Austfirðingur - 24.09.1932, Blaðsíða 3

AUSTFIR&INOUR
3
0CSEX»<S>OOG3E>O€>a®e©
AUSTFIRÐINGUR
Vik u bla ö
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Árni Jónsson frá Múla.
Sími nr. 70.
Verö árgangsins 5 kr. §
>oo<x£>oo<æ>oo<s>oo<ss>odo
stöðuna undanfarið kjörtímabil.
Að því er Fjarðarheiðarveginn
snertir hafa þm. Múlasýslna ekki
einungis verið kröfulinir. I’eirhafa
blátt áfram verið því fjardsamlegir,
að Fljótsdalshjerað kæmist í við-
unanlegt samband við bestu höfn-
ina á landinu.
3.
Nú mun að því reka, aö kjós-
endur Múlasýslna munu ekki leng-
ur una fjandsamlegri andstöðu
þingmanna sinna til Fjarðarheið-
arvegarins. — Nýlega átti Hannes
Arnórsson verkfræðingur, aðstoð-
armaður vegamálastjóra, ferð yfir
Fjarðarheiði, og hann Ijet þaö álit
sitt í ljós, að það mætti gera heið-
ina bílfæra fyrir ca. 10 þús. kr.l
þótt sú upphæð margfaldaðist,
mundi öllum þykja sjálfsagt að
þessi samgöngubót drægist ekki
úr hömlu. Annars er í þessusam-
bandi fróðlegt að minnast þess,
að fyrir tveim árum var ritstjóri
þessa blaðs samferða verkfróðum
manni (byggingameistara), sem lit-
ið hafði á Fjarðarheiðarveginn,
og kvaöst sá maður hafa verið að
velta því fyrir sjer, hvort hann
gæti ekki boðið ríkinu „uppá
akkorð" að gera Fjarðarheiði híl-
færa fyrir 25 þús. kr. — og haft
hagnað af. Hann kvaðst þó vilja
skoða heiðina nánar, en mun ekki
hafa fengiö tækifæri til þess síðan,
því hann er búsettur í Reykjavík.
4.
Framsóknarþingmennirnir hafa
haft sjer það til afsökunar um
mótþróa sinn við þetta mál, að
upphaflega var vegurinn áætlaður
yfir 300 þús. kr. En þá var gert
ráð fyrir upphlöðnum vegi alla
leið. Nú hefir reynsla síðustu ára
fært mönnum heim'sanninn um að
slíks vegar er engin þörf. Síðustu
árin hefir aðeins verið talað um
að gera heiöina bílfœra. Tvó ár
eru síðan vegamálastjóri lýsti því
yfir í viðtali hjer í blaðinu, eftir
lauslega skoðun staðhátta, að
„vegurinn ætti aldrei að fara yfir
100 þús. kr. — en mætti sennil.
kosta þó nokkuð minna". Þing-
menn Múlasýslna hafa víst aldrei
grenslast nánar eftir þessu. Þeir
hafa altaf japlað á því sama, að
vegurinn hafi upphaflega verið
áætlaður 300 þús. kr., og greitt
atkvæði móti hvað smávægilegum
tillögum sem fram hafa komið um
framlag til vegarins. Á síðasta
þingi drápu þeir tillögu um 14000
til Fjarðarheiðarvegarins. Fyrir þá
upphæð hefði heiðin sennilega
orðið bílfær. En þingmenn Múla-
sýslna hafa álitið upphæðinni
betur varið til tveggja „músik-
anta“ við Útvarpið I
5.
Norsku kjöttollssamningunum er
nú lokið og verður tollurinn 20
aura á kíló. Annars verða samn-
ingar ekki birtir fyr en samninga-
mennitnir eru komnirheim. Hvað
á móti hefir verið látið af íslend-
inga hálfu tilslökunum Norðm. er
því ekkivitað. En þegar tillit ertekið
til þess, að innflutningurinn er tak-
markaöur við 13000 tn. getur auð-
vitað .ekki verið um miklar íviln-
anir af vorri hálfu að ræða. Inni-
hald hverrar tunnu er 112 kilo.
Þessar 13000 tn. vega því 1.456.000
kg. íbúar fslands eru um 108 þús.
Allur þessi norski kjötmarkaður
nemur því ekki nema 13Va kg. á
mann á fslandi. Ætli við hefðum
ekki getað torgað þessu sjálfir?
6.
Uppboðsauglýsing.
Samkvæmt ákvörðun skiftafundar í þrotabúi Stefáns Jakobs-
sonar kaupmanns á Fáskrúðsfirði, verða eftirtaldar fasteignir og
skip, eign þrotabúsins: íbúðarhúsið Garður, þvottahús og fjós,
sjóhús með tveimur áföstum skúrum, fiskgeymsluhús, hafskipa-
bryggja, v.b. Hekla S.U. 379 og v.b. Katla S.U. 35 selt á opinberu
uppboði sem fram fer á eignunum sjálfum á Fáskrúðsfirði laugar-
Það leikur ekki á tveim tung-
um að kjötnotkun hjer innaulands
gæti verið meiri en hún er. Inn-
anlandsverðinu hefir verið haldið
óþarflega háu, einkum í Reykjavík.
Almenningur í kaupstöðum hefir
þessvegna skirst við að neyta kjöts,
meira en verið hefði ef verðið
hefði færst til sanngjarnara horfs.
Sveitamenn víða um land verða
að taka svo nærrl sjer vegna
skulda, að lítið hefir verið til
heimaslátrunar. Norski markaður-
inn nemur 13^/s kílói eða sem
svarar meðal lambi á mann á fs-
landi. Ef að því hefði verið unn-
ið, að fá menn til að auka kjöt-
notkunina innanlands, með því
meðal annars að jafna verðið,
hefði sennilega mátt koma þessu
í lóg, og kaup erlendrar vöru hefðu
átt að geta sparast að sama skapi.
Það kemur því ekki til mála, að
Norðinenn hafi fengið fríðindi,
sem neinu nemur fyrir þessa tolla-
ívilnun, enda er ekki gerandi ráð
fyrir því.
i.
Margt kemur nú í ljós, sem
sennilega hefði veriö myrkrunum
hulið, ef fyrverandi stjórn hefði
verið viö völd. Þegar Einar Ein-
arsson var gerður að skipstjóra á
Ægi, mætti það nokkurri mót-
spyrnu af hálfu andstæðinga Fram-
sóknarstjórnarinnar. Ekki vegna
þess, að menn bæru brigður á
dugnað Einars. Heldur af því að
gen^ið var fram hjá manni, sem
meiri mentun hafði fengiö í þeim
fræðum, sem telja verður nauð-
synleg í þeirri stöðu, og hafði
verið í starfinu áður og kynt sig
að öllu hið besta. Út af þessu tók
fyrverandi stjórn upp það óheilla-
ráð, að gera Einar aö „auglýs-
inganúmeri", og látlaust gumað
af afrekum hans. Ljet Einarspana
sig um of, og fór svo að lokum,
að hann „lenti inn fyrir línuna“
— eða rjettara sagt „á línuna"— í
dagbók Ægis, og máði út það
sem þar var skráð. Hefði Einari
verið hollara að halda sig „frá
línunni“, því nú er mál hans í
rannsókn, en hann sjálfur í „fríi“.
8.
Hinn 22. október 1927, rjett eft-
ir aö Jónas Þorbergsson tók við
ritstjórn Tímans, birti blaðið grein
um Helga lækni T sson. Er
daginn 22. október n. k. kl. 1 e. h.
Söluskilmálar, veöbókarvottorð og önnur skjöl snertandi söl-
una eru til sýnis hjer á skrifstofunni.
Skrifstofu Suður-Múlasýslu, 9. september 1932.
Magnús Gíslason.
þar skýrt frá því, að Helgi ætli þá
að verja doktorsritgerð um „rann-
sóknir og uppgötvanir á orsökum
vissrar tegundar geðveiki, er Helgi
telur sig hafa gert“. Blaðiö segir:
„Hafa sjerfræðingar í sálarsjúk-
dómum á Þýskalandi, Frakklandi,
Englandi og Ameríku gert tilraun-
ir eftir bendingum Helga læknis
og styðja niðurstöður þeirra til-
gátur hans. Helgi hefir nú um 5
ára skeið helgað starf sitt alt geð-
veikralækningum og rannsóknum
á því sviði. Hann hefir starfað
sem aðstoöarlæknir bæði á Norð-
urlöndum og víðar. Helgi er mik-
ill efnismaður og áhugasamur í
sinni grein. Má gera sjer von um
aö landið eignist góðan sjerfræð-
ing þar sem hann er. Er og mál
til komið, að rofiö verði að nokkru
myrkur það og óhugnaður, sem
grúfir yfir þessari tegund sjúkdóma
hjer á landi. Væntanlega gerir
ríkisstjórnin það sem í henn&r
valdi stendur til að tryggja land-
inu þessa ungu og efnilegu krafta“.
í ljósi þess sem síöar varð eru
þessi 5 ára gömlu ummæli Tím-
ans ekki ófróðleg. Og bendingin
til stjórnarinnar í greinarlokin eru
í gildi nú sem þá.
Símskeyti
frá frjettaritara Austf. í Rvík.
Norsku samningarnir.
Samningunum við Norðmenn
lauk á þá leið, að ákveðiö er að
kjöttollurinn verði í haust 20^2
eyrir á kilogram og flytja megi
til Noregs 13000 tunnur með þeim
skilmálum.
fslenska vikan í Stokkhólmi.
Fimtíu íslendingar voru við-
staddir á „íslensku vikunni" í
Stokkhólmi, sem nú er nýlega
lokið. Aðalfulltrúi íslendinga var
Ásgeir Ásgeirsson forsætisráðherra.
Mikil hátíðahöld voru í sambandi
við „vikuna“ og var krónprins
Svía þar þátttakandi.
Kosningin í Reykjavík.
Frambjóðandi Sjálfstæöisflokks-
ins er Pjetur Halldórsson bóksali,
sósíalista Sigrjón Ólafsson, Komm-
unista Brynjólfur Bjarnson. Fram-
sókn hefir ekki tilnefnt frambjóð-
anda og vona sósíalistar að Fram-
sókn ætli að launa þeim liöstyrk
í bæjarstjórn Reykjavíkur með þvf
gð kjósa Sigurjón.
Ægismálin.
Friðrik Ólafsson hefir tekið við
skipstjórn á Ægi um stundarsakir.
Ægismálið um breytingar á dag-
bók skipsins, er nú komið fyrir
sjórjett Reykjavíkur.
„DYHGJA"
er íslenskt skúri og ræsiduft
og fæst hjá
flestum kaupmönnum
og kaupfjelögum. —
Stúlka ðskast
á gott heimili á Suðurlandi. Upp-
lýsingar gefur
Svanhildur Guðmundsdóttir
Skaftfelli.