Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1933, Blaðsíða 95
91
hvort reglurnar um hlutleysi eyjanna hafi verið haldnar, og
hvaða aðgerðir skuli hafðar, ef þær eru brotnar. Ef ekki næst
einróma samþykki í ráðinu, getur hvor samningsaði tekið til
þeirra ráða, er % Iilutar ráðsins koma sér saman um. Svo úr-
skurðar ráðið, livort Þjóðabandalagið skuli hlutast til um, ef
sjálfstæði Albaníu þykir liætta búin, vfirlýsing ráðsins 9. nóv.
1921. Einnig tekur ráðið með einföldum meiri hluta ákvörðun
um framkvæmd eftirlits með rekstri Asíu-járnbrautarinnar á
landamærum Grikklands og Búlgaríu (107. gr. Lausanne
samn.). Sama er um öll efni viðkomandi fjárhagsviðreisn
Ungverjalands, um liafnarstjórn ljorgarinnar Memel og um
mál varðandi gríska flóttamenn og skrifstofu þeim til bjarg-
ar. í hinum svonefnda Rínar-samningi, sem gekk í gildi 14.
sept. 1926, og gerður var milli Bretlauds, Þýzkalands, Frakk-
lands, Italíu og Belgiu, eru fvrirmæli, er fela ráðinu úrlausn
mála. Skuldbinda þessir aðiljar sig einn fyrir alla og allir
f}rrir einn til að ábyrgjast, að landamæri milli Belgiu og
Þýzkalands og' Frakklands og Þýzkalands skuli lialdast, eins
og þau voru sett eftir stríðið mikla 1919, og að ákvæði Lo-
carno-samninganna frá 16. okt. 1925 um hann við árásar-
ófriði verði óbrigðilega lialdin. Ef hrot á þessum ákvæðum
er talið liafa átt sér stað, skuldbinda aðiljar sig til að lilíta
ákvæðum ráðsins um það, hvað gera skuli, ef hún er tekin
með samþvkki allra i ráðinu, nema aðilja sjálfra. Samningur
þessi skal vera í gildi, þar til ráðið liefur, eftir beiðni ein-
hvers aðiljanna, samþykkt með % atkvæða, að Þjóðabanda-
lagið veiti aðiljum næg'ilega tryggingu fyrir því, að eigi verði
röskun á landamærunum o. s. frv.
9. Um atkvæðagreiðslu fer yfirhöfuð sem á fundum þings-
ins. Leynilega atkvæðagreiðslu skal jafnan hafa, ef mál varð-
ar einstaka menn eða réttindi þeirra. Um þýðingu atkvæða-
greiðslu og' afstöðu fulltrúa til ráðsins og umbjóðanda sinna
má jíir höfuð vísa til þess, sem sagt er um samskonar efni í
11. gr. III. 6. B. 5.
IV. Um verkahring ráðsins má fyrst geta þess, að sama höf-
uðákvæði gildir þar um sem um þingið, eftir 4. mgr. 4. gr.
sm., með því að þessi málsgr. er, að breyttu breytanda, sam-
ldjóða tilsvarandi ákvæði um þingið í 3. mgr. 3. gr. sm. Má
því vísa hér til almennu athugasemdanna um starfsvið þings
og ráðs í 11. gr. IV. 2. Hér skal nefna stuttlega þau mál, sem
ráðinu eru sérstaklega falin i sáttmálanum eða annarstaðar.
Talningin getur þó varla orðið tæmaudi, því að ráðinu eru