Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 105
BÚNAÐARRIT
101
Þegar hafður er kluinbuhnaus í hoi-n verðuj' um
leið og lagt er, að flá svo úr spoiði hnaussins að hann
stefni alt af þverbeintt inn i vegginn, og myndast við
það hálfhringur á lagið, binda svo vandlega inn af
spoiðunum með því sem af hnausnum skerst.
Ef hlaðið er úr grjóti, og hoinin skörp, er áríðandi
að velja steina í þau, sem bæði hafa nokkurnvegin rétt
horn og eru svo iangir að þeir geti bundið á víxl út frá
horninu til beggja hliða. 1 þunnum veggjum er ílt að
koma fyrir klumbuhnaus i hornunum, og verður þá að
hafa kvíahnaus; en gæta veiður þess, að binda vand-
lega hornin eins og sagt er áður um gijóthleðsluhornin.
Ekki viiðist mér sérstaklega áriðandi að þverbinda
veggina með torfi, séu þeir nokkuð þykkir. Reynslan
er marg búin að sýna það, að ef veggir klofna, þá er
það ætíð önnurhvor hleðslan sem losnar frá moldinni,
en aldrei að hann klofni eftir miðju.
Þegaj moldað er, sein sjálfsagt er að gera við hvert
lag. er bezt að hafa til þess snndurflysjað rof ef t.il er,
eða hleðsiuefni úr veggjum, sem rifnir eju, fylla svo í
allar holur, sem iniili verða með fínni mold. Aríðandi
ei' að troða vel molina, sérstaklega ef hlað'ð er úr þurru
og föstu efni, svo sem hörðum hnaus eða gijóti og torfi.
Sé laust traðið þjappast moldin saman eftir á af þrýsting
frá hleðslunum beggja vegna, ef veggirnir eru aðdiegnir
og aflagast þeii' æði mikið við það. En ef hlaðið er úr
lausu efni t. d. rofi eða blautum hnaus getur veiið skað-
legt að troða. moldina mjög mikið, því þá sígui hleðslan
meiia utan með og getur svo faiið að hún spryngi frá,
en moldarstöpullinn standi eft.ir.
Ef lengja. þarf vegg, eða. skeyta saman veggparta
verður vanalega hezt að stúfskeyta, einkum ef hlaðið úr
blautu eða lausu efni við gamlan og síginn vegg. Þá
getur hinn nýi kafli hindiunajiaust sigið niður með, og
má svo bæta ofan á hann síðar eftir þörfum. Sniðskeyt-