Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 300
296
ur utan af steininum. Hliðar kassans verða að vera svo
sterkar og stinuar, að þær svigni ekki undan, þegar steyp-
an er stöppuð í mótið. Bezt væri sjálfsagt að mótið væri
alveg úr jární, en þó hygg eg að nota megi trémót, járn-
varin innan og vel járnslegin á hornunum. Undir mótinu
má hafa lausan hlera úr tré, sem skal vera lítið eitt stærri
um sig en mótið sjálft. Steinninn er svo búinn til á þaun
hátt, að mótið er fylt með steypunni og á hún ekki að vera
blautari en eins og rök mold ; síðan er stappað duglega i
mótið, og þegar það er húið og mótið ríflega fult, skal strjúka
af jafnt börmum þess með réttskeið úr járni og slétta með
múrskeið þær holur, sem þá kunna að koma. Síðan skal
taka kassann upp með hleranum uudir og bera hann þang-
að sem steinninn á að standa þaugað til liann er harðnaður,
setja mótið niður þar og taka hlerauu undan um leið, opna
mótið og taka það utan af steiniuum. Sé steypan vel barin
saman, getur steinninn staðið án þess að skaddast, og skal
hann standa óhreifður í vikutíma; það þarf að vökva hann
einu sinni eða tvisvar á sólarhring. Eftir viku til tíu daga
eru steinarnir orðnir svo sterkir, að þeir þola frost, og má
þá setja þá út, ef húsplássið er naumt. Ef steypan ekki
vill losa sig hreinlega frá hliðunum á inótinu, er það merki
upp á að steypan er of vot.
Nokkra lagni þarf til þess að ná hleranum undan, án
þess að skemma steininn; takist það ekki, verður að hafa
einn hlera fyrir hvern stein, svo marga, sem menn vilja
steypa á tveimur dögum; þá eru steinarnir orðnir svo
harðir, að með gætni má taka þá af hlerunum og brúka
svo sömu hleraua á ný; fjalirnar úr hlerunum má svo brúka
í milliloft o. fl. í liúsið, og þarf því ekki að verða verulegur
kostnaðarauki að þeim.
Styttri steiua má nú búa til í sama mótinu, með því
að skifta því í tvent með járnplötu,^1/^ þl. breiðri og 10 þuml.
langri. Eigi til dæmis að biia til 15 þuml. langan stein,
skal setja plötuna niður 9 þuml frá öðrum endanum og