Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Page 88
88
mennu bréfin liafi verið þar, livað sem verið hefir um
Opinberunarbókina.1)
En bvað um það, Pesliitta bélt áfram að vera afrituð í
sinni upphaflegu mynd, að minnsta kosti jafnhliða binum
nýrri útgáfum, og’ það var nóg' til þess, að þau rit, sem þar
vantaði, smærri almennu bréfin og Op., náðu aldrei verulegri
lielgi í liugum manna, að minnsta kosti ekki nema þá í litlum
bluta kirkjunnar. Og á 5. öld urðu klofningar miklar í sýr-
lenzku kirkjunni út af ákvæðum kirkjuþinga. T. d. klofnuðu
Nestóringar frá út af ákvæðum Efesusþingsins, og mynduðu
sérstaka kirkju, sem staðið befir fram á þennan dag'. Ifafa
þeir enga biblíu viljað aðra en Pesliitta.
En eins og sýrlenzka kirkjan var undir stöðugum og þrá-
látum álirifum frá Antíokkíu, eins má segja, að Antíokkía
væri undir stöðugum ábrifum frá sýrlenzku kirkjunni, því
að ábrif eru sjaldan alveg' einliliða. Munum vér sjá þetta bet-
ur bráðum. Hinar miklu menntaborgir Alexandría og' Antíolck-
ia verða fulltrúar tveggja stefna í sögu ritsafnsins eins og í
flestum greinum trúmálanna. Er þess þá oft ekki gætt sem
skyldi, að áhrifa gætir frá þeim, sem minna koma i dagsins
ljós. Alexandría er undir ábrifum Egipta, sem vildu ekki tak-
marka innblásturshugtakið, og liölluðust þvi jafnan að þvi,
að liafa ritsafnið fjölskrúðugt. Þar finnum vér því auðugustu
ritskrárnar. En Antíokkía er undir álirifum Sýrlendinga, sem
voru frá fornu fari vanir fábreyttu ritsafni og liöfðu ótrú á
nýjum viðaukum.
1) Um þessar ])ýðingar, sjá einnig sögu textans, l)ls. 244, 247.