Leifur


Leifur - 29.08.1884, Blaðsíða 3

Leifur - 29.08.1884, Blaðsíða 3
67 FRJETTIR FRÁ CANADA. Ontaiuo. Herra Collingwood Schreiber, yfirumsjónannaður stjórnarinnar við járnbrautir ætlar innan skamms að takast f'erð á hendur vestur til British Colmubia og yfirskoða járn- brautir par. pað er og llklegt að hann yílr- skoði leið pá, sem ákvarðað er að velja fyrir hina f'yrirhuguðu járnbraut eptir Vancouver eyj- unni, pví eptir hans áliti muu stjórnin haga sjer, hve inikla hjálp hún veitir peim vestra að byggjn brautina. — Fylkisstjórnin i Ontario hefir neitað Kyrra- hafsbraularfjelaginu um fyrsta rjett til timbur- og málmnámalands, sem opnazt hefir fylkinu til nota, fyrir byggingu biHUt.arinnar gegnum fjallendið fyrir norðan Efravatn. — Mikið er nú um pessar mundir rætt og ritað um Jamaica-málið, þó flcstir viður- kenni að gagnlegt væii að fá Jamaica 1 sam- bandið við Canada vegna pess hve miklu ódýr- ari hinir suðrænu ávextir yrðu eptir en áöur, og hversu mikill markaður par opnaðist pá fyrir timbur, ýmsar kornteguudir, fisl: og 11. frá Canada, pá cr samt níargt, sem peir sjá við pað, er pá œgir við. Mið íyrsta og hel/.ta, er peir óttast, er, að slfelldar óeyrðir muni eiga sjer stað á eyjunni; ráða peir pað af pvl: að cndur fyrir löngu voru evjarskeggj- ar ekki nógu siðaðir til að liafa sjálfir stjórn á hendi, var pví ekki um anuað að gjöra fyrir Brota. cn taka pá undir verndarvæng sinn og liafa par alla ráðsmennsku á hendi. Hiö annað, scm peic finna að pvl, er pað, að af innbúum eyjarinnai, scin nú eru 580 púsundir, eru full- komlega ;’.j sveitingjar, að kynblendingum meðtóldum, og par að auki svo skiptir hundruð þúsundum svartra. manna á hinum öðruni ej’juin Breta. (sem ráðgjört cr að vcrði með). eða mn milióu svertingja alls. en ekki meira en 3—400 púsundir af hvítum mönnum, þetta likar mörgum elcki vel, par eð peir inega búast við að faTvárta menn við hlið sjer á sambands- pinginu í Ottawa, og dettur peim i hug að peir piltar myndu aldi'ei veröa alpjóðlegir stjórnend- ur (yrir Canadamenn i heild sinni. en pessar um tölur virðast á litlum rökum byggðar, pvl það er sannreynt í Baudarikjunum, að svcrtingjar eru allt að einu færir að stjórna landi og lýði sem hvftir menn. En að óltast óeyrðir á evjunni, sýnast hjegiljur einar, að minnsta kosti hefir ekki borið meira á óeyrðum þar en annarsstaðar nú um nokkur undanfarin ár, og pegar pær koma fyrir, eru pær ekki siður hvitum mönnuin að kenna, sem par búa, og sem ávalt hafa horn i giðu hinna, vegna pcss peir eru svo miklu íleiii, og hafa þvl meira að segja i liverju einu mál- efui. Hið eina sem er pvi iil verulegrar hindrun ar að sambaiid fáist er, hvað langt er frá ej-jun- um til meginhluta rikisins, og er pað pó ckki tilfinnanlegt. par eðgufskip ganga fram.og apt- ur milli hafna i Canada og eyjanna einu siuui í viku. þar að auki geta menn farið með járn— brautarlestinni snður i Mexico og þaðan með gufuskipi fram til Jamaica. það játa allir, að nauðsynlegt sje að eyjarnar sameinist við Canada með uánari ver/.lunarsainningum, en pó ver/.lun- arsamningar verði svo frjálsir sem unnt er. kom- ast inetin þó aldrei hjá að gjalda nokkra tolla al' vörunum, en sem með öllu aftækjust, ef pær væru gjörðar að fylki eða fvlkjum Canada. — Llklegast er, að nautgripa flutningur i'rá Wyoming til Montreal, verði ekki samþykktur af stjórninni, pvi hún óttast, að pað muni or- saka nninnveiki og fótaveiki 1 gripum hjer, en pað sem einkanlega stríðir móti pvi er, að hjárðmenn i Canada fái ekki eins mikið verð fyr ir gripi sina, og þar af leiðandi .myndu margir hætta við griparækt, sem ng stuuda liana af kappi. — Ilerra Montague. hinn auðugi Gyðingur og bankaeigandi frá Lundúnuin, er kominn til Moulreal og er á Leið vcstur, til að útvelja ný- lendusvæði fyrir landa síra, Landar hans í Montrcal tóku mjög höfðihglega á móti honum. Manitoba. Siðastlifna viku hefir (lKyrra- hafsbrautarfjfclagið” flutt 1000 naulgiipi frá Maple Creek til Emerson; vegalengdin milli pessara bæja er 663 milur, svo pið hefir allmikla pcniriga fyrir flutninginn, pó paö setji upp lægra Ilutningsgjsld en (iNorthtrn Baciíic ijelagið”. Fjelag petta hefir samið við gripaeig etidur i Montana, að ilytja á næstu 3 vikuin um 5000 gripi pessa leið, og býst það við að fá flutning á 5—10,000 gripuni par að auki i haust. Auk peirra miklu peninga, er fjelagið fær fyrir flutninginn, iá Winnipegbúar allmikið lika, pvi gripirnir eru teknir úr v ignunum hjer i bænum og hvildir einn sölarhiing áður enn peir erú fluttir af staö til Chicago. ---Hið nýja ((Saskatchewan kolanámafjelag'’ helir ásett sjer að gjöra meira enn hið fyrvor- andi fjelag. það hefir keypt vjelar til að vinna að kolatekjunni, Og kveðst það með hægu móti geta tekið upp 250 smálestir af kolum á hverjum degi; þaö hefir og fcngið sjer vjel til að hreinsa kolin, og sendir pvi ekki til markaðar nema pað, sem er verulega góð kol, það hefir enn fremur ákveðið að seija kolin fyrir $7,50 smálestina í Winnipeg I haust og vetur; verður það rnikill munur fyrir bæjarbúa, sem hingað til hafa mátt borga frá 10—15 doll fyrir smálestina. — Bændur peir, sem selja liveiti sitt i Carbcrry 1 vetur, purfa ekki að hviða fyrir einokun á markaðinum par lengur. þrjú ije- ltig lrafa ásctt sjer að byggja kornhlöðu þar í haust, svo ekki verða vandræði með að fá skýli yfir hveitið. Hið eina sem að er, er það: að bændur sjálfir skuli ekki eiga eina af peim premur, pvi þö væru peir verulega sjálfstæðir. og liefðu pá allan arðinn sjálfir af uppskerunni. — Gyðinganýlendan, sem var stofnuð í vor nálægt Moosomin (220 milum fjwir vestan Winni- peg), er i míkliim uppgangi og nýlendubúar hinir ánægðustu mcð kjör sln. Með pv) sýria þeir að menn hafi^ ranga hugmynd um pá, pvi peir ej'ii vanalega álitnir óuýtir og óliæfir til alls annars en pranga nreð smávarning í borgum og b*ejum. Nú stcndut j’fir uppskera allstaðar og bændur eru öimuin kafnir. Austan til í fylkinu hcfir ekki viðrað vel fyrir uppskeru siðastliðna viku, en vestan til 1 fylkinu og i Norðvesturlandinu hefir ekki boiið neitt á rign- ingum; ekki hafa rign'ngarnar lijer á austurjaðr- inum gjört neinn tilfiunanlegan skaða. Á hinum stóra Bcll Farm i Qu Appelle- dalnum gengur mikiö á, pvi par eru fullar 8000 ekrur svo að segja í einni spildu, til að hirða af hveiti og aðrar korntegundir. Siðastl. viku, unnu á búgarðinum 150 menn (og purfti pó ileiii), og 50 sjálfbir.dandi uppskeruvjolar. Eig- cndur búgarðsins l-.afa í sumar byggt par kom- hlöðu, sem tekur 50 púsund bush., en hún dugar lítið fyrir uppskeru peirra, sem verður í liaust frá 175 — 260 púsund bush. af öllum korn- tegundum,- Skammt frá pessuin búgarði eru aðrir tveir stórir bújjárðar, eu sem ekki Irafa eins mikið undir ef hvfciti i sumar, pvi uigfcndur þeirra eru nýbyrjaðir, pó luim livor peiira hal'a uni eða yfir 100 púsund bush. i haust, pvi hveiti peirra llt- ur svo vel út, að allir segja paö vcra 30—40 prc. betra en . i fyrra. Eptir uppskerunni að dæma. fær líyrrabafs- fjclagið 12—14 púsund vagnhlöss af hveiti til flutninga 1 vetur. austur til Bort Arthur og auk pess uálega mmað citrs af byggi og liöfrunr, svo pað parf ckki að óttast atvinnuskort fyrri pavt vetrarins. — 1 Emcrson liefir verið stofnað fjelag til að byggja kornhlöður hjer og par fram með járn- brautinni I norðurliluta Minuesota.í pvi skyni að fá bændiy til að senda hveiti sitt eptir Kyrra- liafsbrauliuui til l’ort Arthur’; fyrirtæki pelta . • fær góðar undirtektir hjá bændum, seur fúsir eru að ser.da hveilið pessa leið, par eð bveitikaup- menu í Austtir Canada hafa fullvissað vistur- fylki-búa um 5 cents meira fyrir hvert busli. 1 Port Arthur, heldur enn peir geti fengið fyrir pað í Duluth. það er vonandi að fyrir- tæki pefta verði meira en orðin tóm. Winnipeg. Fimmtudaginn 21. p. m. var að boði bæjargreifans haldiö heilngt l.jer 1 bænum. og notuðu margir sjer pað til að ferN ast til nágrannabæjanna og út um laud í ýrnsar áttir. Til vestri Selkirk fóru um 3000 manns og skemnrtu sjer vel nm daginn að minnsta kosti var ekki unnað sjáanlegt pegar þeir komti heim um kveldið. t bænum voru framdir hinir venjulegu ipróttaleikir. Einn íslen/.kur piltur (Páll, sonur Eyjólfs Eyjólfssonar) tók pátt í kapphlaupi fyrir drengi innan 14 ára. Illaupið var úr milu og vann liann par vcrðlaun næst peim be/.tu, og liefM að llkindum fengið lyrstu verðlaun, hefði ekki einn af peiin sem hljóp bmgðið fæti fyrir hann svo hann fjell. Um kveldið var flug- eldum skotið i lopt upp, en lítið var i pá varið. — Hiuu 22. p, m. kom i fyrsta skipti hingað íil bæjarins Sir Iiector Louis Langevin ráð- gjafi lrinna opinberu starfa rlkisins, og tóku landsmenn lians og vinir i móti honum báð- run liöndum. Um kveldið. sanra og lrann kom, komn saman um 1000 manns i hráðabyrgðar skiliningaskólamnn til að l'.eilsa lroimin og biðja hann velkominn lringað vestur. Sem allir aðrir ætlar hann að skoða hin hviifölduðu Klcttafjöll áður cnn hann fer austur aptur. — Kyrrahafsbrautarstjórinn, Van Horne, kom hingaö að kveldi liins 24, p. m. eptir að lrafa farið gegnum Klettaíjöllin eptir hinni útmældu línu fyrir járnbrautina. Einu sinni enn fullvissaði hann menn um, að eptir að 12 mánuðir væru liðnir frá næsta október skyldi Kyrrahafsbrantiii albúin og fær til flutninga frá linfi til hafs. Eptir klukklistuirdar dvöl i bæn* um, bjelt hann af stað austur, og ætlar að hafa tal af Collingvood Schreiber 1 Glyndon i Minn,, scm nú er á leiðinni vestur að lraii. — Sumarleyfi skólabarna var úti mánudaginn 25. p nr., og voru pá allir skólar bæjarins opnaðir á ný. — ,.Upp koma svik utn siðir”. þessi dæma- laust sparsama bæjarstjórn í Winnipeg, setn 1 íyrrahaust settist að völdum, ætlar ekki að rryn ast eins vel og allir hugðu, og er það leiðinlcgt eptir allt það hól, sem blöðin seltu upp á hana fyrri part ársins. Nú er svo komið, að þ*u eru nauðbeygð til að kalla það allt aptur, pví nú er komiö upp úr kafinu, að allir reikningar hctmar eru ramvitlausir, svo ekkcrt vit er lrægt að fá úr neinum pcirra. Fyrir næstum 6 niánu?um siðan voru fengnir 2 menn til að yiirskoða reikn ingana, bæði fyrir petra ár og yfir höfuð alla reikningana síðan árið 1876, og cru þeir ekki nærri búnir enu með pað, scm þeir pó geta skil- ið, sem ekki er nærri allt. og er búist við að margt verði sögulegt pegar peir opinbera reikn- ingana. Svo mikið er nú vist, að þeir liafa ver- ið hirðulausir utn nllt annað en hcimta lnuu sin. Eun scm kouiið er, vita menu ekki meö vissu um livorsu mikilfeliglegt heiir verið hirðu- leysi hinna ýmsu dcilda stjóniarimiar, að uiidan- tekinni skattheimtudeildinni, sem er nú uppvís orðin. og hefii hún ekki staöið betur i stöðu sinni en svo, að 31. desemberm. 1883 vdiu óborgaðir skattar að upphæð 501,036 doll., af pessari upphæð liafa siðan verið goldnir 256,243 doll., svo nú eru ekki eptir neina 245,692 do)l. en pað cr allt nokkuð; par að auki veit cnginu en pá hvað inikið er ógoldið afskatti fyrir petta ár, en ekki mun pað vera fyrir innan 100,000 doll. Með pessum peningutn inætti inikið gj r . ef þeir væru í höndum stjórnarinnar, en pað er ekki sem svo sje, pvl skattheiintiimaðurinn grj.'»r- ir Htiö til að fá pessa peninga inu og er þó lians deilcl, aö sögu yfli'sko&unarniarui, bttur geyuid

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.