Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Side 299
299
sennilega fallið grískum lesöndum bezt i geð allra guðspjalla-
mannanna, og Postulasagan hefir vafalaust verið sérstaklega
vinsæl bók, sagan um útbreiðslu kristninnar, rituð af sam-
ferðamanni bins mikla beiðingjapostula. I <5-texta Post. eru
sumstaðar viðbætur, sem virðast bera vott um náinn staðar-
kunnugleika, og gætu þessar viðbætur einmitt bafa komizt
inn í ritið, þegar það gekk manna milli á þessum stöðum.
Að lokum dregur Kenyon skoðun sína saman í þessum orð-
um: „Vér endum þá með því, að fallast í meginatriðum á
skoðun Horts, en víkjum við í smærri atriðum. Frumsaga
textans sýnir, livernig ritum Nýja-testamentisins var dreift
óreglulega út meðal þeirra manna og safnaða, sem kristni
höfðu tekið, án þess að hemill væri liafður á breytingum,
viljandi eða óviljandi. Á þessu timabili, þegar eftir að ritin
verða til, fara þeir að mjmdast þessir margvíslegu leshættir,
sem eru æfa-fornir, en þó ekki sannfærandi. Það er sá texti
sem vér köllum <5, W. og H. kölluðu vestræna textann og
Blass rómverska textann. Egiptaland eitt (eða sérstaklega)
gætti textans vel, og í bókmennta-andrúmslofti Alexandríu
og annara stórbæja þar, gevmdist textinn að mestu óliaggað-
ur. Þessi texti hefir (ef til vill um bendur Órigenesar eða
lærisveina lians) geymst til vorra daga í Codex Vaticanus og
liandritum, sem honum eru skyld. Þetta er sá texti, sem vér
köllum /?, en Hort kallaði „blutlausa textann“. Annar texti,
sem einnig hefir gejmist í Egiptalandi, og vikur aðeins frá bin-
um í smáatriðum, er liér nefndur /-texti, en Hort kallar bann
Alexandríu-texta. Loks er það svo sá texti, sem kemur upp i
nágrenni Antíokkíu í lok 3.-aldar, dregur saman lesbætli af
mörgum tegundum, og færist smámsaman í þá mvnd, sem að
lokum nær fullum tökum í austur-kirkjunni. Þetta er a-texti
vor, en sýrlenzki texti Horts. Þessi texti var alráðandi í prent-
uðum útgáfum fram á 19. öld, en er nú yfirgefinn af öllum
nema fáeinum vísindamönnum------------.
„En þótt vér föllumst á skoðun Horts og teljum rannsókn
lians á texta-vandamálinu vfirleitt lieilbrigða, þá þurfum vér
ekki að fara eins langt og bann í því, að liafna öllu, sem er
utan /9-flokksins. Frekari rannsóknir og ýmislegt, sem komið
liefir fram síðan Hort ritaði, befir sannfært oss betur um aldur
og útbreiðslu <5-textans, og gert það sennilegt, að innan um
allt sem þar er afbakað, sé sennilega eittbvað frumlegt, sem
bvergi annarsstaðar liafi gcymst. Þó að vér böfum mikið álit
á dómgreind þeirra vísindamanna í Alexandríu, sem bafa