Alþýðumaðurinn - 18.04.1931, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
Ekkert Jvöttaefni
jafnast á viS
Flik-Flak
< &
S Fæst alstaðar.
Frá Landssímanum.
Frá 1. þ.m. má senda næturloftskeyti á mæltu máli til íslenzkra skipa
og frá þeim fyrir helming venjulegs gjalds, eða 20 aura fyrir orðið. •—
Minnsta gjald kr. 2,00 fyrir skeytið auk skipsgjalds ef nokkuð er.
Skeytin verða aðeins send á tímabilinu frá kl. 23—6.
Akureyri, 10. Apríl 1931.
Símastjórinn.
mikill hugur muni fyigja máli hjá
íhaldsforingjum, þegar þeir tala um
að vinna á móti óstjórn og sukki í
fjármálum þjóðarinnar og krefjast
»gleggri reikningsskila«, því segja má
að óstjórn og sukk hafi verið við
flestar stoinanir, sem íhaldið réði yfir
meðan það var við völd. Við vín-
verslunina skulduðu stór hluti útsölu-
mannanna, og er hér eitt sýnithorn;
í Hafnarfirði tapaðist á útsölumann-
inum (Böðvari Böðvarssyni) 20—30
þús. kr. Á lyfsalanum í Stykkishólmi
(Christensen) töpuðust 26 þús. krónur.
Lyfsalinn á Eyrarbakka (Petersen)
skuldaði 15 þúsund krónur, en það
tapaðist ekki alt, því upp í það voru
til 350 krónur! Vill Morgunblaðið
ekki reikna út fyrir þá, sem sátu lands-
fundinn, hvað tapið hafi þá verið
mikið? Á útsölumanninum á Siglu-
ftrði (Helga Hafliðasyni) sem var
góður íhaldsmaður eins og hinir,
tapaðist ekki neitt. Pað er ad segja,
vínverslunin tapaði engu, af því að
Framsóknarstjórnin heimtaði með mik-
illi frekju skuld Helga borgaða og
fékk það, en tapið, sem bankarnir (og
þar með landið) að lokum fékk á
Helga varð bara þeim mun stærra.
Pað er ósköp gott að muna tölua,
sem tapaðist á Helga. Abraham fór
með 318 manns, þegar hann fór að
bjarga Lot, og kom með þá alia aftur
— en Helgi fór með 418 þúsundir
króna við að bjarga sjálfum sér, og
tortýndi öllu. Pað er ekki af neinni
persónulegri áreitni við Helga að
mér verður á að spyrja: Hvað mörg
af þessum 418 þúsundum, sem land-
ið tapaði þarna, fóru til þess að
styrkja kosningasjóði íhaldsins og til
útgáfu íhaldsblaða?
Margur mun nú spyrja :
Hvernig tapaðist þetta fé úr áfeng-
isverslun ríkisins? Og hvernig gátu
t. d. þessir tveir útlendu lyfsalar farið
með fjöritíu þúsundir af fé þjóðar-
innar á þennan hátt? Svarið er:
Framúrskarandi óstjórn og sukk í
fjármálum meðan íhaldið var við völd.
Fæstir verkamenn gera sér grein
fyrir, hvað 40 þúsundir eru. En fyrir
þetta, sem tapaðist á þessum tveim
lyfsölum og útsölumanninum í Hafnar-
firði mætti byggja utan um 7 — 8
verkamannafjölskyldur. Pað er líka
meira en helmingur þess, sem þyrfti
til þess að byggja gott hús utan um
einhverja menningarstofnun okkar, t.
d. Alþýðnbókasafnið eða Náltúrugripa-
safnið.
Myndu menn ekki verða sleinhissa,
ef menn einhvern sumardagsmorgun,
þegar komið væri á fætur, sæu krónu-
peningana liggja í Bakarabrekkunni
svo þétt, að 2 — 3 lægju við hvert
skref, sem tekið væri alla leið upp
fyrir hús Óla norska? — Myndu
menn ekki verða steinhissa á kæru-