Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 38
34
a. b.
Holdgjafi alls.................2,516 100,0
Þar af í amídkendum efnum . . 1,060 42,1
— — eggjahvítukendum efnum 1,456 5,79
— - meltanlegt............... 2,213 87,9
Efnasamset.ning þessarar grasteguudar liefir áður verið
rannsökuð, i útlöndum oftar eu einu sinni. Holdgjafasam-
böndin í sýnishornum af henni frá Þýskalandi reyndust
8,90°/0, frá Dölunum i Svíþjóð ll,66°/0, frá Norrbotten í
Svíþjóð 7,94°/0 og frá Noregi 8,93°/0. í ísl. sýnishorninu
var þar á móti lo,73°/0 holdgjafasambönd, og er af þvi auð-
sætt, að ísl. grasið er að þessu ieyti miklu fremra útlendu
grasi bæði frá Þýzkalandi og Skandinavíu. Hvað meltan-
leika holdgjafaus snertir, þá er ísl. grasið einnig talsvert
fremur útlenda grasinu, þar sem nærri 88°/0 er meltanlegt
af holdgjafa þess, en ekki uema 78,7 og 83,8 í þeim sænsku.
Aðgætandi er samt, að það dregur nokkuð úr gildi liold-
gjafaefnanna, hve mikið af þeim eru amidkend efui eða
42,13°/o, sem er meira en í nokkurri annari ísl. fóðurjurt,
sem rannsökuð var. Engu að síður verður að skipa tún-
viugli sæti meðal hinna fremstu þeirra að fóðurgildi til.
Sé það rétt, sem Nilsou segir um sænska túuvingulinn, að
hann só „ágæt“ fóðurjurt, hve miklu fremur mætti ekki
segja þetta um frænda lians hér á landi eftir rannsókuum
þeim, sem liggja fyrir. Reynslan hefir líka sýnt, að þetta
er rétt.
3. Poa pratensis L. (54)
Vallarsveifgras.
Gras þetta er óefað eitt af hinuin beztu íóðurgrösum
landsins. Það er algengt um land alt, og vex helst i hlýj-
um, myldnum jarðvegi, og þrífst þvi ágætlega á vel ræktuð-
um sléttum, nær þar oft miklum þroska, og myndar þóttar
fagrar græður. Það sprettur snemrna að vorinu, og verður
60 sm. hátt, en er oft smávaxnara og stundum ekki nema
10 sm. á hæð. A góðuin hálendttm túnum er það stuudum