Tímarit lögfræðinga - 01.05.1976, Síða 41

1973—1976 — og hlaut því nú endurkjör í dómstólinn; H. Mosler, háskóla-
prófessor og forstöðumaður Max-Planck-lnstitut í Heidelberg, V-Þýskalandi,
og varaforseti Mannréttindadómstóls Evrópu; S. Oda, háskólaprófessor og
hafréttarfræðingur utanríkisráðuneytisins í Tokyo, yngstur dómara í dóm-
stólnum, nú 51 árs að aldri; og S. E. D. Tarazi, sýrlenskur þjóðréttarráðunaut-
ur og fv. sendiherra m.a. í Moskvu, Peking og hjá Sameinuðu þjóðunum.
Fór kjör þessara dómara fram á 30. allsherjarþingi SÞ um miðjan nóvem-
ber sl. Tilnefningar voru 21 talsins og þurfti 4 atkvæðagreiðslur til þess
að útkljá málið. Þeir Lachs, Oda og Tarazi náðu kjöri í fyrstu umferð, Elias
í annarri og Mosler í fjórðu. Gekk þannig erfiðast í þetta sinn að velja dóm-
arann frá V-Evrópu, svo sem nánar skal að vikið.
Þrír kunnir norrænir lögfræðingar voru í kjöri, þeir Edvard Hambro, ritari
Alþjóðadómstólsins 1946—1953, sendiherra og forseti 25. allsherjarþings
SÞ 1970; Eero Manner, hæstaréttardómari og þjóðréttarráðunautur finnska
utanríkisráðuneytisins; og Sture Petrén, sem í hálfan annan áratug var for-
stöðumaður lagadeiidar sænska utanríkisráðuneytisins og síðar forseti Svea
Hovrátt. Hann var einnig formaður Mannréttindanefndar Evrópu 1962—
1967, hefur átt sæti í Mannréttindadómstól Evrópu síðan 1971 og var
dómari í Alþjóðadómstólnum 1967—1976. Minnast margir án efa af-
burðasnjallrar ræðu Petréns í kveðjuhófi norræna lögfræðingamótsins á
Hótel Sögu sl. sumar. Þar sem kjörtímabil Petréns var nú á enda væntu
Norðurlönd þess að fá kjörinn dómara á ný í þetta sinn. En það fór á annan
veg. Þeim tókst ekki að ná samstöðu sín í milli um neinn einn framan-
greindra ágætismanna, þótt reynt væri mánuðum saman. Sátu stjórnvöld
hvers lands fast við sinn keip, uns um seinan var að vinna á eina hendi
þau atkvæði, sem Norðurlöndin hefðu líklega getað safnað, ef saman hefðu
staðið. Af þessu hlaust bræðrabylta þeirra þremenninganna. Atkvæðastyrkur
hvers um sig í fyrstu umferð var: Hambro 41, Manner 25 og Petrén 19 at-
kvæði. Skæðasti keppinauturinn, Mosler, hlaut þá 51 atkvæði, en meiri-
hluta atkvæða þarf til að ná kjöri. Að lokinni þriðju atkvæðagreiðslu var fram-
boð Hambro dregið til baka og svíar gáfu yfirlýsingu um, að þeir hefðu
ákveðið að „þrýsta ekki á um kjör Petréns". Þó urðu þá lyktir þær, að
þjóðverjinn Mosler náði kjöri með 78 atkvæðum, en Manner hlaut 18 atkvæði.
Aðrir frambjóðendur frá Vestur-Evrópu voru þeir Rudolf Bindschedler (Sviss),
en framboð hans var dregið til baka eftir fyrstu atkvæðagreiðslu, og Stephen
Verosta (Austurríki).
Allir þeir 5 dómarar, sem Allsherjarþingið kaus, hlutu einnig stuðning
meirihluta öryggisráðsins, svo sem tilskilið er.
í atkvæðagreiðslunum um hina nýju dómara á fundi allsherjarþingsins tóku
þátt, auk aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna, sem þá voru 142 talsins en urðu
144 síðar á þinginu, Liechtenstein, San Marino og Sviss. Þessi þrjú ríki eiga
aðild að samþykktum dómstólsins.
Alþjóðadómstóllinn er nú þannig skipaður:
Nafn dómara og aldur Land Lok kjörtimabils
Manfred Lachs (61) Pólland 1985
Isaac Forster (72) Senegal 1982
35