Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 95
95
um meðferð þessa máls, var Hieronýmus frá Stridon, sem
þá var prestur, um fertugt, hafði ferðast um allt og safnað
ódæma fróðleik. Hann komst inn á Damasus biskup, svo að
liann vildi einskis manns orð heyra annars, enda mun hann
hafa verið lærðastur allra manna um þessi efni. Samþykkt-
ir þessa fundar koma fram í ákvæðum síðari páfa, og mun
Decretum Gelasii papae de recipiendis et non recipiendis
libris frá lokum 5. aldar vafalaust að mestu eða öllu vera það,
sem komizt var að á fundinum í Róm. Þar eru fyrst talin guð-
spjöllin fjögur, þá 14 Pálshréf (Hehr. talið síðast, á eftir File-
monsbréfi), þá Opinherúnarbókin, Postulasagan og loks 7 al-
menn hréf, sem kölluð eru kanónisk hréf. En einkennilegt er
það, að Péturshréfin standa fyrst, vafalaust til heiðurs þeim
söfnuði, sem af honum átti sérstaklega að vera stofnaður, og
að 2. og 3. Jóh. eru talin vera eftir „annan Jóhannes, öld-
ung“. Loks eru svo Jakobs og Júdasarhréf talin vera eftir
postula, Júdasarbréf eftir „Júdas Zelótes1'.1)
Með þessu er þá rómverska kirkjan búin að fá sama rit-
safn eins og Aþanasíus talar um i páskabréfinu. Þetta um
„annan Jóliannes, öldung“ er ekkert annað en samkomulags-
tilraun við þá, sem ekki vildu viðurkenna þessi hréf, og post-
ulanöfnin á .Takob og Júdasi eiga að gera erfiðara fyrir að
standa móti ritunum.
Áhrif þessara ákvarðana koma fljótt fram annarsstaðar
í vesturkirkjunni. Þó hefir þetta ekki gengið alveg mótmæla-
laust í Norður-Afríku, því að þar voru tveir fundir haldnir
um málið, í Hippo Regius, árið 393 og Ivarthagó 397. Tals-
verðir örðugleikar eru á, að vita með vissu, hvað þar var á-
kveðið, en þó má sjá, að á þingum þessum voru öll sömu
ritin viðurkennd. Vafinn um Hehrealiréfið kom þó skýrt
fram í því, að þar eru talin
„Bréf Páls postula 13
Rréf sama til Hebrea eitt“
eins og til þess að ldeypa því ekki óskorað inn í Pálshréfa-
safnið. Á hinn bóginn er sleppt að tala um „annan Jóhann-
es, öldung“ og talin 3 hréf Jóliannesar, athugasemdalaust, og
ekkert sagt um það, að Jakob og Júdas hafi verið postularnir
með þeim nöfnum.
1) í skjali þessu, sem er sambland af skipunum þriggja páfa, Damasus-
nr (366—384), Gelasiusar I (192—196) og Hormisdasar (514—523), er margt
fleira en ]>essi skrá um Bibliuritin. IJar er afar löng skrá um rit, sem ekki
eru tæk, o. fl.