Austfirðingur - 01.06.1932, Blaðsíða 3

austfiröinqur
u
Til íerminprbarnanna.
Eftirfarandi erindi eru úr kvæði, sem Halldór Bene-
diktsson, fyrrum póstur orti til bamanna, sem fermd
voru hjer í kirkjunni síðastliðinn sunnudag.
Sú von ei bregst að ganga muni greitt
að græða sár á meðan lífs vjer njótum,
því hjartans alúð vinalausum veitt
hún vermir tíðum inst að hjartarótum.
Og það er margur aumur bæði og einn,
sem undir lífsins þungu byröi stynur
og drottinn vill að sjertu ekki seinn
með samúð, hjálp og ráð sem góður vinur.
Og þeir sem æ í krafti kærleikans
með Kristi ganga á dygðavegi sönnum.
Þeir eru ljós. Þeir hróður bera hans.
Þeir hirða’ ei um að sýnast fyrir mönnum.
En taka munu trúrra þjóna laun
sem tregðulaus er hjáipar fórn að inna,
því hver sem öðrum reynist vel í raun
hann reiknar Jesús meðal vina sinna.
Það veitir sælu efri dögum á
þá öllu hallar, fjör og kraftar dvína,
ef hugur þfnn og hjarta segja þá:
Þú hefir reynt að gjöra skyldu þína.
Qreinin fjallar um afskifti Bald-
vins hreppstjóra Jóhannessonar í
Stakkahlíð og Stefáns Baldvins-
sonar af kirkjujörðinni Sævarendi
o, fl. Hún hefir vakið umtal víða
um sveitir um þetta Sævarenda-
mál, sem svo er kallað, bæði
hvað snertir umráðamenn jarðar-
innar og afskifti sýslunefndar á
kaupleyfi þeirra, sem um jörðina
hafa beðið. Skal hjer nokkrum
orðum drepið á einstaka atriði í
þessu sambandi.
Við lestur þessarar greinar dett-
ur mjer strax f hug vísan eftir
Pál skáld Ólafsson:
Hver vill annars eignum ná.
Um einskilding og dalinn,
menn er’ að þræta og ýtast á
uns þeir hníga í valinn.
Hreppstjórinn hefir gert sigsek-
an í því aö útbyggja Jóni Einars-
syni af jörðinni Sævarenda, en
bygt Trausta sonarsyni sínum
jörðina fyrir 150 króna afgjald, en
Jón galt 300 kr. í Iandsskuld. Og
auk þess leyfir hreppstjóri Trausta
að hafa jörðina búpeningslausa
og mannlausa, en hirða af henni
nytjarnar, æðarvarpið og tööuna.
Þetta gerir hann, þótt góður bóndi
austanlands óskaði í fyrra vor eftir
að fá að búa á jörðinni og einn-
ig Jón áður en Baldvin útbygði
honum.
Eftir að Trausta hafði verið
bygð jörðin eins og hjer var lýst,
verða hreppstjóraskifti í Loðmund-
arfirði. Af Baldvin tekur við hrepp-
stjórninni Stefán sonur hans, faðlr
Trausta. Og það hefir sýnt sig að
Stefán hefir ekkert að athuga við
geröir föður síns og fyrirrennara í
embættinu viðvíkjandi ráðstöfun
jarðarinnar.
Eins og grein K. Þ. bsr með
sjer, vilja bæði hreppurinn og
Trausti fá jörðina keypta. Sækja
þvf báðir til sýslunefndar Norður-
Múlasýslu um meðmæli með
kaupunum. Og sýslunefndin gefur
bdðum meðmœli, eins og báðir
aðilar hefðu jafnan rjett til kaup-
anna, hreppsfjelagið og maðurinn
sem nytjar jörðina sem eyðijörð,
eftir að hafa komist að ábúðinni
eins og áður er sagt.
Er meirihluti sýslunefndar hald-
inn þeim andlega sljóleika, að
þeim dyljist aö báðir aðilar eiga
hjer ekki jafnan rjett? Eða gera
þeir þetta af hlutdrægni? Sje ekki
önnur hvor þessi ástæða orsök
úrslitanna hygg jeg hana ekki enn
fram komna fyrir almenning. Senni-
lega er ekki allur meirihluti sýslu-
nefndar jafn sljór eða jafn hlut-
drægur. Nefndin sem fjallaði um
biðilsbrjef bæði hreppsnefndarinn-
ar og Trausta og önnur gögn,
sem málið snerta, hefir sennilega
látið sitt vísdómsljós skína svo
skært yfir hina sýslunefndarmenn-
ina, að meirihlutinn hefir fengið
ofbirtu í augun. Og því hefir af-
greiðsla málsins orðíð þannig:
. . . „Sýslunefndin gefur með-
mæli sín með því að jörðin Sæ-
varendi verði seld Trausta Stef-
ánssyni frá Stakkahlíð, núverandi
ábúanda jarðarinnar, eða Loð-
mundarfjarðarhreppi.
Jafnfram gefur sýslunefndin Loð-
mundarfjarðarhreppi samþykki sitt
til kaupanna".
En af hverju vill Loömundar-
fjarðarhreppur kaupa jörðina ? Af
því að hreppsnefndin í Loðmund-
arfirði telur þaö tjón fyrirhrepps-
fjelagið að nytja jarðir sem eyði-
býli og vill þvf hlutast til um að
á þeim sje búið og ekki vikið
af þeim góðum bændum. Þetta
hygst hún að fyrirbyggja með því
að eignast umráðarjett á jörðinni.
Þetta vissi sýslunefndarmaður Loð-
mundarfjarðarhrepps, og því bar
honum sem fulltröa hreppsins
Milning getur altaf
litiö út sem ný ef
þvegið er úr Vim.
Dreyfið Vim á deyga
rfu og þar sem
henni er svo strokið
um verður allt bjart
og glansandi, sem
nýmálað væri. Ryk
og önnur óhreimndi
hverfa úr krókum og
kymum. Jafnframt
því sem Vim heldur
máluðum hlutum
ávalt sem nýjum,
fegrar það flötinn og
fægir allar rispur, þar
sem óhreinindi gætu
annars leynst f.
Notið Vim og látið
allt sem málað er,
altaf lfta út sem
nýmálað væri.
Stór dós .... Kr. i.io
Mi'Slungs stærð Kr. 0.60
Lítill pakki . . Kr. 0.25
Mvaa aaonuu uinu, leix svmlickt, kkclahd
m-v f ae-uo ic
skylda til þess að vera á móti
afgreiðslu málsins eins og hún
varð. En Stefán talaöi ekki orð f
málinu, þótt oddviti Loðmundar-
fjarðarhrepps óskaði þess. Hefir
hann þannig brugðist trausti
Loðmfirðinga, sem fulltrúi þeirra
á sýslufundi. Enda hafa hrepps-
búar nú lýst vantrausti á honum
á almennum sveitarfundi.
f nefndinni sem fjallaði um
Sævarendamálið voru: formaður
Sigurður Vilhjálmsson á Hánefs-
stöðum, sýslunefndarmaður Seyð-
isfjaröarhrepps og með honum
Björn Guðmundsson, sýsiunefnd-
arm. Hlfðarhrepps og Hannes
Magnússon, sýslunefndarmaður
Skeggjastaöahrepps. Báöir hinir
síöastnefndu eru nýgræöingar í
sýslunefnd og því ekki mikil á-
stæða til að áfella þá stórlega
þótt áfátt kunni að vera störfum
þeirra. En Sigurður er gamall
sýslunefndarmaður og gatnall kaup-
fjelagsstjóri, þjálfaður f að vega
hið rjetta og ranga, vonar maður.
Jeg ætla ekki að sinni að fjöl-
yrða meira um þetta Sævarenda-
mál. Engum sem því kynnist get-
ur dulist aö þeir Stakkahlíðarfeðg-
ar hafa notað opinbera aðstöðu
sína sem hreppstjóri og sýslunefnd-
armaður til framdráttar sonarsyni
og syni. ‘ Sjá ailir hversu átakan-
legt þaö er fyrir sveitirnar að
eiga þá menn fyrir fulltrúa, sem
svo illa gengur að greina rjett frá
röngu, þegar náin ættmenni eiga
í hlut.
Nesi, 25. maf 1932.
H. P.
AUSTFIRÐINGUR
Vik u bla ö
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Árni Jónsson frá Múla.
Sími nr. 70.
Verð árgangsins 5 kr.
>00<32>OOGSE£>OOC
Símskeyti
frá frjettaritara Austf. í Rvík.
Kona deyr af brunasárum.
Á Siglufirði dó konan Sesselja
Jónsdóttir í gær af brunasárum,
skvetti olíu í eld í eldavjel, en
kviknaði í brúsanum svo hann
sprakk í höndum hennar og læst-
ist eldurinn í föt hennar og hár.
Kaupdeila 1 Bolungarvfk.
Om helgina fór Hannibal Valdi-
marsson frá ísafirði til Bolungar-
víkur. Viö kaffidrykkju komu til
hans 20—30 manns undir forustu
Högna Gunnarssonar. Tjáðu þeir
Hannibal að nærveru hans væri
ekki óskaö og fluttu hann með
valdi ryskingalaust til ísafjarðar.
Kauplækkun á Akureyrl.
Á Akureyri varð kaupdeila millí
fiskverkunarstöðva og verkakvenna.
Deilan stóð stutt. Tímakaup
lækkaði úr 70 ofan í 65 aura, en
ákaæðisvinna viö fiskþvott um 40%.