Alþýðumaðurinn - 10.10.1931, Blaðsíða 2

2
ALfÝÐUM AÐ URINN
lillagi til Leirugarðsins en í fyrra;
en svo er búið. Til vegagerða,
skurða ect. var eytt árið 1929 287«
þús. króna — 1930 33. þús. kr. og
á þessu ári áætl- 26 þúsund. 1930
var grjótmulningurinn upp á rösk
8 þús. kr. og ? ár áætl. 4 þús. kr.
Til vatnsveitustarfa var eytt á árinu
1929 yfir 33 þús. krónum; árið
1930 um 24 þús. krónum og í ár
áætl. 22 þús. kr. Hér er því um
alt annað en aukna atvinnu að
ræða. d liðurinn hefir víst verið
settur til að punta upp á pappír-
inn. Pað á að vinna fyrir 120 þús.
krónur, en nefndirnar gera engar
tillögur um að nauðsynlegar ráð-
stafanir séu gerðar til þess að
þessi vinna vérði unnin. Pað er
því auðséð að þær ætlast alls ekki
til að hún verði framkvæmd.
Svona eru þá atvinnuéöTctillög-
urnar á að líta. Næst er að at-
huga úr hvaða efni ramminn utan
þær er unninn.
Fálæti og trassaháttur atvinnu-
bótanefndar í þessum málum er
dæmafátt, Nefndin heidur engan
sérstakan fund um málin, og að-
eins einn nefndarmanna mætir á
fundi meirihluta fjárhagsnefndar. —
Gísli Magnússön og Karl Magnús-
son láta sótsvartasta afturhald bæj-
arstjórnarinnar að öllu leyti um
málin, og er því ekki að undra þó
eftirtekjan verði af verra taginu,
í annan stað ber á það að líta,
hversu algerlega óhæfir allir þeir
menn, sem að tillögunni stóðu, eru
til að fjalla um þessi mál. — Hvað
þekkja þeir til skorts og atvinnu-
leysis? Allir hafa þeir fasta at-
vinnu, sem gefur þeim 6—8 þús.
krónur í árstekjur, og eru flestir
efnamenn í ofanálag. Hvað gera
þeir sér í hugarlund hvaða ástand
ríkir innanveggja hjá verkamönnum
sem ekki hafa nema 10-15 hundr-
uð krónur um árið? í þriðja lagi
eru hér að verki fulltrúar atvinnu-
rekenda, sem altaf mæna eftir kaup-
lækkun. Hallgr. Davíðsson, sem
altaf hefir barist gegn sæmilegu
kaupi verkalýðsins, síðan hann kom
að Höepfnersverslun, Jón Guð-
laugsson fulltrúi Ragnarsbúsins, og
Brynleyfur Tobiasson, fulltrúi K-
E. A. Þeir eru komnir inn í bæj-
arstjórnina til alls annars en að
styðja verkalýð þessa bæjar. Pess-
vegna telja þeir »hæfilegt«, að kaup-
ið lækki um 20% ofan á 25%
lækkun krónunnar. Þeim er nóg
að standa við fulla jötu sjálfir- Á
bæjarstjórnarfundinum á Priðju-
daginn gerðist Brynleyfur Tobias-
son svo djarfur, að mæla þessum
ósóma bót, og taldi það vel við-
unandi kaúp, að rá eina krónu —
sem nú jafngildir 63 aurum — á klst.
Til samanburðar má geta þess, að
félag kennara hér í bænum tekur
kr. 2,50 um tímann, og fastir kenn-
arar við æðri skólana enn hærra,
fyrir að sitja inni í ofnhita, upp-
stroknir, við að troða borgaraleg-
um stórlygum og blekkingum í
æskulýðinn.
Um meðferð bæjarstjórnar á mál-
inu þarf ekki að tjölyrða. Hún vís-
aði því til fjárhagsnefndar, öllum
tillögunum, nema um lækkun kaups-
ins það var eina tillagan, sem bæj-
arstjórnin var reiðubúin ao sam-
þykkja -- nema jafnaðarmennirnir.
Peir kunna upp á 6, fulltrúar íhalds-
flokkanna, þá alheimsreglu auð-
valdsins, að taka tvo peninga af
fátæklingunum fyrir hvern einn sem
honum er réttur.
Velgjörðamenn, hvort sem eru
einstaklinga eða þjóða, gera heilt
og fullkomlega það sem þeir gera,
og láta ekki mikið yfir sér. íhalds-
fulltrúunum f bæiarstjórninni fer
öðruvísi í atvinnubótamálunum. —
Peir eru að burðast við að sýnast,
en eru ekkert. Og svo láta þeir
fréttaritara sinn tilkynna það al-
þjóð, að þeir hafi ákveðið að verja
skuli, á þessum vetri, 180 þúsund-
um til atvinnubóta í Akúreyrárbæ!!!
Pað vantar svo sem ekki að ó-
skammfeilnin ríði gerræðinu í her
búðunum þeim.
Pað mun ekki þurfa að segjæ
verkamönnum þessa bæjar hvernig
eigi að haga sér gagnvart þessu
athæfi bæja?stjórnar. Peir eru ekki
svo þrællundaðir, eða skyni skropn-
ir, að þeir fari að þiggja einn pen-
ing, og láta stela tveimur af sér í
EFNflGERÐAR-VflRUR
eru þektar um alt land. Vörugæði og-
verðlag viðurkent af öllum sem
reynt hafa.
íslendingar! Kaupið íslenzkar
vörur.
Umboðsmaður vor á Akureyri er
EGGERT STEFÁNSSON
Brekkugötu 12. — Sími 270.
Hf. Efnagerð Reykjavíknr
staðinn. Sú eina útivinna, sem
auðséð er að um verður að gera í
haust, er lagning vatnsveituæðar-
innar milli bæjarins og neðstu þró-
arinnar. Pað verk var samþykt að
láta gera, áður en þessi atvinnu-
bótaósómi afturhaldsins kom til,
og því engin ástæða til að draga
það inn undir atvinnubótavinnu. —
Reyni bæjarstjórnin það, sýnir hún,
að það eitt vakir fyrir henni að
lækka kaupið við bæjarvinnuna, í
þeirri von að annað kaup í bæn-
um fari á eftir.
Pað má aldrei ske-
Gamall verkamaður.
Tílhæfulaus
þvættingur er það sem þeir Guð-
mann og Einar eru með í saursnepl-
inum, að Erlingur Friðjónsson háft
ritað grein í Alþýðublaðið þar sem
því sé haldið fram að tapið áf
skemdu síldinni *skuli lenda á sjó-
mönnunum* — Alþýðublaðið hefir
tekið upp grein Erlings um skemdu
síldina, sem birtist í Alþýðumannin--
um fyrir skemstu. — í þeirri grein
er haldið fram algerlega því gagn-
stæða, sem sé því, að saltendurnir
éigi að béra hallann af skemdunum,
eii sjómennirnir ekki, eins og lés-
éndur blaðsiiis' hljóta' að kannast viö.
Samkvæmt útreikningi hagfræð-
inganefndar í Danmörku, hsekkar
verð á mörgum lífsnauðsynjum uih
miðján þennan mánuð um 20—25%
og meirá, ef húsaleiga hækkar, sem
hætta virðist á að komið geti fyrir.