Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1933, Blaðsíða 23

19
Eins og' sagt var, þarf ennfremur staðfestingu (ratification)
allra þeirra bandalagsfélaga, sem sæti eiga í ráðinu. En það
stendur elckert um það, við livaða tíma miða skuli. Þarf stað-
festingar allra þeirra félaga, sem fulltrúa áttu í ráðinu, þegar
þingið samþykkti breytingartillögurnar, eða samþykki þeirra,
er fnlltrúa eiga þar, þegar brevtingin gekk í gildi? Orð grein-
arinnar lej'sa ekki úr þessari spurningu, en í framkvæmdinni
er svo talið, að miða skuli við þá meðlimi, er fulltrúa áttu í
ráðinu, þegar samþykktin var gerð. Þessa niðurstöðu verður
þó að sjálfsögðu að skilja með þeim fvrirvara, að aðili sé enn
þá meðlimur bandalagsins.
Loks þarf staðfestingu meiri hluta allra meðlima banda-
lagsins, og eru þar í taldir þeir, er fulltrúa áttu í ráðinu. Hér
þarf að eins einfatdan meiri hluta allra meðlima bandalags-
ins. En þótt allir meðlimir bandalagsins staðfestu frumvarp-
ið, að undanteknum einum, er fulltrúa átti í ráðinu sam-
lcvæmt framansögðu, þá getur breytingin ekki öðlazt gildi.
Þess vegna meðal annars veitir seta í ráðinu aðilja mikinn
forrétt. I þessu sambandi er talið, að miða skuli við það,
hverir séu meðlimir bandalagsins, ])egar frumvarpið gengur
í gildi, auðvitað að undanteknum þeim meðlimum, er sæti
áttu í ráðinu, þegar það var samþvkkt, eins og áður er sagt.
Þó að nú staðfesting meiri hlutans sé nægileg til þess, að
frumvarp til breytinga á sáttmálanum geti öðlazt gildi, þá
leiðir ekki af þvi, að minni lilutinn sé bundinn við breyting-
arnar, enda segir 2. málsgr. 26. gr., að meðlimir bandalagsins,
sem ekki viija lilíta slíkum breytingum, séu frjálsir að því
að neita þeim, en að þá liætti þeir að vera meðlimir banda-
lagsins. í enska texta sáttmálans1) segir ennfremur, að þeir
skuli gefa synjun sína til kynna, eflaust til framkvæmdar-
stjóra bandalagsins. Þessa tilkynningu verður að láta í té
innan bæfilegs tíma, sem annaðbvort ])ing bandalagsins
verður að meta, eða, ef elcki verður samkomulag um það, t.
d. fasti milliríkjadómurinn í Haag. Þótt orðalag 2. málsgr.
26. gr., skilið J)ókstaflega, gæti bent til þess, að liver einasti
meðlimur bandalagsins gæti tilkynnt ósamþykki sitt á lmeyt-
ingum á sáttmálanum, jafnvel þótt Iiann liefði sjálfur staðfest
])ær, þá liefur slíkt aldrei verið tilætlunin. Hver sá aðili, sem
einu sinni liefur staðfest brevlingar, geturekki gengið frá stað-
1) Enski texti 2. málsgr. 26. gr. hljóðar svo: „No such amendment shall
bind any Member of the League which signifies its dissent therefrom, hut
in tliat case it sliall cease to he a Member of the League“.