Alþýðumaðurinn - 21.04.1931, Page 1

I. árg.
Akureyri, Þriðjudaginn 21 Apríl 1931.
18. tbl.
fnlltrúamir
Framsóknarmenn hafa það mjög
við orð þessa dagana, að jafnaðar-
menn á Alþingi fallist í faðma
við íhaldið og sé það ekki lítill
ljóður á ráði þeirra. Það er næsta
kátlegt að hevra Framsóknarmenn
halda þessu á lofti, því þetta er alt
annað en meðmæli með Framsókn.
Alþýðuflokksfulltrúarnir eru róttæk-
asti flokkurinn í þinginu. Að hann
getur ekki lengur haft samvinnu
við Framsókn á þingi og er orðinn
samherji íhaldsins í nokkrum mál-
um, sannar það eitt, að Framsókn
er orðin enn afturhaldssamari en
sjálfur íhaldsflokkur þingsins.
Annars er rétt að geta hér að
nokkru hversvegna jafnaðarmenn á
þingi hafa sagt Framsóknarstjórn-
inni upp hlutleysinu, og starfa nú
að því, að þingi sé haldið áfram —
ásamt með íhaldinu.
Frá því að þing kom saman í
vetur hefir samvinna milli jafnaðar-
manna og Framsóknar verið ærið
misbrestasöm- Það hefir litið svo
út sem Framsóknarþingmennirnir,
margir hverjir, teldu það heilaga
skyldu sína að gera ekkert til gagns
á þessu þingi. Þeir vildu ekki láta
landið ábyrgjast viðskifíi við Rússa-
Þeir vildu ekki hækka kaup verka-
manna við ríkissjóðsvinnu. Þeir
vildu ekki að ríkið ábyrgðist Sogs-
virkjunina. Þeir vildu ekki að kjör-
dæmaskipuninni yrði breytt í rétt-
látara horf. Framsóknarstjórnin
vildi ekki veita meira fé til veð-
deildarinnar, svo hægt væri að lána
það til bygginga nýrri og hollari
húsa handa almenningi. Flún vildi
enga verkamanna'oústaði. Það var
því sýnilegt snemma á þinginu,
að jafnaðarmenn myndu verða að
segja stjórninni upp hlutleysi sínu
— gætu eklci staðið við að hafa
þann flokk við völd í landinu, sem
svo gersamlega styngi fótum við í
öllum mestu framfaramálum, er
þingið hafði til meðferðar. Og alt
frá því að Framsókn var með í
því að fella frumvarp Alþýðuflokks-
manna um greiðslu verkakaups við
ríkissjóðsvinnu, var það ekki nema
nokkurra daga spursmál, hvenær
þeir segðu hlutleysinu upp. Þeir
höfðu í öndverðu látið Framsókn
hlutlausa um stjórnarmyndun, af
því að hún var í þá tíð skárri en
íhaldið, en þegar hún var orðin því
Iakari, var tilefni hlutleysisins úr
sögurmi. Framsókn á því sök á
slitum á samvinnu við jafnaðar-
menn, en jafnaðarmenn ekki. Þess
vegna ætti Framsókn sem minst að
tala um þessi mál.
Ýmsir liggja Alþýðuflokksþing-
mönnunum á hálsi fyrir að hafa
samvinnu við íhaldið um áframhald
þingsins, þegar þeir ekki gátu leng-
ur lofað Framsókn að sitja að
völdum. Engan þarf að undra svo
mjög á þessu, þegar litast er um
á þjóðarbúinu, eins og Framsókn
ætlaði að skilja við það, er stjórnin
rauf þing. Öllu sóðalegri viðskiln-
að getur ekki. Fjárlög lítt á veg
komin, engum af málum þeim, er
bráðastrar úrlausnar biðu, komið
fyrir á sæmilegan hátt. Lands-
málin geta ekki verið meira í kalda-
koli, en stjórnin ætlar að skilja við
þau í. Sérstaklega snerti þetta þó
atvinnumálin illa. Nú fer starfs- og
fjáraflatími þjóðarinnar í hönd. —
Hvílíkan hnekki afkoma lands-
manna hlyti að bíða, ef þingið hætti
störfum nú, má giska sér til. Vér
skulum t. d. taka síldarútveginn,
■BH nýja bio
I Mið vikudags- og
Fimtudagskvöld kl. 8'h
ISki
Hrífan
Skinettirsknr
Hrífandi fögur, þýsk kvikmynd.
Sumardaginn fyrsta k/. 5:
Konuslægð.
AlþýBusýning.
sem er þriðji stærsti þáttur í at-
vinnulífi þjóðarinnar. Eins og sakir
standa er og verður hann í kaldakoli í
sumar, ef þingið ekki veitir aðstöðu
til viðskifta við Rússa. Svo mætti
fieira telja- Það þarf því engan að
undra þóað Alþýðuflokksfulltrúarnir,
sem komnir em til þings til að vinna
þjóðinni gagn, séu óíúsir að halda
heim frá öðru eins sóðabæli og
þingið er nú, án þess að ta'ka þar
til eins og með þarf.
Þá þykir það og synd á herðum
jafnaðarmannanna á þingi, að ætla
að mynda stjórn með ilialdinu. —
Þeir eru nú einu sinni þeim ömur-
legu örlögum háðir, að vera neydd-
ir til að taka aðstöðu til stiórnar,
hver flokkurinn, sem starfar að
stjórnarmyndun- Hingað til hafa
þeir verið bakhjallur Framsóknar í
þinginu, meðan hún var skárri en
íhaldið, en þegar íhaldið er orðið
skárra, eru vistaskiftin eðlileg, fyrst
ekki er hægt að komast hjá að
vera viðriðinn stjórnarmyndun. Þó
er sá munur á aðstöðunni nú og