Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 130
126
BÚNAÐARRIT
í vetur til þess ab læra hið nauðsynlegasta í slátraraiðnr
famir heim til Norðurlandsins og Austurlandsins, og geta
þeir leiðbeint þeim, sem ná til þeirra. Það lítur þvi vel
út með að þetta muni komast í lag smátt og smátt.
Kaupmannahöfn, í maí 1906.
Bogi Th. Melsteð.
I sambandi við ofanritaða grein virðist rétt að geta þess,.
að það eru sjálfskaparvíti, hvernig mikið af kjöti því hefir
reynst, er sent heflr verið út til tilraunasölu. 1 bréfl,.
dags. 15. jan. 1906, til forseta Búnaðarfélagsins, segir
stórkaupmaður Sigurður Jóhannesson: „Meðferðin
þarf að vera stórum þrifalegri, og miklu
meiri nákvæmni við það, að kjötið sé
höggvið eða brytjað eins og á að vera“.
(Lögr. 9. tbl.).
Þrátt fyrir það, þótt reyndin hafi orðið þessi, var
sumarið 1904 öllum kaupfélagsstjórum og kaupmönnum,.
er vildu senda út tilraunakjöt, send nákvæm leiðbeining,
um aila meðferð kjötsins, svo sem slátrun, liögg á kjöti,.
söltun, pæklun o. fl., og lögð mikil áherzla á, hve þýð-
ingarmikið væri að eigi yrði út af brugðið. Ennfremur
var þeim, hverjum fyrir sig, sendur lagarmælir. Lagði
Búnaðarfélagið út fé fyrir þá. Auk þessa var sumum
send ijósmynd, er sýndi glögglega, hvernig kjötið skyldi'
höggvast, og voru nákvæmlega sömu fyrirmæli um
sundurhlutanina og hr. Bogi Th. Melsteð setur í greim
sinni.
Það virtist auðsætt, og er nú komið tilfinnanlega á
daginn, að í byrjuninni þurfti að fela sérstökum manni
allan veg og vanda af allri meðferð og útbúnaði á tilrauna-
kjötinu.
Það er sorglegt, hvaða vanrækslu margir hafa sýnt
í meðferð kjötsins, sjálfum sér og öllum, er framleiða