Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1938, Blaðsíða 50
48
en liinna betur gefnu. Einkum sýnir fjöldi hagfræði-
legra skýrslna, að liinar 'andlega ráðandi stéttir í öllum
löndum evróp-amerískrar menningar standa, hvað harna-
ljölda snertir, — og undir því er þó öll menning vor komin!
— liræðilega langt að haki harnafjölda liinna óduglegri
slétta og þá auðvitað Jika harnafjölda síður gefinna ná-
grannaþjóða.
Barnafjöldinn stendur þannig i öfugu hlulfalii við hina
ielagslegu aðstöðu foreldranna. í Berlín t. d. sýna hand-
verksmannahverfin helmingi hærri harnafjölda en hverfi
hinna efnaðri horgara. í Vínarborg, Miinchen, París og
Kaupmannahöfn er þetta mjög áþekkt. Og hið sama varð
uppi á teningnum, er litið var á kaupstaðina og sveitahéruð-
in. Hina mjög litlu harnaeign, sérstaklega hjá hinum l)ezt
gefnu, sýnir hin margumtalaða liagskýrsla Steinmetz,
En samkvæmt henni er harneign hollenzkra háskólakenn-
ara, æðstu emhættismanna og ágætustu listamanna langt
fyrir neðan meðallag viðkomunnar í landinu:
Meðaltcil barna í fjölskyldum
fátækasta fólksins .................. 5.4
efnafólks ........................... 5.2
efnaðasta fólksins .................. 4.3
listamenn ........................... 4.3
æðstu embættismenn .................. 4.0
háskólakennarar ..................... 3.6
23 ágætustu vísindam. og lista ...... 2.6
Yiðkoman stendur þannig í öfugu hlutfalli við gáfurnar og
slöðu manna í þjóðfélaginu. Svipaða útkomu sýnir hagskýrsla
Bertillon’s, en samkvæmt henni áttu 445 hinna frægustu
Frakka aðeins hérumbil 1.5 harn að meðaltali. Theil-
liaber sýndi á all-víðtækan hátt, hversu viðkoman væri
lítil hjá liinum æðri stéttum, og sýndi liann meðal annars
fram á, að hinir hezt stæðu ])ýzku Gyðingar væru um það
hil að devja lit. Einnig sýndi ril eftir ensku liagfræðingana
Elderton og Pearson, að tala harna þeirra, sem liver
maður gæti sér, slæði um það hil í öfugu hlutfalli við liina
félagslegu þýðingu hans, þar sem aftur á móti óverðmætir
drykkjumenn ættu oft fjölda barna. Með stigliækkandi stöðu
manna í þjóðfélaginu, sem venjulegast, og' þó elcki altaf, má
þakka gáfum manna og afköstum. fer hættan á útrýmingu
ættarinnar sívaxandi.