Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 121
117
táiia á Hvammsfirði. Á sjónum er krökt af álftum, sem al-
drei er skotið á, enda hafa nokkrir bæir þar töluvert gagn
af fjaðratöku. Uppi í hlíðinni er skógur að gróa, grær svo
óttþarí skjólinu, og moldin frjó í líparitíjallinu,til eru þriggja
álna hríslur fárra ára, en þessi nýgræðingur á lika góð-
an aðí húsbóndanum; síra Kjartan er mesti trjáræktarmaður
og grasavinur, á margt lifvænlegt í garðinum sinum, og út
þyrði eg að hjóða skólagengnu mönnunum á móti Hvamms-
börnunum í að þekkja grösin þar i kring.
Á fellur eftir kvamminum, fremur óþörf sem stendur,
því að hætta stendur túnfæti og engi niður i frá af land-
broti, og biður séra Kjartan skoðunar á því, hvort kleift
er að afstýra þeim skemdum. Engið er gott og allmikið,
og minna rústirnar af víðum stakkgarði i miðju enginu á
búskaparlag fornmanna, og enn mótar fyrir löngum garði ein-
lægum um ergjar og tún, og mun vikið að þeirri girðingu í
Sturlungu.
Síra Kjartan er hættur að færa frá, sem fleiri góðir
bændur vestra; telur hann sér hag að þvi, en grunaðan
hafði eg hann um það, að eigi væri það síður gjört til að
friða nýgræðinginn i hliðinni. Fólkseklan á og sinn hlut
að slíkri breytingu. En hugfast verður að hafa það, að
sitt á við á hverjum staðnum. Stöðugt þarf þetta sama að
vera uppi á teningnum: Hvað ber sig og borgar á hverjum
stað? Ærnar og lömbin á þessum staðnum, sauðirnir á
hinum o. s. frv. Eg ætla kynbótamönnum að tala um kynbóta-
áhrifin af móðurfóstrinu sumarlangt, mér verður fyrst að kugsa,
að við þetta fjölga blettirnir, sera friðast til skóggræðslu.
Sparisjóður er í Dalasýslu; mun sýslumaður hafakomið
honum á fót, en prófastur stjórnar honum, og er mikið
hagræði talið að sjóðnum. Sparisjóðir verða að komast upp
til sveita og hafa miklu meira fé handa á milli en nú.
Sparisjóðir til sveita, sem alt öðru vísi geta miðlað fé upp
á persónulegt láustraust grannanua, en peningastofnanir í
fjarlægum kauptúnum, geta átt mjög mikinn þátt í viðreisn
landbúnaðarins. Þeim krafti þarf að veita inn í sveitirnar.