Alþýðublaðið - 29.06.1923, Blaðsíða 3

SLLPH®'ú*L&mi&
Muniö,
að Mjólkurfélag Reykjavlkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma 1387.
Til Dagsbrúnamanna
Félagsgjölduín er véitt móttaká alla
virka daga kl. 6—7 eíðd. í Tryggva-
götu 3. Jón Jóneson, fjármálaritari.
Skóvinnustofa mín er á Vest-
urgötu 18 (gengið inn frá Norð-
urstíg). Þár eru skó- og gúmmí-
viðgerðir fljótast og bezt af-
greiddar. Finnur Jónsson.
rétt að telja það með, því að
það er óhjákvæmilegt við atvinnu-
veg, sem að eins er rekinn með
köflum, og að réttu lagi ætti
slíkur atvinnuvegur að gjalda
hærra kaup en annar, sem stöð-
ugt er rekinn.
Þegar þetta er alt athugað,
O Takið ettirl ©
Skóbúðin í Hjálpræðisherskjallar-
anum í Kirkjustvæti 2. Sími 1051
Nýkomið af Bkófatnaði, svo sem
brúnir skór og stígvól handa karl-
mönnum, svört stígvél karlmanna,
margar tegundir, brúnir sandalar
frá nr. 27—42. Barna- og unglinga-
stígvól, strigaskór með gúmmíbotn-
um, strigaskór með hælum handa
kvenfólki. Brúnir ristarbandsskór
og reimaðir og margt, margt fleira.
Alt selt með sanngjörnu verði.
Virðingarfylst.
Oll Thovsteinsson*
verður það hverjum skynbærum
manni ljóst, að kaup sjómanna
er sfzt betra en annara stétta,
samanborið við vinnuna, ,sem lögð
er fram fyrir það. Allir vita, að
kaup annara stétta má alls ekki
vera eins lágt og það er, auk
heidur lægra, og því hljóta líka
3
allir að sj4 og skilja, að það
gengur glæpi nsest og er ekkert
annað en lítiisvirðing á vinnunni
niður fyrir allar hellur að ætia
að taka fjórða hlutann af þessu
vesældarkaupi. Það er ekki að
furða, þótt togaraeigendum vaxi
f augum kaup anuara stétta,
þegar þeira finst sjómannakaupið
of hátt, enda er árásin óbein-
línis að þeirra eigin viðurkenn-
ingu gerð á það.
En um kauplækkun á ekbi
einu sinni að tala nema að neita.
Hún má á engan hátt kom-
ast fram. Um hitt á að tala og
það á að heimta, að togararnir
séu gerðir út skilmálalaust. Það
er engin hæfa í þvl, að kaupið
sé á nokkurn hátt þvf til fyrir-
stöðu.
Út með togarana!
Tinnan er nppspretta allra
anðæfa.
Nætnrlæknir í nótt Matthfas
Einarsson Kirkjustræti io. —
Sími 139.
Bdgar Rice Burroughs: Dýr Venpzans.
viljað taka lcoíann af, að hringsóla kringum sam-
særismennina; lézt hún vera að bæta viði á eldinn,
en var í raun og veru að hlera eftir því, sem þeir
sögðu.
Tarzan hafði sofið eina eða tvær stundir þrátt
fyrir hávaðann í dansandi villimönhunum, þegar
hin næmu skilningar rit hans urðu vör við ein-
hverja hreyfingu í kofanum, sem hann svaf í.
Eldutinn var brunninn út, og þær litlu glæður,
sem eftir voru, juku fremur en hitt á myrkrið í
daunillum kofanum; samt fann Taizan það, að ein-
hver læddist að honum.
Hann efaðist um, .að það væri einn af ungu '
mönnunum, því haun heyrði enn glauminn úti
íyrir. Hver gat það verið, er vildi halda leyndri
ko;nu sinni?
fegar þetta kom fast að honum, stökk Tarzán
út undan sér og brá spjóti sínu.
>Hver er sá,< spurði hann, >sem skríður eins
og hungrað Ijón að Tarzan apabróður?<
>Þögn, herra!< svaraði gömul rödd. >f*að er
Tambudza, — sú sama, sem þú vildir ekki taka
kofann af og þannig reka gamla konu og vesæla
út í kulda næturinnar.<
>Hvað vill Tambudza Tarzan apabróður?<
spurði apamaðuiinn.
>Þú vaist góður við mig, sem ónginn er nú
lengur góður við, og ég kem til ress að aðvara
þig í greiðaskyhi fyrir gæzku þína,< svaraði gamla
skarið.
>Vara mig við hverju?<
>M’ganwazara hefir útnefnt ungu mennina, sem
eiga áð sofa í kofanum hjá þór,< svaraði Tam-
budza. >Eg var viðstödd, þegar hann taiaði við
þá, og heyrði hann skipa þeim fyrir, þegar danz-
inn hefir staðið til morguns, eiga þeir að koma
hingað..
Ef þú vakir, eiga þeir að látast koma til þess
að sofa, en ef þú seiur, hefir þeim verið skipað
að drepa þig. Sofir þú ekki, bíða þeir rólegir, unz
' þú sofnar; þá ráðast þeir allir á þig í einu og
drepa þig. M’ganwazam er ákveðinn í því að vinna
launin, sem hviti maðurinn hét honum.<
»LauDunum halði óg gleymt,< sagði Tarzan hálf-
gert við sjálfan sig; svo bætti hann við: >Hvernig
ætlar M’ganwazam að ná laununum, þegar hvíti
maðurinn, sem er fjandmaður minn, er farinn úr
landi hans, og hann V6it ekki hvert?<
»l5eir eru ekki langt farnir,< svaraði Tambudza.
>M’ganwazam veit, hvar þeir dvelja-. Sendimenn
hans gætu fljótt náð þeim, — þeir fara ekki hart.<
>Hvar eru þeir?< spurði Tarzan.
>Viltu komast til þeirra?< spurði Tambudza.
Tarzan kinkaði kolli.
»Eg get ekki sagt þér, hvar þeir eru, en ég get
fylgt þór þangað.<
fau vöiu svo djúpt sokkin niður í samtalið, að