Tímarit lögfræðinga - 01.03.1997, Blaðsíða 40

H 14. mars 1996, mál nr. 410/1994
Bú Einars Guðfinnssonar hf. var tekið til gjaldþrotaskipta þann 15. febrúar 1993, en
frestdagur við skiptin var 22. október 1992.
Fyrir frestdag hafði Einar Guðfinnsson, einn fyrrverandi aðaleigandi fyrirtækisins,
myndað inneign á viðskiptareikningi sínum við félagið með beinum greiðslum inn
á reikninginn og með færslu hluta af launum sínum inn á hann. Innistæðu
viðskiptareikningsins var svo varið til greiðslu á kröfum félagsins á hendur tveimur
sonum og tveimur bræðrum Einars, sem hafði þannig tekið kröfur félagsins á hendur
skyldmennum sínum sér til eignar og jafnað þær út gagnvart félaginu með skulda-
jöfnuði.
Greiðslunni var rift á grundvelli 1. mgr. 134. gr. gþl. enda var talið ósannað að um
greiðslu með þessum hætti hafi verið samið þegar í upphafi.
2.3.2 Afhending lausafjár
Afhending lausafjár hefur oftast verið talin vera óvenjulegur greiðslueyrir.
Sama hefur þótt gilda um það er tegundarákveðnar vörur eru afhentar til
greiðslu á skuldum þrotamanns. Það hefur ekki þótt skipta máli í þessu
sambandi þótt markaðsvirði varanna verði talið sannanlega jafnmikið og
skuldbindingin sem þannig er greidd. Til eru margir dómar þar sem greiðslu
skuldar með afhendingu lausafjár hefur verið rift.
H 1986 1492
I þessum dómi var rift greiðslu á skuld sem krafist hafði verið fjárnáms fyrir, en
skuldin var greidd með tveimur bifreiðum. Um var að ræða peningakröfu vegna
kaupa Vörðufells hf. á sprengiefni sem greitt var fyrir með víxlum sem síðar lentu í
vanskilum. Afsal vegna bifreiðanna var gefið út hálfum mánuði áður en Vörðufell hf.
fékk heimild til greiðslustöðvunar. Talið var að um óvenjulegan greiðslueyri væri að
ræða og riftun staðfest. Vísað var til þess að Vörðufell hf. hefði aldrei áður greitt
skuldir sínar við stefnda með því að afhenda bifreiðar eða önnur tæki og þegar skulda-
skilin fóru fram átti Vörðufell hf. ekki reiðufé til greiðslu skuldarinnar.
H 1988 340
Fallist var á kröfu um riftun á greiðslu peningakröfu, sem innt var af hendi með
bifreið og var talið að um óvenjulegan greiðslueyri væri að ræða.
H 1990 728
Samkvæmt verksamningi við auglýsingagerð var greiðslu sem innt var af hendi með
afhendingu á sjónvarpstæki og myndbandstækjum rift þar sem talið var að um
óvenjulegan greiðslueyri á peningakröfu væri að ræða. I máli þessu var því hafnað að
fyrri greiðsla á sama ári með sambærilegum greiðslueyri, ætti að leiða til þess að hin
riftanlega greiðsla á skuld gæti talist venjuleg eftir atvikum.
H 1991 1166
Greiðsla á peningakröfu prentsmiðju með hljómflutningstækjum var rift þar sem
talið var að greitt hafi verið með óvenjulegum greiðslueyri.
34