Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 91
91
isins. Tak aðeins fjögur guðspjöll, Matteus, þá Markús, bæt
þar við Lúkasi, því þriðja, tel Jóhannes fjórða í röðinni en
fyrstan að háleitri kenning.-------Tak hók Lúkasar einnig,
hina aðra, um almennar athafnir postulanna. Bæt næst við
hinu útvalda keri, sendihoðanum til heiðingjanna, postul-
anunx Páli, sem ritaði vísdómsfull hréf til safnaðanna, tvis-
var sinnum sjö, eitt til Rómverja" o. s. frv. 14 Pálsbréf, Hebr.
seinast. „Og' sumir segja að Hebreabréfið sé óekta, og fara
þeir með rangt mál, því að náðin er ekta. En Jivað um það,
hvað er eftir? Sumir segja, að vér eigum að taka sjö almenn
hréf, aðrir þrjú — eitt eflir Jakoh, eitt eftir Pétur og Jóhann-
esarhréf eitt. En sumir taka þrjú (eftir Jóliannes), og að auki
við þau tvö eftir Pétur og Júdasarbréf sjöunda. Og enn taka
sumir Opinherunarhók Jóhannesar, en flestir telja liana ó-
ekta. Þetta er hinn mest ófalsaði kanon liinna guðinnhlásnu
ritninga“. — Sálmur þessi sýnir, hve afar víðtæka þekking
Amfílokíus liefir liaft. Honum er t. d. kunnugt um, að menn
höfðn efast um Hebr. i vesturkirkjunni. I austurkirkjunni
hafði það lengi verið alviðurkennt. Þá er honum og vel kunn-
ugt um vafa þann, sem var á um smærri almennu hréfin. Og
þó að liann virðist hafna Opinb., þá vill liann þó unna henni
þess sannmælis, að sumir sé með henni. Má þar nefna vestur-
kirkjuna, sem aldrei efaðist um Opinb.
Ef vér atliugum svo skoðanir annara kirkjuleiðtoga í Asíu,
svo sem bræðranna Gregóríusar frá Nijssa og Basilíusar mikla
og Epifaníusar frá Konstantia á Ivípur, sem allir voru uppi
nálega samtímis þeim, sem nú hafa verið nefndir, keniur i
Ijós, að þeir liallazt allir að þvi, að taka öll þau rit, sem talin
eru í páskahréfi Aþanasíusar, einnig Opinherunarbókina. Má
því segja, að um hana hafi austurkirkjan verið algerlega klof-
in í tvo jafna flokka á þessu einstaka blómatímabili henn-
ar. Egipska kirkjan viðurkennir hana algerlega, þrátt fjTÍr
efasemdir Órigenesar og Dionýsiusar, en hin Austurlöndin
eru framan af á móti.
En það var Alexandríuskoðunin, sem sigraði. Sýrlenzku
áhrifin voru ekki nógu sterk, og þráin stefndi fremur í þá
áttina, að auka safnið en rjTa. Áhrif vesturkirkjunnar, senx
aukast um þessar mundir, styðja Opinh. mjög, því að þar
hafði aldrei verið efast um postullegt gildi hennar. En merki-
legt er það, að enn í dag eru engir kaflar úr Opinberunarbók-
inni í messubókum grísk-kaþólsku kirkjunnar.