Alþýðumaðurinn - 13.10.1931, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
Hitt og þetta.
Jafnaðarmannaflokkurinn í Pýska-
landi er í þann veginn að klofna.
Megn óánægja hefir síðasta ár ríkt
innan flokksins, yfir aðgerðaleysi
og afiurhaldssemi flokksstjórnarinn-
ar. Hafa margir jafnaðarmenn farið
yfir til kommúnista, þó þeir séu
hvergi nærri ánægðir með þá, og
sífeldar viðsjár hafa altaf verið
með vinstri og hægri örmum flokks-
ins. Er búist við að flokkurinn
klofni formlega þegar þingið kem-
ur saman og muni nýi flokkurinn
verða fjölmennur, jafnvel af þing-
mönnum og ráðherrum.
Nú, meðan gengi peninganna er
eins óvíst og það er, gera ýmsar
þjóðir ráðstafanir til að fyrirbyggja
okur í skjóli vaxandi dýrtíðar. —
Englendingar hafa sett á strangt
eftirlit með þessu. Danir og fleiri
þjóðir koma á effir. Hvað gerir
ríkisstjórnin hér — í reyndinni - .
Hún hefir lofað öllu fögru í út-
varpinu. En hvað gerir hún.
Norðmenn hafa stofnað norsk-
rússneskt olíusölufélag, sem hefir
aðsetur sitt í Björgvin, og hefir fél-
agið þegar látið byggja tröllaukna
olíugeyma þar í grendinni. Er ætl-
un félagsins að reka ensku olíu-
hringana úr landi.
Eftir reynslu okkar íslendinga af
flugferðunum að dæma, mundum
vér varla trúa því, að fleygir og
færir fuglar þyrftu á hjálp flugvél-
anna að halda, eða að loftskipin
gætu orðið þeim að gagni. Svo
er þó fullyrt að hafi orðið nú í
haust. Kuldar hafa verið miklir og
snjókoma á Öipunum síðari hluta
í sumar. Hefir kveðið svo ramt
að þessu, að farfuglahópar hafa
staðnæmst norðan fjallanna á leið
sinni suður í heitu löndin. — Er
sagt að dýravinafélag — þýsk-aust-
urrískt — hafi leigt flugvélar til að
flytja þessa ferðalanga í þúsunda-
tali suður yfir fjöllin, og þykir
harla merkilegt, Sagan er ótrúleg,
en talin sönn.
Skæðadrífa.
Bíað VerklýðssambandsNorð-
urlands kemur ekki út ef einn
maður verður lasinn afkvefi.
Mesta stolt kommúnistanna hér
nyrðra er það, að hafa náð Verka-
manninum á sitt vald. Að hafa
yfirráðin yfir blaði Verklýðssam-
bands Norðuriands, er ekki lítill
uppsláttur í þeirra augum. En reynsl-
an er óþægilega opinská og vægð-
arlaus. Styrkurinn, sem blað V.S.N.
hefir í »mergðinni,« sem að því
stendur, er sá, að verði Guðmann
lasinn af kvefi, getur blaðið ekki
komið út. í sumar kölluðu þau
Guðmann, Björn Grímsson og
Elísabet sig *verkalýðinn<i. Eins og
Verkam. sýnir, er Guðmann verk-
lýðssambandið, sem að honum
stendur. Pað er fáment og góð-
mennt á vígstöðvunum þeim.
„Sterk hreifing-“, sem dó.
Guðmann er enn að tala um »sterku
hreifinguna« í jafnaðarmannafélag-
inu í Reykjavík fyrir því að reka
Erl. Friðjónsson og fl. úr flokkn-
um. Pessi sterka hreifing var nú
aldrei annað en fleipur unglings, er
Einar Olgeirsson hafði logið fullan
af óhróðri um E. F. Og hreifingin
dó í fæðingunni — af of miklum
styrkleika líklega.
Úr bæ Ofl bygð.
Gengi eftirtaldra mynta var í gær
skráð í bönkunum á þessa leið:
Dollar kr. 5,75]/4
Pýsk mörk — 135,92
Pesete — 52,23
Sænsk króna— 133,09
Norsk — — 126,48
Dönsk — — 125,85
Gullgildi íslenskrar krónu talið nú
64,87. aurar.
Á Sunnudaginn andaðist að heimili
sínu hér í bænum Kristín R. Hans-
dóttir, 81 árs að aldri.
Fisksölusamlag er nýstofnað á Siglu-
firði, aðallega til að sjá um sölu á
ísfiski. —
lUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUllllli
(GuðmufldurFríniann!
húsgagnasmiður §s
— Munkaþverárstr. 13. Akureyri 1
Smíðar hverskonar húsgögn, g
sem óskað er, svo sem í borð- 1
stofu, skrifstofu og svefnher- 1
bergi. Allt af nýjustu gerðum. 1
n Selt í heilum settum og ein- 1
1 stökum stykkjum. Sent gegn i
i póstkröfu út um land. Hver i
1 sem reynir viðskiptin, verður =
1 ánægður, því verðið er i
n hvergi lægra og trá- 1
= gangur hvergi betri. 1
mlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllá
Vegna óveðra seinkaði »Dronning
Alexandrine« svo í hafi, að hún kom
ekki til Reykjavíkur fyr en í nótt —
tveim sólarhringum á eltir áætlun.
Frá barnaskólanum.
Til þess að reyna að létta að mestu
lesbókaskattinum af foreldrunum og
aðstandendum barnanna, en tryggja þó
jafnframt töluvert lesefni þegar í stað
og mikið í framtíðinni, verður það
nýmæli tekið upp í vetur, að hvert
barn borgi aðeins eina krónu í les-
bókasjóð og bærinn aðra krónu á
móti. Fyrir þetta fé verða keyptar
lesbækur, sem börnin fá að nota
meðan þau eru í skólanum, en skól-
inn á og varðveitir. Verði þessari til*
högun haldið áfram, sem ég vona,
eignast skólinn smáinsaman mikið les-
bókasafn, og þessi litli skattur ein-
staklings og heildar, sem nú er ein
króna, mun þó jafnframt fara lækk-
andi. — Vænti ég að menn sjái þá
»praktisku« hlið á þessu máli, og
skilji hvernig á því stendur, er börn-
in biðja um krónuna, og fagni því að
losna við lesbókakaupin.
Snorri Sigfússon.