Austfirðingur - 25.06.1932, Blaðsíða 3

AUSTFIRÖINQUR
3
o<5s>oe><æ>oo<sz>oo<æ>oe3®ee<
AUSTFIRÐINGUR
Vikublað
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Árni Jónsson frá Múla.
Sími nr. 70.
Verð árgangsins 5 kr. «
Qcæ>oo<s>oo<æ>oo<s2>oo<æ>os
mikilli umhyggju fyrir stjórnar-
skránni.
Allir virðast búast við því, að
Nasistarnir veröi sigursælir við
ríkisþingskosningarnar. Jafnvel þótt
þeim takist ekki að ná hreinum
meirihluta, þá er þess vænst, að
þeir nái svo mörgum þingsætum
að þeir geti haft tökin á stjórn-
málasviðinu. Og hvað verður svo?
Verða þau hrossakaup gerð, aö
Hitler fái völd í Prússlandi fyrir
að styðja ráðuneyti von Papen’s
í ríkisþinginu. Það er hætt við
að þótt til slíkra hrossakaupa
kæmi, þá yrðu þau ekki Iángæ,
því foringja Nasista mundi þykja
súrt í broti, aö leggja ávextina af
iýðskrumi sínu fyrir fæturna á
prússneskum herforingjum og óð
alseigendum. Og varla er þess að
vænta aö sosíalistarnir og mið-
flokkarnir sjeu svo af baki dottn-
ir að þeir láti aðalsmennina og
Nasistana skifta ríkinu á milli sín.
Það hefir þegar komið í Ijós að
andstaðan gegn ráðuneyti von
Papen’s er geysisterk, og ef það
er rjett að sigur Hindenburgs við
forsetakosningarnar byggist fyrst
og fremst á lýðveldissinnum, þá
gæti svo farið að bandalag milli
Hitlers og „júnkaranna* yrði í
minnihluta. Þaö mætti heita ð-
skiljanlegt, þegar tekið er tillit til
hörmungar þýsku þjóðarinnar, að
hún feldi sig við að hernaðar-
stefnan kæmist þar nokkru sinni
til valda. Það er fráleitt að hugsa
sjer að þeir þrái það, eins fráleitt
og að þeir óski þess að Hohen-
zallernættin eigi aftur að ná al-
gerum yfirráðum yfir þeim. En þó
væri fásinna að synja fyrir, aö
annaðhvort þetta eða hvorttveggja
gæti komið fyrir. Sjaldan hefir
þjóð orðiö að þola það sem
þýska þjóðin hefir orðið að þola.
Mikið af þessum þjáningum hafa
verið alveg óþarfar, og það er
ekki sýnilegt að þær sjeu til nokk-
urs gagns. Afleiðingin af þeim
getur orðið sú, að prússneska
hernaðarstefnan vakni að nýju.
Ef svo færi hefði friðurinn end-
urskapað, það sem styrjöldin átti
að eyða.
„Manchester Quardian“
lausl. þýtt.
Silfurbrúkaup
áttu í gær merkishjónin Hildur
Sigurðardóttir og Quðjón Jósefs-
son í Strandhöfn í Vopnafirði.
Var í því tilefni gestkvæmt á
heimili þeirra.
Þórarinn Jnnsson
bdndi á Brennistöðum.
—o—
Hinn 24. maí þessa árs andað-
ist merkisbóndinn Þórarinn Jóns-
son á Brennistöðum íEiöahreppi.
Þórarinn mun hafa verið fæddurí
janúarmánuði 1848 og því fullra
84 ára er hann dó. Hann var
fæddur á Brennistöðum, sonur
Jóns bónda Magnússonar, er þar
bjó frá 1836 til 1888, eða meira
en 50 ár, og konu hans Guðrún
ar Jónsdóttur frá Qilíárteigi. Ekki
verður hjer farið lengra út í þaö,
að rekja ætt þórarins heitins. Það
verða þeir að gera, sem ættfróð
ari eru.
Þórarinn var ungur tekinn til
fósturs af ömmu sinni, Halldóru
Pjetursdóttur í Qilsárteigi, og dvald-
ist með henni í æsku og gjörðist
fyrirvinna hennar áður en hann
hafði náð tvítugsaldri. Þótti það
fara vel úr hendi og snemma bera
á ráðdeild og fyrirhyggju hjá hin-
um unga manni. Að henni látinni
reisti hann bú á þeim hluta úr
jörðinni Gilsárteigi, sem hún hafði
búið á, og bjó þar þangað til 1888,
að hann flutti á föðurleifð sína
Brennistaði, eftir lát föður síns.
þar bjó hann síðan myndarbúi til
dauðadags, svo sem forfeður hans
höfðu gjört, hver eftir annan.
Árið 1874 flutti til Þórarins Anna
María Bergsveinsdóttir, bónda á
'4esi f Loðmundarfirði, hin ágaet-
asta kona, eins og hún átti ætí til,
og því hinn álitlegasti kvenkostur
og líkleg til ráðdeildar og búsum-
hyggju. Tók hún viö búsforráðum
af gömlu konunni, ömmu Þórar-
ns, sem þá var enn álífi. Giftust
3au skömmu síðar og lifðu sam-
an í löngu og farsælu hjónabandi
>ar til hún andaðist fyrir ári síð-
an. Þau eignuðust 6 börn, 5 sonu
og 1 dóttur, sem öll lifa foreldr-
ana, nema einn sonur, sem dó á
unga aldri. Ög merkilegt má það
teljast, nú á þessum tímum, að
öll börnin, þau sem á lífi eru,
halda enn viö ættaróöalið. Virðist
svo sem þeim kippi í kynið um
ástheldni. og trygö viö fornar
stöðvar, svo sem hefir verið kyn
fylgja þessa fólks, svo langt aftur
tímann sem munað er.
Þórarinn heitinn og kona hans
bjuggu jafnan stóru búi, með margt
gripa og mannmargt heimili. Og
svo voru þau hjónasæl, aö svo
mátti telja, áð þau sem þangað
luttust færu ekki aftur, fyr en þau
voru flutt andvana til grafar. Þann-
g höfðu þau sömu hjúin áratug
eftir áratug, 30 til 40 ár og það-
an af Iengur. Er slíkt fágætf og
sýnir betur en flest annað mann-
kosti húsráðenda. Hefi jeg hvergi
sjeð meiri nærgætni á aðra hlið
og trúmensku og skyldurækni á
hina en í samskiftum húsbænda
og hjúa á þessum stað. Voru
>æði hjónin mjög samhent um
3að, að skapa slíkt hugarþel. Væri
jjóðfjelagi voru betur borgið en
er, ef svo væri sem víðast.
Ofan á mannmargt heimili bætt-
ist það, aö heimilið var mjög í
þjóðbraut, meðan hjeraðsmenn
höfðu öll sín viðskifti á Seyðis-
firði, svo sem verið hefir til
skamms tíma. Var því oft gest-
cvæmt og mikil mannaumferð. Er
eg í engum efa um það, aö margir
eru þeir, sem minnast þess að
þeim var tekið með hlýlegri gest-
risni á þessum stað, svo sem best
hefir verið að íslenskum sveita-
siö. Var hjónum þessum mjög
samhent um það sem annað.
Ekki gaf Þórarinn sig mikið að
almennum málum. Þó mun hann
hafa veriö í hreppsnefnd um tíma.
En hann hafði sig undan öllu slíku
og taldi heimilið fyrst og fremst
sinn verkahring. Þó var þaö ekki
svo, að hann væri ófróðari um
almenn mál en aðrir menn. Hann
las mikið og fylgdist með öllu
sem gerðist í landsmálum, betur
en flestir sem hærra hafa, og var
oft fljótur að mynda sjer sjálf-
stæðar skoðanir og hjelt fast við
þær. Hann þurfti jafnan að fá góð
og gild rök með og móti, áður
en afstaða var tekin, en afstaðan
var ekki laus fyrir, þegar hún
hafði verið tekin. Hann mun hafa
verið eindreginn Sjálfstæöismaður
nú á seinustu árum. Enda var
sjálfstæði í öllu runnið honum í
merg og bein.
Þess er áður getiö, að Þórarinn
heitinn reisti bú f tvíbýli í Gilsár-
teigi. Hinn tvíbýlismaðurirm, sem
enn lifir háaldraður, hefir látið
þess getið, að aldrei hafi stygðar-
yrði fallið milli tvíbýlisfólksins, og
aö hann hafi ekki getað hugsað
sjer betra fólk í sambúö en Þór-
arinn og konu hans. Sýnir það
vottorð betur en flest annað, aö
ekkert er hjer ofmælt. í meira en
20 ár var sá, sem þetta ritar, næsti
nágranni þessara hjóna og þekti
þar alla heimilisháttu, svo sem
best má verða, og taldi þar flest
til fyrirmyndar. Og svo var gott
á milli nágrannanna, að ekki get-
ur betra veriö. Ef svo væri alls-
staöar, þektist ekki nágrannakritur,
og það orð' væri horfið úr fs-
lensku máli, og alt það illa, sem
Ieiðir af slíkri sambúð manna,
fokið í veður og vind, og þjóð-
fjelagið betra og sælla eftir en
áður.
Blessuð sje minning þessara
hjóna. lnnilegt þakklæti fyrir alt
gott í minn garð og minna.
Þórarinn Benediktsson.
Lög frð Alþingi 1932.
Um ríkisábyrgð á innstæðufje
Útvegsbankans.
Um heimild handa atvinnumála-
ráðherra til að veita Transameric-
an Airlines Corporation leyfi til
loftferða á íslandi o. flf
Um breyting á lögum nr. 29, 3.
nóv. 1915, um þingsköp Alþingis.
Um Ijósmæðra- og hjúkrunar-
kvennaskóla íslands.
Um opinbera greinargerð starfs-
manna ríkisins.
Um breyting á yfirsetukvenna*
lögum, nr. 63, 19. maí 1930.
Um eignarnám á landsspildu á
Bolungarvíkurmölum í Hólshreppi.