan að leysa hvert það mál, er að hönd-
um bar, á þann veg, að allir mættu vel við una. Góðvild hans leyndi sér ekki
í samskiptum við aðra, og ávann hann sér því vináttu margra manna, sem
minnast hans með hlýjum hug. Freymóður Þorsteinsson
ÞÓRIR KJARTANSSON
Við andlát Þóris Kjartanssonar, þann 12. júní
1974, hef ég misst æskukunningja og vin. Við
vorum jafngamlir, báðir fæddir í júní 1909 í
Reykjavík.
Foreldrar hans voru Kjartan Konráðsson
verzlunarmaður og Guðrún Magnpóra Magnús-
dóttir.
Við vorum saman í barnaskólanum við
Tjörnina, í menntaskólanum og í lagadeild
Háskóla islands og loks samstarfsmenn í
Landsbanka islands, þar til hann féll frá.
Þórir var friðsamur og elskulegur maður.
Hann var áhugasamur íþróttamaður, markvörð-
ur i liði Víkings, og stóð sig þar vel. Hann átti
drjúgan þátt í blómaskeiði Víkings. Hann gekk
í Oddfellowregluna og honum var falin stjórn
einnar stúkunnar þar, sem sýnir, að hann var áhugasamur og velmetinn félagi
reglunnar.
I bankanum vann hann verk sín samvizkusamlega, en seinustu ár ævinnar
var heilsan farin að bila. Hélt hann þó áfram störfum sfnum eftir því sem
hann gat.
Hann var ennþá unglingur, þegar hann og Steinunn, dóttir Sveins M.
Hjartarsonar bakarameistara, bundust tryggðaböndum, og að loknu embætt-
isprófi gengu þau f heilagt hjónaband. Þau eignuðust 3 dætur, Steingerði,
Magnþóru og Sveindísi.
70