Austfirðingur - 09.01.1932, Blaðsíða 3

AUSTFIRÐINGUR
3
j3po<æ>oo<æ>o®o<3s>ooœ>otxæ>o<^g
I AUSTFIRÐINGUR S
® Vikublað i
9 ffi
S Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Árni Jónsson frá Múla.
Sími nr. 70.
g Verð árgangsins 5 kr.
ek)0<3>00<22>00<æ>0®0<æ>00<S2>i
fjelagið á Seyðisfirði, bæði til
samans, rúmlega 8000 tunnur, sem
seldar voru að meöaltali á 30 kr.
tunnan.
f desemberblaði „Norðanfara"
það ár er giskað á, að veiði Norð-
manna á Austfjörðum hafi numið
140.000 tunnum, og þar af hafi
veiðst á Seyðisfirði 40.000 tunnur.
Til Eyjafjarðar fóru þetta sum-
ar fleiri skip en árið áður, og
fiskuðu þau einnig vel, og var
það til þess, að Eyfirðingar, sem
kynst höfðu veiðinni árið áður,
og dálítið höfðu tekið þáttíhenni
með lagnetum, fengu nú löngun
til að gera frekari tilraunir. —
Um endilangt ísland flaug fiski-
sagan og fregnin frá gullnámunni
á Seyðisfirði, svo það gjörði mik-
ið til, að örfa menn til þátttöku,
þar sem síldar var von. þá var
stofnað norskt-íslenskt síldveiða-
fjelag á Eyjafirði, með 20,000 kr.
höfuðstól, hvar af Eyfirðingar
lögðu fram helminginn.
í „Norðanfara” 22. desember,
stendur grein frá Jóni Bjarnasyni
á Seyðisfirði (sennilega síra Jóni
Bjarnasyni, er síðar var prestur í
Winnipeg), um síldarútgerð Norð-
manna, og fer hann þar svofeld-
um orðum um síldarútgerð þeirra:
„Hinir norsku síldarveiðamenn,
sem hafa haft hjer stórkostlegan
útveg > sumar, eru nú flestirfarn-
ir heim til sín, til Norvegs, og
þeir sem eftir eru, eru nú rjett á
förum. Þeir fara með ógrynni fjár
í vasanum og eru einráðnir í því
að koma hjer næsta sumar og
halda þessum arðsama útvegi sín-
um áfram.
í landshlut af síldveiði þessari
greiða þeir 4 af hundraði, sam-
kvæmt síldveiðalögunum, og þó
að peir menn, sem landshlutinn
taka, hafi verið svo óforsjálnir, að
selja þá fyrir hálfu minna verð,
en þeir hafa verið seldir á Eski-
firði og Reyðarfirði, — þá hafa
merm vfst haft nokkur þúsund
krónur upp úr landshlutum sínum,
hjer á Seyðisfirði.
Alls kváðu Norðmenn hafa afl-
að hjer á firðinum rúmlega 40.000
tunnur í sumar.
Síldveiðalögin segja, að lands-
hlutir sjeu eign þeirra manna, sem
búa við firðina, en ekki lands-
drottins, nema öðruvísi sje um
samið, en þessu virðist þurfa aö
breyta þannig, að eigendur og
landsdrottnar þeirra jarða, þar sem
síld er veidd, sjeu eigendur lands-
hlutanna, en ekki leiguliðar.
Almenningur hjer á Seyðisfirði
hefir líka haft mjög gott af síld-
arveiði Norðmanna, því hún hefir
veitt mörgum mönnum atvinnu og
hana einkar vel borgaða. Þannig
hefir duglegum stúlkum verið greitt
altaðlOkr. um daginn* fyrir að
salta síldina í sumar. —
það er í orði, að tveir verslun-
arstjórar hjer — Edvard Thomsen
og Sigurður Jónsson — ætli sjer
að ganga í veiðifjelag með Norð-
mönnum næsta sumar, og hefir í
þeim tilgangi verið safnað hlutum
í svo kallað „síldveiða aktiufjelag",
og væri óskandi að fyrirtæki þetta
næði fram að ganga, en hræddur
er jeg uin, að það lánist ekki, ef
fslendingar eiga að vera þar einir
um. —
í sumar hafa verið hjer 6 síld-
arveiðarfjelög, sem reist hafa hjer
hús á landi, auk fáeinna, sem
ekkert hús eiga, en búist er við
að um 20 fjelög geri hjer út
næsta ár. Á höfninni hafa stöðugt
verið hjer 20—30 skip“. --
Úr „Austra“ 1891 :
„Þeim, sem hafa þekt Seyðis-
fjörð á undan 1880, og nú sjá
hann aftur, hlýtur að verða aug-
ljóst, að hann hefir stórmiklum
framförum tekið á þessu 10 ára
tímabili, og eru hinar miklu fiski-
veiðar, sem mjög hafa vaxið á
þessu tímabili, aðalástæðan til
framfara og viðgangs bæjarins og
sveitarinnar, og má telja þar fyrst
og fremst síldarveiðina, því hún
var óefað aðalástæðan til fram-
faranna. Eftir 1880 jók síldarveið-
in mjög velmegun manna, svo
hjer var nálega tekið gull upp úr
Seyðisfirði, engu síður en menn
grófu það upp úr jörðinni í Kali-
forniu, því t. d. árið 1880, þá
veiddist á Seyðisfirði einum, frá
ágúst til nóvember, fyrir eina
miljón króna.
Síðar var síldarveiðin mjög
misjöfn og síldin fjell í verði er-
lendis og rak þá að því, að flest-
ir Norðmenn neyddust til að
hætta við síldveiðar. þó nú Norð-
menn neyddust til að hætta —
flestir þeirra — við síldveiðarnar
sem aðalatvinnuveg, þá varð þessi
veiði samt grundvöllurinn og fót-
urinn undir miklu víðtækari og
traustari atvinnuveg, þorskveiðinni,
er lítt var stunduð fyrir 1880, er
nú er orðinn auðsælasti atvinnu-
vegur fjarðarbúa og fer altaf vax-
andi.
Það sem sagt er um fiskiveið-
arnar hjer á Seyðisfirði á síðustu
árum, á að mestu leyti við um
næstu firði hjer eystra. Bæði
Mjóifjörður og Norðfjörður eru á
miklu framfarastigi og vex þar
velmegun óðum, því þá byggja
dugandi menn, sem sækja vel fisk-
veiðar og kunna vel með að fara
og sem hafa sjer hugfast máltæk-
ið : „tíminn er peningar". Mjói-
fjörður fær á sumrin mest út-
róðrarmenn sína sunnan og vest-
an, Norðfjörður frá Færeyjum, og
líkt má segja um flesta firði hjer
austanlands.
Hjeraðið og dalirnir reka versl-
un sína og viðskifti við Seyðis-
fjörð, og hafa öll viðskifti bænda
og kaupmanna batnað stórum hin
síðustu 10 ár.“ —
Bragi
syngur kl. 9 í kvöld |Iaugardag].
Ný söngskrá!
Verðlag & tilbúnum áburði.
í sambandi við auglýsingu frá
Áburðarsölu ríkisins á öðrum
stað í blaðinu, höfum vjer feng-
ið þessar upplýsingar um verð-
lag á tilbúnum áburði:
Vegna hinna sífeldu breytinga
á gengi og gjaldeyri er mjög
erfitt að gefa ákveðnar upplýs-
ingar um verð á áburðinum.
Flestar áburðartegundir hafa stór-
lækkað í verði, en eins og
kunnugt er hefir íslenska krónan
einnig lækkað ásamt gjaldeyri
margra annara landa.
Verðfallið á Kalksaltpjetri nem-
ur álíka miklu og verðfall ísl.
krónunnar og er því von um að
verðið á Kalksaltpjetri haldist ó-
breytt frá því f fyrra og verði
um Kr. 20,00 pr. lOOkg. á höfn-
um. Nitrophoska hefir því mið-
ur ekki lækkað nærri eins mik-
ið í verði. Ef það gengi sem nú
er helst lítið breytt kemur kemur
Nitrophoska til að kosta ca. kr.
34,00—35,00 pr. 100 kg. á höfn-
um. Superfosfat hefir lækkað
ofurlítið og má gera ráð fyrir
að það kosti um kr. 7,00 pr.
100 kg. á höfnum. Um verðlag
á Kalí er því miður ekki hægt
að gefa neinar upplýslngar, en
búast má við að það verði
sama og óbreytt frá því í fyrra.
Samkvæmt
tilkynningu til firmaskrár Nes-
kaupstaðar, dags 31. des. 1931,
hefir Konráð kaupmaður Hjálm-
arsson, tekið sjer hvíld frá störf-
um og gengið úr firmanu versl-
unin Konráð Hjálmarsson. Páll G.
þormar konsúll rekur einn versl-
unina frá sama tíma.
Hollur er
heimafenginn baggi.
Gerið yður það að
fastri reglu, að kaupa
aðeins innlenda fram-
leiðslu, þegar hún er
eins góð eða betri en
erlend. G. S. kaffidætir
er eins góður og auk
þess mun ódýrari en
erlendur. Biðjið um
o.s.
Það hefir verið, er og verð-
ur óþarfi að flytja til lands-
ins neðantaldar vörur, þvíað
H.f. Hreinn í Reykjavík
framleiðir þær jafngóðar og
ódýrar og þœr erlendu. —
H.f. „ H r e i n n “ framleiðir:
krystalsápu, handsápur, rak-
sápu, baðsápu, stangasápu,
þvottaduft, kerti, stór og smá,
skóáburð, góifáburð, vagna-
áburð, fœgilög, ræstiduft,
kreolin-baðlyf.
Síldveiðin.
Með e/s „Gullfoss“ fóru hjeðan
2000 tunnur en eftir munu þá
hafa verið hjer ca. 700 tunnur.
Síðan hefir minna verið stunduð
veiði, en þó hafa ýmsir veitt allmik-
ið eftir nýár. Söluhorfur á út-
fluttu síldinni eru sæmilegar, eitt-
hvað selt fyrir ca. 40 kr. dansk-
ar. Óvíst er hvenær síldsú, er nú
liggur, verður flutt út.
Athygli
skal vakin á tilkynningu bæjar-
stjóra um bæjargjöld, á öðrum
stað hjer í blaðinu.
ecs®as>®sc5>®©®<axs>iS3KL;
I Wichmannmótorinn
1 er bestur. —
Umboð hefir:
Páll G. Þormar, Norðfirði.
Gleymið ekki að vátryggja.
Vátryggingarfjelagið
NORGE h.f.
Stofnað í Drammen 1857.
Brunatrygging.
Aðalumboð á fslandi:
Jdn Ólafsson, málaflm.
Lækjartorgi 1, Reykjavík.
Sími 1250.
Duglegir umboðsmenn gefi
sig fram, þar sem umboðs-
menn ekki eru fyrir.