Ægir - 01.01.1994, Blaðsíða 30

ÚR FÓRUM
FISKIMÁLA
STJÓRA
Fiskifélagið á tímamótum
Nú um áramótin urðu tímamót hjá
Fiskifélaginu. Félagið hefur á undanförn-
um árum veriö rekið sem „hálfopinber
stofnun", þ.e. að starfsfólk félagsins hefur
verið á kjörum opinberra starfsmanna, og
síðustu áratugina hefur starfsfólkið fengið
laun sín greidd frá launaskrifstofu fjár-
málaráðuneytisins, nú starfsmannaskrif-
stofu. Þá þurfti félagið að sækja allar nýjar
stöður undir ríkið vegna fjárveitinga. Nú
um áramótin eru allir starfsmenn Fiskifé-
lagsins ráðnir persónubundnum samning-
um beint við Fiskifélagið sjálft og félagið
fær nú einungis málamyndaframlag á fjár-
lögum, en aðaltekjur félagsins verða verk-
takasamningur við Fiskistofu, eins og
stendur, en vonandi síðar við aðrar stofn-
anir og fyrirtæki sem vilja nýta sér þjón-
ustu Fiskifélagsins. Auk þessa hefur Fiskifé-
lagið staðið í útgáfu og gefur út þetta tíma-
rit, Ægi, svo og Sjómannaalmanakið. Þá
hefur félagið gefið út Útveg og Útgerð og
afkomu, sem eru tölurit um afla og afkomu
í útgerð okkar íslendinga, auk annarra rita
í sjóvinnukennslu og tilfallandi efni um
nýjungar í tækni tengdri sjávarútvegi.
Fiskifélagið er almennt félag og þeir
sem eiga það eru félagsmenn og allir hags-
munaaðilar í sjávarútvegi. A síðustu ára-
tugum má segja að flestir hafi litib á Fiski-
félagið sem stofnun ríkisins vegna þeirra
trúnabarstarfa sem félagið gegndi fyrir rík-
isvaldib. Nú hefur rikisvaldið kosið að
haga sínum málum á annan hátt og er
hluti af því að Fiskifélagið er nú algjörlega
komið út á almennan markað eins og það
var í upphafi. Hlutverk stjórnenda félags-
ins er því nú að markaðssetja félagið og
finna því þann bás þar sem það getur unn-
ið sjávarútvegi íslendinga sem mest gagn.
Hugmynd mín er að félagið starfi áfram á
sviði upplýsinga um sjávarútveg og geti
þar m.a. sparað ríkinu að halda margfalt
utan um aflatölur og verðmætatölur sjáv-
arfangs svo og hvert og hvernig fiskurinn
okkar er unnin því hér er Fiskifélagið meb
áratugareynslu og hefur getið sér gott orð
bæði innanlands og erlendis fyrir afburða
góðar upplýsingar um sjávarútveg. í fram-
haldi af þessu er síöan ab koma þessum
upplýsingum á framfæri innanlands sem
utan með kynningum, fræðslu og útgáfu.
Þá má ekki gleyma þætti eins og að vekja
áhuga manna á nýjungum sem horfa til
framfara. Þessi hugmynd þarfnast umræðu
og hana verður að pússa til, en mikið starf
er framundan á þessu ári og næstu ár í ab
efla Fiskifélagið sem nýjan aflvaka til
framfara.
Bjami Kr. Grímsson
Tuttugu prestar á
olíuborpöllunum
Olíuibnaður Norðmanna er mikill ab vöxtum og unnt
er að komast að þeirri niðurstööu með því að nota marg-
víslegar mælistikur. Til gamans má geta þess að um nýlið-
in jól voru tuttugu prestar að störfum á olíuborpöllunum í
Norðursjó og sáu til þess að starfsmenn fjarri heimilum
sínum fengju ab hlýða á jólaboðskapinn. Samkvæmt
þessu hefur umfang olíuiðnaðarins aukist frá því á jólum
1993 því þá voru „aðeins" sautján prestar að störfum á
borpöllunum. r. ,
y Fiskaren
Minni afli — lægra verð
Dönsk fiskiskip lönduðu samtals 1,4 milljónum tonna
af fiski á fyrstu tíu mánuöum nýliðins árs og var verðmæti
aflans um 2,2 milljarðar danskra króna. Samsvarandi tölur
á árinu 1992 voru 1,7 milljónir tonna og 3,1 milljarður
króna. Samkvæmt þessu hefur aflinn dregist saman um
21% og verðmætið um 27%. Meðalverö á neyslufiski hef-
ur lækkað um 23% á milli ára og á vinnslufiski um 11%.
Havfiskaren
Eitur í fiski úr Eystrasalti
Sænsk rannsókn leiðir í ljós að tíbni magakrabbameins
meðal sjómanna á austurströnd Svíþjóðar er sextíu af
hundraði hærri en meöal sjómanna á vesturströndinni og
sænsku þjóðarinnar almennt. Vísindamenn telja að eitur-
efnin PCB, DTT, dioksin og kvikasilfur, sem finnast í rík-
um mæli í feitum fiski úr Eystrasalti, séu ástæban fyrir
hárri tíbni magakrabbameins á þessum slóbum. Rann-
sóknir sýna að íbúar við Eystrasalt sem borða mikið af feit-
um fiski eru meb mun meira af umræddum eiturefnum í
blóði sínu en þeir sem borða lítið af þessum fiski.
Fiskaren
30 ÆGIR JANÚAR 1994