Alþýðublaðið - 10.07.1923, Qupperneq 3

3
nú verið tekinn á kaup hjá út-
gerðarmönnum til að skrifa móti
verkaiýðnum, til að hafa af hon-
um gróða til áfeagiskaupa, og
fá honum með þeirri atvinnu
umbun sinnar þjónustu.
En það er ekki nóg með
þessar noo þúsundir króna.
Þær hata annan óskemtilegan
dilk í eftli dragi. AUmikið at því
verðfalli, sem orðið hefir á ís-
lenzkum peningum í seinni tíð,
stafar af þessari ægilegu áfeng-
iseyðslu. Eiunig á þann hátt fer
stórfé að forgörðum vegna áfeng-
isins.
Ait er. þetta sök þeirra fáu
manna, sem fara með ráðin —
yfirráðin — i landinu sökum
eignar sinnar á framleiðslutækj-
unum. Átengismálið stendur þann-
ig i nánu sambandi við þjóðfé-
lagsskipulagið. Áfengiseyðsla eins
og aðrir iestir fylgja auðvalds-
skipulaglnu eins og draugar. Það
er því rökrétt stjórnmálasam-
hengi í því, að Alþýðuflokkur-
inn hefir tekið algert áfengis-
bann á stefnuskrá sína,
Burt með áfengið!
Burt með áfenglð!
islandsbanki
(Frh)
Vér getum nú í raun og veru
látið hér staðar numið, en vegna
Eftir þessum tölum á því bank-
inn óskert alt hlutafé sitt, 41/,
milij. kr., og að auki kr.
784,161,31, eða með öðrum orð-
um rúmlega 1 72/b% af hlutafénu.
Þetta verður þá niðurstaðan,
þó mat matsnefndarinnar sé að
öllu leyti Iagt til grundvallar,
þegáir dæma á um hag bankans.
almennings, sem ætti að fá sem
sannastar skýrslur um þetta mál,
þá virðist oss rétt að skýra öll-
um almenningi frá þvf, hvernig
vér álítum hag bankans nú kom-
ið, eftir því sem vér vitum sann-
ast og réttast.
En þegar matsnefndin var að
Ijúka störfum sínum, taldi þáver-
andi bankastjórn ástæðu til að
mótmæla sérstáklega tveimur at-
riðum í matsgerðinni, og skulum
vér i sambandi við framanritað
leyfa oss að skýra nánar frá
þeim ágreinigi.
(Prh.)
Matsnefndin mat tap bankans I árslok 1921 . ...............kr. 6,613,658,00
Til að standast þetta tap heír bankiun lagt
til hliðar:
Allan ársarð bankans 1921 . ........ kr. 2,206,270,81
Frá varasjóði.............................. . , — 1,687,000,00
Borgað upp í áður afskrifuð töp.................— 2,093,30
Kr. 3,895,364,11
Af ársarði 1922 leggur bankaráð og bankastjóm
til við aðalfund 7. þ. m. að lagt verði til hliðar kr. 1,157,048,89
Hér við bætist svo varasjóður bankans i árs-
lok 1921.....................2,313,015,03
Yæntanleg aukning varasjóðs af ársarði 1922 — 32,391,28
Mismunur______________________— 785,161,31
Kr. 7,397,819,31 Kr. 7,397,819,31
'Kdgar Rico Burrougbs: Dýp Tarran*.
skila ég þór hingað aftur og fæ þig tilvonandi
bóndá þínum, — hinum fríða M’gamwazan.
Komdu!<
Hann létti út höndina eftir baminu, Jane, sem nú
var’staðin á fætur, snóri sér undan.
>Ég læt grafa líkið,< sagði hún. >Sendu menn
til þess að grafa gröf fyrir utan þorpið.<
Rokoff var umhugað um að ljúka þessu af og
komast með fangann heim til sín. Hann þóttist
Bjá á henni, að hún lóti sig. Hann fór því út og
benti henni að koma á eftir sér. Undir stóru tré
fyrir utah þorpið grófu svertingjarnir grunna
gröf.
Jane vafði líkinu innan í ábreiðu og lagði það
mjúklega í gröíina. Hún snéri sér frá gröfinni, svo
hún sæi ekki moldina hylja litla kroppinu, og baðst
hljóðlega fyrir.
Svo g'ekk hvín þureygð, en þjáð, á eftir Rússanum
gegnum niðamyrkur frumskógarÍHS um hlykkjótt
trjágöngin, sem iágu frá þorpi mannætunnar til
hýbýia hvíta óvinarins.
Alt umhverfis þau heyrðist fótatak villidýra og
veiðiöakur ijóna kváðu við örskamt í burtu. Svert-
ingjarnir kveiktu kyndla og veifuðu þeim yfir höfðum
sér til þess að fæla villidýrin á brott. Rokofí skipaði
þeim að hraða sór, og af skjálftanum í rödd hans
heyrði Jane, að hann var hræddur.
Raddir skógarnæturinnar kölluðu tram í huga .
Jan? endurminninguna um daga og nætur í álíka
skógi, þegar hún var með skógarguði sínum, —
hinum ótrauða og óvinnandi Tarzan apabróður.
Rá haíði ekkert skelft hana, þvf hún var í
vinarhöndum.
En hvað alt væri nú öðruvísi, ef hún vissi, að
hann væri nú einhvers staðar í skóginum að leita
hennar! Rá væri vissulega vert að lifa og vona,
að björgun væri í nánd, — en hann var dauður!
Rað var samt ótrúlegt.
Dauðinn virtist ekkert rúm eiga í þessum stóra
líkama og stæltu vöðvum. Ef Rokoff einn hefði
sagt henni dauða manns hennar, hefði hún vitað,
að hann láug Henni fanst engin ástæða til þess
að rengja sveitingjann. Hún vissi ekki, að Rokoff
hafði talað við hann rétt áður en hann sagði henni
þessá fregn,
Loksins komu þeir að bústað Rokoffs. Þar var
alt í uppnámi. Hún vissi ekki, hvers vegna, en
hún heyiði, að Rokoff var æfáreiður, og af slitri
úr samræðum skildi hún, að fleiri menn hefðu
strokið í viðbót, og þeir hefðu tekið með sór
mestallan matarforða hans og skotfæri.
Þegar hann hafði skeytt skapi sínu á þeim, sem
eftir voru, kom hann þangað, sem tveir af hvítum
sjómönnum hans gættu Jane. Hann þreif í hand-
legg hennar og tók að draga hana til tjalds sins.
Skósveinn Rokoffs haíði kveikt á lampa hans
og fór út, er hann kom. Jane hafði failið á gólfið
í miðju tjaldinr. Meðvitund hennar skerptist smám
1 saman, og húa var farin að hugsa. Hún rendi