Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1985, Blaðsíða 89

Verkfræði- og raunvísindadeild og fræðasvið hennar
87
skóli íslands, Rit 1985:2, 233 bls.). Par eru
r$dd meginviðhorf í verkfræði- og raunvís-
mdarannsóknum, markmið þessara rann-
sókna við háskólann, starfshættir, aðstaða
°g áætlanir Líffræðistofnunar, Raunvís-
•ndastofnunar og Verkfræðistofnunar.
A.ætlun þessi hefur verið kynnt og rædd á
fundum Rannsóknaráðs og almennum
fundum og ráðstefnum á vegum háskólans.
Stjórn deildarinnar og starfslið
Deildarforseti fyrsta ár þess tímabils sem
hér um ræðir var dr. Halldór I. Elíasson, en
haustið 1983 var dr. Þorleifur Einarsson
kjörinn deildarforseti og Sveinbjörn
Bjömsson varadeildarforseti.
Á árinu 1982 hófst undirbúningur að
skiptingu deildarinnar í verkfræðideild og
raunvísindadeild að frumkvæði fastra
kennara verkfræðiskoranna þriggja. Var
tillaga um skiptingu deildarinnar lögð fram
á deildarráðsfundi 12. ágúst 1982 og álykt-
Un þar að lútandi samþykkt einróma á
deildarfundi 26. ágúst og send háskólaráði.
Háskólaráð afgreiddi málið ásamt tillögu
að fleiri breytingum á lögum H.í. til
ruennntamálaráðuneytisins, en ráðherra
lagði ekki lagabreytingarnar fyrir Alþingi
fyrr en veturinn 1984-85. Varð breytingin
Uln skiptingu deildarinnar að lögum 1. apríl
1985 og tók hún gildi 15. september 1985.
Reglugerðir nýju deildanna hlutu staðfest-
lngu 17. september 1985.
Fyrsti forseti hinnar nýju verkfræði-
deildar var kjörinn dr. Valdimar K. Jóns-
son og varaforseti Júlíus Sólnes, lic. techn.
t'orseti raunvísindadeildar var kjörinn
Sveinbjörn Björnsson og dr. Arnþór Garð-
arsson varaforseti.
Deildirnar tvær hafa eftir sem áður sam-
e'ginlega skrifstofu, og varð engin breyting
a starfsemi hennar við skiptinguna. Fastir
starfsmenn deildaskrifstofunnar voru íjúní
986 þrír: Sigurður V. Friðþjófsson, deild-
arstjóri, Lilja Þorleifsdóttir, fulltrúi, og
Eva Káradóttir, ritari. Staða Evu fékkst á
fjárlögum 1985, og hefur Eva gegnt henni
frá vori 1986.
Kennsla
A því fjögurra ára tímabili sem hér um
ræðir bættust ekki við neinar nýjar náms-
leiðir, hvorki í verkfræði né raunvísindum.
Á fjárhagsáætlun fyrir árið 1985 sótti deild-
in þó um fjárveitingu til þess að hefja að
sínum hluta kennslu í útvegsfræðum við
H.í. (ásamt viðskiptadeild) ísamrœmi við
þingsályktunartillögu er Alþingi samþykkti
19. maíl981 og tillögur nefndar er mennta-
málaráðuneytið skipaði til þess að undir-
búa og skipuleggja kennslu í útvegsfræðum
við H.Í., en hún skilaði áliti í nóvember
1983. Sótt var m.a. um 3 nýjar kennara-
stöður og rekstrarfjárveitingar til þess að
bæta við nýjum námskeiðum, alls um 30
einingar sem var talin forsenda þess að slíkt
nám gæti hafist. Að öðru leyti skyldi námið
byggjast á námskeiðum er voru við deild-
ina áður. Engar fjárveitingar fengust til
kennslu í útvegsfræðum á fjárlögum 1985
og ekki heldur 1986 eða 1987.
Framboð námskeiða jókst lítillega í
verkfræðigreinum á tímabilinu frá 1981-
1982 til 1985-1986, eða úr 106 námskeiðum í
115, og var aukning öll í rafmagnsverk-
fræði. Kenndum námskeiðum fjölgaði hins
vegar aðeins um þrjú. Á hinn bóginn varð
um 23% aukning á framboði námskeiða í
raungreinum, og kenndum námskeiðum
fjölgaði um rösk 18%. Stafaði þetta fyrst og
fremst af fjölgun valnámskeiða. í stærð-
fræði-, eðlisfræði- og efnafræðiskorum
fjölgaði kenndum námskeiðum um 25-
30%, um 10% í líffræði en ekkert í jarð-
fræðiskor. Sjá nánar töflu I.
Kennarar
Á fjárlögum árin 1983-1986 fékk deildin
tvær nýjar stöður, þ.e. prófessorsembætti í
frumulíffræði og dósentsstöðu í stærðfræði,
en að auki var þrem dósentstöðum breytt í
prófessorsembætti, þ.e. í stærðfræði, bygg-