Alþýðumaðurinn - 19.09.1931, Qupperneq 1

Akureyri, Laugardaginn 19. Sept. 1931.
52. tbl.
I. árg. |
Atviiinuliætur.
Akureyrarbær verður
að láta vinna.
Niðuríag.
Á síðasta vetri var unnið hér í
bæ nokkuð að tunnusmíði. Petta
tunnusmíði mætti auka til stórra
muna frá því sem var í fyrra.
Smíði á 100 þús- síldartunnum
yfir veturinn væri það minsta sem
Akureyrarbær ætti að sætta sig við
að unnið væri.
Það smíði myndi gefa af sér í
vinnuiaunum töiuvert á annað
huudrað þúsund krónur. Tvímæia-
laust er það sú mesta atvinnubót,
sem hægt er að framkvæma hér að
vetrinum, ef tunnugerð væri unnin
í jafn stórum stí! og hér hefir verið
nefnd.
Það fé sem iagt yrði í tunnu-
gerðina, myndi losna áriega um leið
og Síldareinkasaian tæki tunnurnar
til afnota.
Tunnugerðin gæti því að sönnu
kostað bæinn nokkur fjárútláí í bili
árlega, en tæpiega þyrfti það fé,
sem hann leggði t'ram til greiðsiu
verkalauna, þurfa að vera bundið
lengur en 6—8 mánuði úr árinu.
Vissa er fyrir því, að efni í tunn-
urnar er hægt að fá með nægilega
löngum gjaldfresti til þess að ekki
þurfi að festa fé í efniskaupum.
Leirugarðurinn er enn eitt af því,
sem vinna ætti mikið að í vetur.
En það sem enn hefir verið unn-
ið að leirugarðinum, er hvorki heiit
eða háift -verk, og því aigerlega
gagnslaust.
Því fé, sem enn hefir verið varið
í leirugarðinn, er aigerlega á glæ
kastað.
Með því að halda verkinu áfrarrt
er fyrst von um það að garðurinn
komi að því gagni, sem honum í
upphafi var ætiað að vinna, að verja
höfnina fyrir framburði úr Eyjafjarð-
ará, og að safna framburðinum fyrir
á eyrunum innan við garðinn, með
það „fyrir augum að þar kæmi með
tímanum grösugt land til afnota
fyrir Akureyrarbúa.
Að ganga nú frá byggingu leiru-
garðsins, eins og frá henni er geng-
ið, er því hvorttveggja í senn, hin
mesta hneisa fyrir bæinn og fé al-
gerlega eytt til ónýtis. Því, eins og
allir sjá, er garðómynd þessi öll í
molum, aðeins undirstaðan á sum-
um stöðum, og að nokkru byggð-
ur þess á milli.
Hér að framan cg í 49. og 51.
tbl. Alþýðumannsins hefir verið
bent á allmörg verk, sem ekki ein-
asta væri hægt að vinna, sem at-
vinnubætur í haust og vetur, held-
ur væri brýn nauðsyn að vinna
sem allra fyrst-
Endurbót vatnsveitunnar■ Upp-
fylling sunnan við Strandgötuna■
Túnnusmíðið. Leirugarðurinn. Alt
eru þetta verk, sem þarf að vinna
og það sem allra fyrst. Ekkert getur
réttlætt það að fresta þessum verk-
um eða láía þau ógerð.
í faðmi auðvaldsins.
Enginn maður hefir gert eins mikið
að því, að úthúða þeim mönnum Al-
þýðuflokksins, sem fengist hafa við
kaupsýsiumál, eins og Einar Olgeirs-
son, öll þess háttar störf hafa, að
hans dómi, verið þæg þjónusta við
auðvaldið, verklýðssvik og Júdasar-
háttur. Laun mannanna blóðpeningar,
pindir út úr fátækri alþýðu. Og hin
síendurtekna ráðlegging Einars til al-
þýðunnar hefir verið sú, að trúa ekki
þessum mönnnm fyrir alþýðumálunum;
FUNDUR
í
Verkamaiiafélagi Akurevrar
verður haldinn í Alþýðuhúsinu
sunnudaginn 20. þ. m. og hefst kl.
3Vs síðdegis.
DAGSKRÁ:
1. Inntaka nýrra félaga
2. Atvinnubótamál.
3. Laugarnar í Glerárgiii og
sundstæði bæjarins,
Féiagar, mætið stundvísiega, því
fundurinn verður stuttur.
Akureyri 18. Sept. 1931.
Félagsstjórnin.
fá heldur sér og sínum fylgifiskum,
þessum þrautreyndu og fórnfúsu verk-
lýðsvinum, sem liðu súrt og sæft með
þeim »kúguðu« og »þjáðu«, völdin í
hendur. A'drei rnyndi hann, eða hans,
saurga hendur sínar, eða svíkja verka-
lýðinn með því að gera auðvaldinu
þjónustu.
ísl. verkalýður þekkir nöfnin. sem
valin hafa verið Jóni Baldvinssyni,
Héðni Valdimarssyni, Guðmundi Skarp-
héðinssyni, Finni Jónssyni, Erlingi Frið-
jónssyni og fl. sem ekki hafa viljað
snúast eflir hundakúnstum Einars. Að
Einars dómi, voru og eru allir þessir
menn alþýðusvikarar vegna afskifta
þeirra af kaupsýslumálum, og af því
að þeir hafa hærri tekjur en almenn-
ingur.
Þegar Einar settist að 12 þúsund
króna krásinni hjá Síldareinkasölu ís-
lands, sljófgaðist að vísu sárasti odd-
urinn af þessu vopni hans. En þá var
aðstaða hans þó sú, að hann vann
þarna ivið oþinbert fyrirtæki, ogj háfði
.mubcröhij sif bnef mu nKteus eao't