Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Side 186
186
hefir þess verið getið til, að liann hafi skrifað þessi blöð af
þvi, að hann hafi talið svo margar villnr í þeim, að betra væri
að skrifa þau upp. Það, sem þessi ritari leggur til, er táknað
með N a. Fimm aðra ritara fann Tischendorf, og eru þeir
merktir mcð hókstöfum í smáum stíl við lilið aðalmerkis-
ins.
Aldur handritsins verður að ákveða eftir likum einum, en
fornritafræðingum flestum kemur saman um, að það sé frá
4. öld. Færir Gregory fyrir því 11 ástæður: 1. Bókfellstegund-
in. 2. Mjóu dálkarnir, margir á síðu. 3. Stafagerðin er æfa-
forn. 4. Engir upphafsstafir eða hókarskraut. 5. Lítið af
merkjum. 6. Stafsetning óvönduð, bendir á eldri tíma, en var
seinna meira fáguð. 7. Nöfn ritanna eru mjög stutt, en verða
lengri er frá líður. 7. Engir lengri kap. í guðspjöllunum eru til
greindir. 9. Pálsbréf eru næst á eftir guðspjöllunum, en það
gat eklci átt sér stað síðar. 10. Mark. vantar alveg endinn, er
sýnir, að 16,9—20 hefir ekki vcrið viðurkennt sem endir guð-
spjallsins. 11. Það, að Barn. og Hermas eru í handritinu,
hendir til fyrri frekar en síðari tíma.
Sama verður niðurstaðan, ef samanburður er gerður við
önnur handrit. Til er liandrit eitt, gert með vissu árið 472.
En liandritin N B, A, og' C eru áreiðanlega öll eldri en þetta
handrit. Og á liinn hóginn eru N' og B eldri en A og C. Telja
menn þennan mun svo mikinn, að tvö hin eldri liljóti að
vera að minnsta kosti öld eldri en þetta árfærða handrit.
Menn greinir mjög á um það, livar þetta handrit sé til
orðið. Ilort hallaðist lielzt að Bómaborg. Aðrir liafa hent á
Suður-Ítalíu og enn aðrir á Egiptaland. En flestir munu nú
hallast helzt að því, að ritið sé lil orðið í sambandi við bóka-
safnið fræga í Sesareu. Má í því sambandi geta um athuga-
semd, sem sennilega liefir verið rituð á 7. öld, við niðurlag
Esrabókar. Þar stendur: „Það liefir verið borið saman við
æfafornt handrit (na/.aiínaxoy ávriygaxpnvj, sem borið var sam-
an af liinum heilaga píslarvotti Pamphilusi. Á það handrit
var skrifað við niðurlagið, með hans eigin liendi þetta: „Tek-
ið og leiðrétt el'tir Hexapla Órigenesar. Antoníus bar saman.
Eg, Pamþhilus, leiðrétti“. Pamphilus dó píslarvættisdauða
309. Sama athugasemdin er rituð við niðurlag Esterarhókar.
Iiandritið hefir þá verið i Sesareu á 7. öld, og þó að margt,
einkum i réttritun, bendi til Egiptalands, halda margir, að
ritið sé einmitt runnið frá hókasafni Pamphilusar í Sesareu.
Handritið sýnist hafa verði gert í flýti, og eru ritvillur