Búnaðarrit - 01.06.1919, Blaðsíða 29

BÚNAÐAERIT
139
ástæða hefði þó verið til að sinna; og ef ekki hefði viljað svo
til, að dýrtiðin og það takmarkaða verð, sem verið hefir á af-
urðum, hefðu ekki dregið úr framkvæmdum bænda, hefði orðið
nijög erfitt að komast af með styrkinn, eins og hann er nú.
Næsta fjárhagstimabil er því óumflýjanlegt annað en að hækka
styrkinn til fjelagsins, ef starfsemi þess á ekki að vera tálmað,
og fjelagið á að geta sint vaxandi kröfum, sem til þess eru
gerðar. — Siðasta búnaðarþingi þótti nauðsyn á því, að útveg-
aður væri sjerstakur ráðunautur til þess, að stýra fóðurjurta-
tilraunum í gróðrarstöðinni í Reykjavik, og hafa á hendi yfir-
umsjón þeirra tilrauna í landinu. Laun og starfsfje handa slík-
um mauni getum vjer ekki úætlað minna en 6000 kr. hvort árið
næsta fjárhagstimabil. — Ennfremur hefir Ræktunarfjelag Norður-
lands skorað á Búnaðarfjelagið að fjölga ráðunautum í búfjárrækt,
og búnaðarþing talið það nauðsynlegt. Til þess að sinna þessum
kröfum að nokkru leyti, er nauðsynlegt að bæta við sjerstökum
ráðunaut fyrir sauðfjárræktina, og höfum vjerþar augastað á manni,
sem er búfræðiskandídat frá landbúnaðarháskólanum i Khöfn,
og hefir síðan dvalið í Bretlandi á búgörðum, og stundar nú nám
við háskólann í Edinborg. Laun og ferðakostnað ráðunauts í
þessu skyni, getum vjer ekki áætlað minna en 3500 kr. á ári.
Utgjöld til búfjárræktar fara stöðugt vaxandi, og telur ráðu-
nautur fjelagsins i þeim málum að nauðsynlegt sje, að sá liður
sje hækkaður upp í 16,000 kr. hvort árið, eða um 11,500 kr. yfir
fjárhagstímabilið.
Auk þess er nú hefir talið verið, er ólijákvæmilegt annað en
að auka styrkinn til sambandanna um 25°/o 30°/o eða meir, ef
þau eiga að geta lialdið í horfinu, og auka útgjöld til ferða-
kostnaðar ráðunauta og ýmsa styrki, er fjelagið veitir.
í áveitumálunum liggja fyrir víðtæk og þýðingarmikil verk-
efni til úrlausna, sem nauðsynlegt er að leyst verði úr, og væri
nauðsynlegt að verja fje i því skyni, annaðhvort með auknum
styrk til BúnaðarfjelagBÍns eða sjerstakri fjárveiting, undir um-
sjón vegamálastjórans, sem er oss sammála um það, að hjer sje
um mesta nauðsynjamál að ræða, sjerstaklega í sambandi við
stóru áveiturnar austanfjalls.
Ennfremur þykir oss þörf á því, að fjelagið hafi nokkuð fje
til umráða, til þess að styrkja nýjungar í húsagerð o. fl.
Með skirskotun til þess, sem nú hefir verið tekið fram, og
þess mikla verðfalls, sem orðið hefir á peningum, leyfum vjer oss