Alþýðumaðurinn - 27.01.1931, Blaðsíða 2

2
alÞýðtjmaðurinn
umstakkað fiski og gert önnur
lcvenstörf. Hafi það komið fyrir
að þessir menn hafi verið teknir
til þess að binda fiskpakka eða
vinnaannað það, sem ekki er kvenna
verk, hefir þeim verið goldið karl-
mannskaup eins og vera bar.
Konurnar, sem í fiskinum vinna,
hafa talið þetta hiunnindi fyrir sig,
að mega senda einhvern af heim-
ilinu í staðinn fyrir sig, ef þær ein-
hýerra orsaka vegna hafa ekki get-
að komið sjálfar, og það má bæta
því við, að í flestum tilfellum er
karlmaður ekki jafnsnjall kvenmanni
í þessari vinnu, svo Kaupfélagið
græðir ekki á þeim skiftum.
Þegar ég frétti þessi ummæli eft-
ir Einari Olgeirssyni, stóð þannig
á, að stúlka, sem vinnur við fisk
hjá Kaupfélagi Verkamanna, hafði
sent bróður sinn, 15 eða 16 vetra,
til vinnunnar í staðinn fyrir sig.
Drengurinn er í Verkamannafélagi
Akureyrar og honum ber því að
taka fult taxtakaup, þegar hann vinn-
ur í eigin persónu, en systir hans,
og ég hygg faðir hans líka, sem er
miklu eldri félagi í Verkamannafé-
lagi Akureyrar en Einar Olgeirsson,
líta þannig á, að drengurinn bryti
ekki taxta félagsins, þó hann ynni
fyrir systur sfna og tæki hennar
kaup. Svo var einnig að heyra á
móður drengsins, og er hún þó
mjög handgengin forráðakonum
Verkakvennafélagsins hér. En það
er eins og fólkið hér eigi afarerfitt
með að læra þessi nýju fræði
kommúnista.
Drengurinn var látinn vinna allra
léttasta verkið við fiskpökkunina,
sem fram fór meðan hann vann
þarna, sem var að merkja fisk-
pakka. Sum verkin kunni hann
ekki, sem systir hans var æfð í, og
er þetta ekki sagt drengnum til
hnjóðs, því slíkt er mjög eðlilegt,
þar sem hann var vinnunni óvanur,
en gerir það aftur á móti skiljan-
legt, að enginn hagur var að því
fyrir Kaupfélag Verkamanna að
skifta á honum og systur hans.
Þegar ég frétti að E. O. hefði
notað það til ádeilu á mig, að ég
lét afskifíalaust að stúlkan sendi
bróður sinn í fiskvinnuna fyrir sig,
fór ég heim til hennar og lét hana
vita að best væri að hún kæmi
sjálf til vinnunnar. Stúlkurnar, sem
vinna við fiskinn hjá Kaupfélagi
Verkamanna, geta því ekki vænst
þess að þær fái að senda í staðlnn
íyrir sig í vinnuna mann sinn, son
eða bróður, því þó ég fúslega
vildi leyfa þeim að gera þetta, vil
ég ekki liggja undir ámæli fyrir þá
greiðvikni, þó mér sé það fyllilega
ljóst, að hnjóð E. O. um mig útaf
þessum málum, er ekki bygt á um-
hyggju fyrir fólkinu, sem vinnur
þessi störf.
Erlingur Friðjónsson.
Aívinmileysið.
Aðal skilyrði fyrir sæmilegri afkomu
verkalýðsins hér í bænum, er að at-
vinna yfir veturir.n sé svo mikil, að
allir hafi tækifæri til að vinna fyrir
venjulegum nauðsynjum sínum. En
eitt af verkefnum bæjarstjórnar er að
sjá verkaiýðnum fyrir atvinnu.
Þessarar skyidu hefir meirihluti
bæjarstjórnar jafnan illa gætt. Nokkr-
um sinnum hafa fulltrúar verkalýðsins
í bæjarstjórn, barist fyrir einstökum
atriðum í þessa átt, og það hvað eftir
annað á síðasta ári, en engu getað
kotnið fram, vegna afturhaldssemi
hinna flokkanna. Væri þó liklegt að
bæjarfulltrúarnir skoðuðu þetta mál
að minsta kosti fjárhagslega, og sæju
að atvinnuleysi verkalýðsins getur
Ieitt til allverulegra útgjalda fyrir bæj-
arsjóð, og um leið eru tapaðar þær
tekjur, sejn sæmilega stæður verkalýð-
ur getur goldið.
»Það er léttara að styðja en reisa*
Það er óviss gróði fyrir bæinn að
bíða eftlr að atvinnulaus maður biðji
um hinn illa séða fátækrastyrk. —
Venjulega mun þá sjálfsbjargarlöngun-
in lömuð, kjarkurinn til baráttunnar
bilaður, lánstraustið eyðilagt og lífs-
gleðinni stórum spilt og um leið
vinnuþoli og heilsu mannsins. S
Það er hæpið að treysta svo mjög
á uppgrip manna úr skauti náttúrunn-
ar yfir 3 — 5 mánuði, að gera megi
ráð fyrir að sá afli einn nægi til
framfærslu yfir árið. Jafnvel að einn
maður geti á þeim tíma unnið fyrir
meðal fjölskyldu eða stærri.
Á góðum árum verður þetta fyrir-
hyggjuleysi bæjarstjórnar ekki til vand-
ræða, af því að þá hafa einstaklingar
ýmiskonar rekstur sem atvinnu veitir
og sumarkaupið endist betur. Samt
er það, jafnvel á bestu árum, til skaða
fyrir verkalýð og bæjarsjóð. En strax
og versnar í ári, þá minkar eða
hverfur einstaklingsframtakið, og sést
af því að á það má aidrei treysta.
Það er samvinnufélagsskapur verka-
lýðsins og bæjarfélagið, sem verður
að koma upp þeim iðnaði, er til
tryggingar geti orðið í þessu efni.
Hvað verkalýðinn snertir, veit ég
að hann skortir bæði fjármagn og
lánstraust til þessa. En bærinn hefir
nokkuð af hvorutveggja og því get-
una til að framkvæma, ef viljinn er
til þess hjá bæjarfulltrúunum.
Á næsta bæjarstjórnarfundi verður
atvinnubótamálið til umræðu og þar
með tillögur þær er samþykktar voru
í því máli á síðasta fundi Verka-
mannafélags Akureyrar.
Verkafólk ætti að fjölmenna á fund-
inn og kynna sér framkomu bæjar-
fulltrúanna í þessu máli.
Akureyri 26. Jan. 1930
Þorst. Þorsteinsson-
Flutn á Erlingi meðan liægt var.
Fyrst eftir að kommúnistarnir
tóku »Verkamanninn« af Erlingi,
flögguðu þeir með nafni hans í
ritstjórninni, og báru það jafnframt
út um bæinn, að blaðið hefði að-
eins skift um ábyrgðarmann. Ann-
ars væri alt eins og hefði verið.
Erlingur heimtaði að nafn sitt væri
tekið út úr ritstjórninni, en það
fékst ekki fyr en þrjú blöð voru
komin út, undir stjórn kommúnist-
anna. En þegar nafni Erlings varð
ekki haldið lengur, hvarf öll rit-
stjórnin í einu úr blaðinu. Var þetta
gert til að reyna að hylja blekking-
arnar, er blaðið hafði haft í frammi,
að það ætlaði sér að fljóta á nafni
Erlings meðan auðið varð.