Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1985, Blaðsíða 128

126
Árbók Háskóla íslands
— kynþroska telpna (fyrstu tíðir),
— formfræði tanna,
— beinþroska,
— tíðni og stærð kjálka- og gómgarða,
— andlits- og kjálkabrot,
— form höfuð- og andlitsbeina,
— bakteríur í munni og áhrif þeirra á nær-
liggjandi vefi,
— félagstannlækningar,
— fyrirbyggjandi tannlækningar,
— samhengi milli efnasambanda í blóði og
rýrnunar tannlausra tanngarða,
— munnheilsu ellilífeyrisþega vistaðra á
hjúkrunar- og dvalarheimilum fyrir
aldraða og öldrunardeildum sjúkra-
húsa,
— meðferðarþörf ýmissa sjúkdóma og frá-
vika,
— fjölda þeirra er nota gervitennur.
Verulegur hluti rannsókna í tannlækna-
deild hefur beinst að upplýsingaöflun, er
gera ætti stjórnvöldum ljósari þarfir þjóð-
arinnar á tannlækningum og fyrirbyggjandi
aðgerðum vegna tann- og munnsjúkdóma
og þá um leið á hvern hátt þær yrðu best
leystar. En rannsóknir á tannheilsu þjóðar-
innar eru forsenda bætts skipulags tann-
heilsugæslu hennar.
Félagsmál
Deildarforsetar hafa nú um alllangt ára-
bil tekið þátt í árlegum fundum forstöðu-
manna tannlæknaskólanna á Norðurlönd-
um og á þann hátt öðlast ríkulega þekkingu
á kennslu, rannsóknum og stjórnun þeirra.
Peir hafa einnig tekið þátt í félagi um tann-
læknakennslu í Evrópu A.D.E.E.
Kennarar deildarinnar hafa um langan
aldur tekið virkan þátt í stjórn og nefndar-
störfum í Tannlæknafélagi íslands. Peir
hafa einnig staðið fyrir stofnun Tannrétt-
ingafélags íslands og Félags sérmenntaðra
tannlækna og verið virkir í stjórnum þeirra.
Skiptiprófessorar
Dwight J. Castleberry, prófessor í gervi-
tannagerð við tannlæknaháskólann í Birm-
ingham, Alabama, var skiptiprófessor
vormisserið 1985. Hann tók að sér kennslu
fyrir Guðjón Axelsson prófessor, sem var í
rannsóknarleyfi.
Vonir og horfur
Með hinu nýja húsnæði ætti að skapast
tækifæri til viðhaldsmenntunar tannlækna,
eins og áformað var. Deildin mun einnig
veita tannlæknum þjónustu með röntgen-
myndatöku gegn gjaldi. Ennfremur vill
hún koma þeirri almennu og sérhæfðu
þjónustu, er hún veitir sjúklingum án end-
urgjalds, í fastari skorður, þar sem gjald
komi fyrir.
Forsenda þess, að hægt verði að sinna
viðhaldsmenntun tannlækna og menntun
aðstoðarfólks, er að klinísk kennsluað-
staða sé ekki fyllt með tannlæknanemum
eingöngu.
Vonir standa til að kennsla í tannsmíða-
skóla hefjist innan veggja tannlæknadeild-
ar áður en langt um líður og einnig mennt-
un annars starfsfólks tannlækna.
Að jafnaði eru u.þ.b. 70 nemendur í
deildinni, þar af um 30 á 1. ári. Á öðru til
sjötta ári hafa verið um 8 nemendur á ári,
alls um 40 nemendur.
Árið 1985 voru 195 tannlæknar á landinu,
einn fyrir hverja 1230 íbúa, sem er nálægt
hæsta hlutfalli í heiminum, og í Reykjavík
eru innan við 750 manns á hvern tannlækm-
í skýrslu Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar
(W.H.O.) frá árinu 1982 er hlutfallið á ís'
landi sagt einn tannlœknir á 1200 íbúa og að
fara verði varlega í fjölgun tannlœkna.
Aðgangur að tannlæknaskólum er alls
staðar takmarkaður, ýmist er þá miðað við
hámarksaðstöðu skólanna til kennslu
ellegar við þörf viðkomandi þjóðar fyr'r
tannlækna.
Aðgangur að tannlæknadeild Háskóla
íslands hefur miðast við að 8 nemendur
væru teknir á 2. ár að loknu samkeppmS'