Austfirðingur - 30.07.1932, Síða 1

Austfirðingur - 30.07.1932, Síða 1
AUSTFIRfllNGU 3. árgangur Seyöisfiröi, 30. júlí 1932 24. tölublaö Avextirnir. Þeir menn sem ósleitilegast hafa að því unnið á undanförnum árum, að æsa landslýðinn, ala á róg og sundurþykkju innan þjóð- fjelagsins, og efla stjettaríginn sf- felt meiri óbilgirni, mega vel una árangri iðju sinnar. Þeir atburöir gerast nú, að enginn heföi spáö því fyrir fáum árum, að slfks væri von f þessu fámenna þjóðfjelagi. í upphlaupi því, sem kommunist- ar gerðu í Reykjavík nú fyrir skemstu urðu svo alvarlegir áverk- ar á mönnum, bæði í og utan lögreglunnar, að iitlu munaði, að að ekki þyrfti um að binda. Og þaö er óhætt að fullyrða' að ef ekki veröur tekið mjög hörðum höndum á þeim, sem að upphlaup- inu stóðu, þá muni að því reka að ekki verði látið sitja við apústra og hrindingar", heldur muni beinlínis leiða tii manndrápa. Þó að vísu verði ekki komiö fram refsingu á hendur öðrum en þeim. sem beinlínis stóöu að þessu uppþoti, þá fer því allfjarri, aö þelr sjeu hinir einu seku. Jarðveg- urinn var undirbúinn. Með lát- lausum rógi um arörán og svik- semi íslenskra atvinnurekenda var búiö að koma þvf inn hjá fjölda manna innan verkamannastjettar- innar, aö þeir ættu atvinnurekend- unum ekkert gott aö unna heldur aðeins ilt eitt. Og það eru ekki einungis hinir eiginlegu verka- mannaforingjar, sem á kenningu þessari hafa hamrað. Við hlið þeirra hafa staðiö ýmsir af fremstu forkólfum þess flokks, sem á aðal fylgi sitt meðal hins friösama fólks, sem sveitirnar byggja. Und- irróöurinn byrjaöi hvorki í dag eða gær. Hann byrjaöi fyrir 16 árum síöan, þegar þeir Jónas Jónsson og Ólafur Friðriksson hófu sameiginlega baráttu sína fyrir sósfalismanum, annar meðal bænda, hinn meðal verkamanna. Þessir göfugu fjelagar standa nú ekki lengur í broddi fylkingar. Þeir standa utan við barsmíöarn- ar, og njóta eins og hverjir aðrir ,friðsamir“ borgarar verndar þess þjóöfjelags, sem þeir hafa gert mest til aö sundra. Einar Oigeirs- son, Stefán Pjetursson og hvað þeir nú heita allir þessir byltinga- seggir kommunista, hefðu ekki fengið tækifæri til að gerast písla- vottar sinna göfugu hugsjóna, ef þeir fjelagar hefðu ekki áöur ver- iö búnir aö plægja akurinn. Islenskur atvinnurekstur er svo i vegi staddur, að óhætt er að fuiiyrða, aö aldrei hefir óbyriegarl blásiö f minnum núlifandi manna. Það er sama hvort litiö er til sjávar eða sveita. Allsstaðar er vá fyrir dyrum. Orsakirnar eru aö sumu leyti hin almenna kreppa, sem læsir um ÖII lönd, að sumu leyti óforsjálni þeirrar stjórn- ar, sem undanfarin ár hefir farið með völd. Sú stjórn vann aö þvf bæöi beint og óbeint aö viðhalda hjer í landi kaupgjaldi, sem at- vinnuvegirnir fá ekki undir risið. Jafnframt kom hún fjárhag ríkis- ins svo, að eftir samfelda röö hinna tekjuhæstu ára, þá er nú lítið sem ekkert fje fyrir hendi til opinberra framkvæmda. Arðránið, sem leiðtogar lýðsins eru sífelt aö tönnlast á, er á þá ieiö, að atvinnurekendurnir hafa gefist upp hver af öðrum, en verkamennirnir hafa haldið fullu kaupi. Mikið af þeim töpum, sem bankarnir hafa beðið, hefir runnið til verkamanna í kaupgjaldi, sem var atvinnurekstrinum um megn Þaö er sýnilegt aö leiðtogar verka- manna vita þetta vel. Undanfarin ár hefir krafan altaf verið þessi: atvinnutækin I hendur alþýðunnar. Nú þegar ,alþýöan“ hefir átt þess kost, að fá umráö atvinnutækj anna f sínar hendur, þá hefir hún ekki viljað þiggja boðin, vegna þess að hún getur ekki tekið á sig áhættuna. Með þessu er feng- fn fullkomin yfirlýsing um það frá leiðtogum verkamanna, að aröránskenningin er blekking ein og fals. Því ef þeir heföu veriö þess fulltrúa aö atvinnureksturinn gæfi arð, þá var það vissulega skylda þeirra, að stuðla aö því, að sá arður rynni í vasa þeirra, sem þeir þykjast bera mest fyrir brjósti. Þaö er enginn maður svo ill- gjarn að hann óskj þess að verka- lýðurinn eigi viö bág kjör aö búa. Og íslenskum atvinnurekendum verður ekki með rjettu legið á hálsi fyrir það, að þeir hafi beitt verkamenn kaupkúgun. Allir vita að kaupgjaldið hefir hækkað ekki einungis peningalega, heldurraun- verulega um aö minsta kosti þriðjung síðan fyrir stríð. Nú liggur málið þannig fyrir aö at- vinnureksturinn stenst ekki það kaupgjald, sem leiðtogar verka- lýðsins heimta. Þeir viðurkenna þetta með því aö hafna því, að reka sjálfir atvinnutækin þegar þeim stendur þaö til boöa. En samt er stofnað til barsmfða og blóðsúthellinga, þegar ekki er orð- ið við kröfunum. Þeir menn sem hafa vakið þá öldu, sem nú er að brotna yfir íslenskan atvinnurekstur, hafa unn- ið það hermdarverk, sem seint mun fyrnast. Og vissulega munu renna á þá tvær grímur, þegar þeir sjá ávexti iðju sinnar, í þeirri mynd, sem nú hefir birst. Stjetta- baráttan leysir aldrei, þau vand- kvæði, sem nú steðja mest að. I stað hennar verður að koma gagn- kvæmur skilningur á högum og háttum atvinnurekstrarins af hálfu allra, sem að honum standa. Þá fyrst er von um að rofi tii í þessu þjóðfjelagi. Flugheimsókn til Seyðisfjarðar. Föstudagskvöldið 22. þ. m. kom hingað hinn heimsfrægi þýski flugmaður von Gronau. Haföi hann flogið frá eyjunni Sylt f Norðursjónum sama daginn og var nákvæmlega 10 stundir á leið- inni. Von Gronau var á leiö til Reykjavíkur, en hafði bensín frem- ur af skornum skamti, og þótti því rjettara að stytta áfangann um nær 2 stundir með því að halda hingaö. Flugvjelin, sem hann var á og þeir fjelagar 4, heitir Grænland, og er sú hin sama, sem hann flaug á yfir Grænland í fyrra sumar. Gronau hefir flogiö hingað til lands þrisvar áður, og tveir fjelaga hans hafa einnig komið til íslands fyr. Er hann enn sem fyr að at- huga norður flugleiðina og eins og sjest á skeyti, sem annarsstað- að birtist í blaðinu hefir ferð hans gengið greiðlega, því á þriðjudag er hann kominn til Montreal í Canada, yflr Grænland. í viötali við ritstjóra Austfirð- ings skýröi Gronau frá því, að á fundi Atlantshafsfiugmanna, sem haldinn var í Róm í maímánuði, heföl það \erið einróma álit allra þátttakenda að norðurleiöin væri eina færa flugleiðin milli Evrópu og Ameríku. Er það ætlun Gron- aus að þess verði ekki langt að bíða að reglubundnar flugferðir komist á þessa leið. Þaö var einkennileg tilviljun, aö Mr. Watkins haföi verlö hjer á feröinnl daginn áðurmeð Gertrud Rask. Eru þeir kunnugir vel Watkins og Gronau og vinna báðir í þjónustu sama málefnis. Harmaöi Gronau það að hitta ekki þennan vin sinn hjer. Kvað hann Watkins hinn áhugasamasta mann og étrauðan til allra fram- kvæmda. í því sambandi sagði von Gronau sögu af því, að í fyrra heföi hann veriö að halda fyrii lestur í breska landfræðifjelag- inu í Lundúnum og sýnt þar skuggamyndir frá Grænlandi. Að loknu erindinu stóð upp forseti mótsins og kvað sjer lítast svo á þessar grænlensku myndir, að lítt væri fýsilegt, að hefja fastar flug- ferðir um slíkan Niflheim. Þá stóð upp Iítili og unglingslegur maður í áheyrendahópnum, sagði von Gronau. „Látiöþið mig vita þetta. Jeg hef verið heilan vetur langt norður í Grænlandsjöklum, og alian þann tíma mátti daglega fljúga um Iandið þvert og endi- langt." Þetta var Watkins. Þessi heimsókn Gronaus getur sennilega haft töluverða þýðingu fyrir Seyðisfjörð f framtíðinni. Gronau Ijet mjög vel af Seyðis- firði sem flughöfn, og hann taldi miklar líkur til þess, aö þegar íastar flugferðir tækjust um ís- land milli Evrópu og Ameríku, þá mundi verða haldið til Seyðis- fjarðar þegar svo stæði á að veð- urskilyrði væru óhagstæð fyrir sunnan en hagstæð hjer eystra. — Ef til viil á Seyöisfjörður eftir að veröa tfður viðkomustaður í áætl- unarferðum á farþegarflugi milli meginlandanna austan og vestan hafsins? Grænlandsferðir. Grænlandsfariö „Gertrud Rask“ kom hingað á fimtudaginn var á Ieiö til Scoresbysunds á Áustúr- Grænlandi. Tók skipið hjer kol handa nýlendumönnum þar nyrðra. Scoresbysundsnýlendan er aðains fárra ára gömul og eru þar 60— 70 Grænlendingar, sem þangaö voru fluttir frá Angmagsalik. Ekki er þar nema ein dönsk fjölskylda, loftskeytamaður og fólk hans. Nýlendustjórinn er Grænlendingur og sömuleiöis presturinn. Þegar verið var að flytja nýlendumenn norður eftir skmpp skipið með þá inn til ísafjarðar og hlaut sálusorgarlnn vígslu sína þar. Enginn læknir er þarna, en ný- lendustjórinn hefir eitthvað kynst lækningum. „Gertrud Rask“ er 4 mastrað seglskip með gufuvjel, ð að giska 500 smálestir að stærð. Er skipiö hið rammbyggilegasta og til þess gert að vera í förum í ís. Skips- stjórinn heitir Tvinge og hefir verið í Grænlandsförum í 18 ár. Hingað var skipið 6 daga frá Höfn. Til Scoresbysunds er að vfsu helmingi styttri lelð, en þó

x

Austfirðingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Austfirðingur
https://timarit.is/publication/594

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.