Alþýðumaðurinn - 04.08.1931, Side 1

ALÞÝDUMAÐURINN
I. árg.
Akureyri, I3riö,judaginn 4. Ágúst 1931.
42. ibl.
Ógæfuliðiö.
(Niðurl.)
í fyrri hluta þessarar greinar var
aðallega dvalið við þá hlið þessa
máls, sem snýr að kommúnistun-
um sjálfum.
Margur myndi nú ekki telja það
mikinn skaða, þó nokkrir æfintýra-
gjarnir menn eða konur yrðu sér
til vanvirðu fyrir axarsköft í verk-
lýðsmálum. Pað væri aðeins til að
kenna verkalýðnum að ætla fótum
sínum forráð.
Rétt er þetta að sumu leyti. —
Verkalýðurinn lærir nokkuð á þessu,
en starfskraftar þeir, sem kommún-
istarriir hafa yfir að ráða, fara þó
altaf forgörðum, en þeim mætti
beina í þarfir alþýðu, ef alt væ>i
með feldu. Að hinu leytinu verða
engir aðrir en kommúnistarnir sjálfir
sakaðir um þá regin hneisu, sem
þeir hafa hlotið í augum alþjóðar,
og sem nú er orðin svo augljós
öllum lýð, að hjá því getur ekki
farið, að orðið »kommúnisti« sé
búið að fá sömu þýðingu í með-
vitund þjóðarinnar og orðið »fífl«
hafði áður og hefir enn.
En nú kemur hin alvarlesa hlið
þessa máls■ Það atriðið, sem ís-
ienskur verkalýður má ekki lengur
láta afskiftalaust, heldur taka ákveð-
ið og rösklega í taumana-
í baráttunni fyrir rétti sínum og
velferð hefir alþýðan skapað sér
vopn, sem hún beitir eins og við á.
Pessi vopn eru mismunandi og
þeim verður að beita með fylstu
forsjálni, svo þau ekki snúist í
höndum verkalýðsins — gegn
honum sjálfum.
Með skipulagsbundnu starfi er
íslenskur verkalýður búinn að vinna
að því upp undir 20 ár, að afla
sér þessara vopna og endurbæta
þau. —
Par sem kommúnistarnir hafa
bolmagn til þess, reyna þeir á alla
lund að eyðileggja þessi vopn
verkalýðsins.
Frá öndverðu hefir Alþýðuflokk-
urinn lagt mikið starf í að aía þá
sjálfsögðu og nauðsynlegu kend
meðal íslensks verkalýðs, að hann
einn hafi rétt til að ákvéða verðlag
á vinnu sinni. Með hóflega vax-
andi kröfum og eflingu alþýðusam-
takanna í landinu er svo langt
komið, að andstæðingarnir hafa í
seinni tíð ekki treyst sér til að
ganga gegn þessu vopni. — Þeir
hafa lagt niður vopnin, sem við,
sém staðið höfum í baráttunni frá
öndverðu, urðum svo oft að fást
við á árum áður.
Par, sem kommúnistarnir -ráða,
eru þeir búnir að eyðileggja þetta
vopn í höndum verkalýðsins.
Dæmin eru nærtæk.
Kommúnistar hafa ráðið og ráða
í verkakvennafélaginu »Ósk« á
Siglufirði og >Eining« á Akureyri.
í fyrra gáfu félögin út samhíjóða
kauptaxta. Nokkrir fiskverkendur
hér á Akureyri mölduðu í móinn
gegn taxtanum — Tveir stærstu
fiskverkendurnir viðurkenndu hann
þegar. Stjórn »Einingar« gekk
strax frá taxtanum, án nokkurar
baráttu og án þess að bera það
undir félagið. Pá voru atvinnuá-
stæðurnar þó svo, að atvinnurek-
endurnir toguðust á um vinnuaflið,
og því leikur einn að vinna í kaup-
streytumáli, ef til þess hefði komíð,
sem auðvitað hefði ekki orðið, eins
og atvinnuástæðurnar voru þá. —
Bæði félögin gáfu út taxta yfir
síldarverkun. Síldarsaltendur viður-
kenndu hann strax. En á miðju
NÝJA BIÓ
Mið vikudagsk völd kl. 8 >/j
Lsyndardómur
Sargassofiafsins.
Stórkostlega viðburðarík tal-
og hljómmynd í 9 þáttum.
Aðalhlutverkin leika:
Virginia Valli
Noah Beery
JasonRobards
Er hér um að ræða sérstak-
lega tilkomumikla mynd, sem
er heimsíræg fyrir góðan út-
búnað, glæstan leik og stór-
brotið efni.
sumri rís stjórn »Óskar« á Siglu-
firði upp og gengur frá sfnum
eigin taxta — hækkar hann mikið
— þvert ofan í gefna yfirlýsingu
um að taxtinn, er félagið gaf út í
fyrravor, gilti yfir sumarið. í vor
gáfu félögin út taxta, sem þau vissu
fyrirfram, að ekki mundi öðíasf
raunverulegt gildi. Atvinnurekend--
ur tóku ekkert tillit til þessara
taxta, frekar en þeir væru ekki til.
Fyrir heimskulegt athæfi komrnún-
istanna í þessum félögum, er ekki
einungis búið að eyðileggja alt áíit
félaganna og alla virðingu fyrir
þeim, heldur er búið að glata þeim
sjálfsagðasta rétti verkalýðsins að
ákveða sjálfur verð á vinnu sinni.
Hvernig heldur norðlenskur
verkalýður að iiti út á veftvangi
verklýðsmálanna, ef kommöhístaf