Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 40
40
sem rangfæra vildu fagnaðarerindið. Hann varð þvi að lag-
færa textann. Hann sneið t. d. æskufrásögurnar framan af
guðspjallinu og bjTjaði það þannig: „Á 15. rikisstjórnarári
Tíberiusar keisara, á dögum Pontíusar Pílatusar kom Jesús
ofan (þ. e. af himnum) til Kapernaum, borgar i Galíleu, og
kenndi þar . . .“. Markíon áleit, að Jesús liefði stigið af liimn-
um ofan en ekki fæðst á venjulegan bátt. Úr bréfum Páls
sneið hann líka það, sem lionum þótti of vægt við Gyðing-
dóminn, og fékk liann óspart orð í eyra fyrir þessar falsanir.
IJann sleppti t. d. að mestu 9.—11. kap. Rómverjabréfsins.
Hélt hann þó orðunum í 11,33: Hvílíkt djúp ríkdóms, speki og
þeklcingar Guðs, o. s. frv., og lét það eiga við allt annað en
bjá Páli. Efes. 3,9 . .. „leyndardómi, sem frá eilífð hefir ver-
ið hulinn i Guði, sem allt hefir skapað“, breytti hann svo, að
hann sleppti smáorðinu „í“, og fékk það þannig út, að sá Guð,
sem allt skapaði, liafi ekkert vitað um endurlausnina. -—
Lærisveinar Markions héldu svo áfram að breyta. Þeir breyttu
t. d. „andlegur líkami“ í 1. Ivor. 15, 44 í „andi“. En vafalaust
liefir eitthvað af ágreiningnum stafað af mismunandi les-
liáttum og öðru þess liáttar. Eftir ritum Tertúllíans og Epi-
faníusar má sjá röð bréfanna i safni Markíons. Hún var þessi:
Gal., 1. og. 2. Kor., Róm., 1. og 2. Þess., Efes. (sem liann kall-
ar Laódíkeubréf), Kól. og Fil. Hirðisbréfin voru ekki í safni
bans, líklega af því að hann liefir ekki viðurkennt þau.
Auk þessara rita liafði Markíon svo í safni sínu rit eitt, er
liann liafði sjálfur samið, sem bann kallaði „Mótsagnirnar“
l'Avudéaeis]. Var þar skýrt frá mótsögnum þeim, er væri milli
Gamla-testamentisins og fagnaðarerindisins, og liefir þettarit
því verið rök hans fyrir því, sem liann greindi mest á við
ldrkjuna, höfnun gamla sáttmálans. Rit þetta töldu lærisvein-
ar Marldons jafnheilagt og rit biblíunnar, enda töldu þeir
Markíon standa jafnfætis Páli.
Það getur nú vel verið, að þeim, sem kvnnst liafa Nýja-testa-
mentinu finnist þettaritsafn æði fáskrúðugt. En aldreiverður
þess vart í andmælum Jústinusar eða annara samtíðarmanna
Markíons. Og þetta er alveg eðlilegt, því að annað ritsafn var
ekki til. Kristnin bafði að visu fleiri rit, sem hún taldi postul-
leg, en Markíon var sá fyrsti, sem vér vitum um að setti upp
ritsafn, kanón, er kristnir menn ætti að fylgja skilyrðislaust
og öðru ekki. Hitt er annað mál, að tilraun Markíons mun
liafa strandað á því, að hann gat ekki fengið menn til að hafna
eins mörgu og liann vildi. Menn vildu ekki liafna ritsafni