Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 86

62
læra osta- og smjörgjörð, með því mjólkurmagnið er þá
mest. Til þess má auðvitað svara að það sé of dýrt að
senda stúlkur á skólann á þessum tíma árs, af því svo mik-
ið er fyrir þær að gera lieima. Þetta er að því leyti rótt
að slátturinn byrjar seiuast í júní eða fyrst í júlí. Þessber
þó að gæta að á sumrin eru samgöngurnar beztar, og ferð-
irnar til og frá skólanum xniklu auðveldari og ódýrari en
að vetriuum. Að öllu samanlögðu álít eg því, að heppilegra
só að vera á skólanum að sumrinu en að vetrinum. Þetta
á sérstaklega við þær stúlkur, sem vilja læra smjör- og
ostagerð til heimilisnotkunar, þar á móti er vetrarkenslu-
skeiðið (frá október til nxarz) heppilegra fyrir stúlkur, sem
ætla að verða mjólkurbúastýrur, því þá er tillögulega minna
að gera, og því betri tími til bóknáms.
Eftir ráðstöfun Búnaðarfólags Islands átti eg að ferð-
ast í ágústmánuði til allra mjólkurbúauua og líta eftir þeim
og gefa leiðbeiningar; jafnframt átti eg að veita tilsögn í
mjöltun, þeirn er þess óskuðu. Eg fei-ðaðist því um Árnes-,
B,angárvalla-,I)ala-,Húuavatns- og Skagafjai-ðarsýslu, og það-
an — fyrir sjálfan mig — norður í Norður-Þingeyjasýslu.
Áður eu eg fór þessa ferð var eg sendur austur í Ölfus til
þess að setja upp mjólkuráhöldiu á rjómabúunum þar. I
þeirri ferð var eg frá 27. maí til 4. júní.
Eg lagði af stað i aðalferðina frá Hvanneyri 25. júlítil
Reykjavíkur. Þaðan fór eg 1. ágúst austur í Árness og
Rangárvallasýslu, og kom aftur 13. sama mánaðar. Eyrsta
rjómabúið, sem eg kom. til var Vorsabæjar-búið, sem Ki-ist-
jana Benediktsdóttir stjói’nar. iPetta er sama rjómabúið,
sem var á Kröggólfsstöðum í fyrra sumar, eu sem var flutt
að Vorsabæ, og þar bygður mjólkurskáli. Vatnsafl er not-
að til að suúa strokknum og smjörhnoðaranum. Vatnið,
sem snýr vatnshjólinu er leitt frá lind skamt frá, fyrst eft-
ir skurði og síðan stýflað upp til þess að fá nægan fall-
hraða. — Tala fólagsmanna var nú 15 í staðinn fyrir 7 í
fyrra og framloiðslan var kringum 70 pd. smjörs á dag. Eg
skal taka það fram hór, til þess að þurfa ekki að endur-