Alþýðumaðurinn - 20.10.1931, Qupperneq 1
Skemda síldin.
A að gefa Svíum hana.
Það er farið að kvisasl manna á
anilli. að þeir sem næsfir standa
skemdu síldinni, vilji selja aila þá
síld, sem einhver skernd finst í, »á
einu bretti*. eins og það er kallað.
Láta þá síldina, sem minst er skemd
eða óskemd, bæta hina upp, sem
mest er skemd, og fá meðalverð á
öllu. í sambar.di við þetta er tal-
.að um verð, sem myndi í hæsta
Jagi borga tunnur, salt og verkun
síldarinnar.
Fyrir síldina sjálfa fengist ekki
eyrir. —
Ef gert er ráð fyrir að 50 þús. tn.
af síld séu enn til í landinu óseld-
ar, og af þeim 50 þús. væru 30.
þús. tn. skemdar. Megnið lítið
■skemt, en eitthvað, ef til vill alger-
lega ónýít, svo ekkert fengist af
seljandi síld úr henni, þó hún væri
aðgreind, og kostur væri á að selja
alla síldina fyrir umtalað verð. —
Verð, sem skilaði engu til síldar-
eigenda, en gretddi tunnur salt og
verkun.
Hvað ætti þá að gera, myndu
margir spyrja.
Að sönnu er ekki sýnileg nein
ástæða til að fara ekki nema eina
Ie1ð, viðvíkjandi meðferð síldarinn-
ar, og sú leið er, að hreinsa
skemdu síldina frá þeirri óskemdu,
og selja það af henni, sem versl-
unarvara er, en s-lolja hitt eftir.
Fyrir riálega 6 vtkum var byrjað
á þessu eiki, að hreinsa skemdu
síldiriH t á, eða ».ortera* hana eins
og það er kaljað.
En kemuf í>að í Ijós, að all-
verulegut hluti af síld tveggja út-
ilutningsnefndai nannanna er skemd-
ur, og er þá umsvifalaust hætt við
sorteringu allrar síldar, og ekki
verið á hana minst síðan, af út-
flutningsnefndinni.
Heita má að hver dagurinn hafi
verið öðrum betri, síðan byrja átti
á sorteringu síldarirmar, en héðan
af á þessu hausti mun tæplega
hægt að vænta svo góðs veðráttu-
fars, að unt verði að vinna að sort-
eringunni úti, þar sem síldin er
geymd, en húsakynni ekki til þess
að vinna það verk inni.
Pað mun því ekki þurfa að gera
ráð fyrir öðru en að síldin liggi,
annað hvort eftir í landinu óseld,
eða hún verði seld út eins og hún
nú er, meira og minna ónýt.
Hugsum okkur að til séu 30 þús.
tn. síldar svo mikið skemdar, að
þriðji hluturinn reyndist algerlega
ónýtur.
Væri þessi síld send út úr land-
inu, yrði kostaður flutningur á 10
þús. tunnum, sem einkisvirði væru.
Umbúðir, tunnurnar, utan af skemdu
síldinni, gætu komið að notum hér
heima næsta ár, en senni'ega yrðu
þær einkisvirði, ef þær yrdu fluítar
út. —
Vinnu þyrfti að kosta til hreins-
unar á skemdu síldinni utanlands,
alveg eins og hér heima.
Annar kostnaður á síldinni úti,
er af fenginni reynslu, afar hár:
Flutningskostnaður út, plássleiga
úti, ónýt íunna, ef út er flutt,
kostnaður við að losna við skemdu
síldina úti.
Allt þetta yrði aukakostnaður við
skemdu síldina, sem yrði að leggj-
ast á það af síldinni, sem reyndist
verslunarvara. ef hún yrði flutt út
ósorteruð.
Tæplega yrði því hægt að reikna
út allt það tap, sem letddi af því
að flytja út ónýtu síldina, minna
msm nýja bió mmm
Þriðjudagskv. kl 87S,-
Einkaritari
bankastjórans
Tal- og söngvam3rnd í 9 þáttum.
' Aðalhlutverlcin leika:
Renate Mtiller, Hermann
Thieming, Felix Bressart.
Fjöldi íólks telur það hafa verið
skemmtilegustu stund í lííi sínu,
á meðan það horfði og hlustaði
á þessa mynd. Hvort það er
rétt, verða Akureyringar sjálíir
að dæma um, en vissara mun
að tryggja sér sæti í tíma.
en 10 kr. á hverja ónýta síldar-
tunnu, sem yrði að leggjast á þá
síldina, sem seljanleg vara reynist.
Og ef þriðji hlutinn af því, sem
út yrði flutt, reyndist ónýtur, lækk-
aði það verð nothæfu síldannnar
um kr. 5,00 hverja tunnu.
Gæti tapið af því að fiytja óíort-
eraða síld út úr landinu, auóveld-
lega orðið 100 þús. kr. me> a en
ef hún væri sorteruð hér n -ima,
ef t. d. 10 þús. tn. reyndúst dger-
lega ónýtar eins og vel ma mast
við. —
Er síldarútvegurinn fær um það
nú, að taka á sig slíkan bagg fyrir
handvömm þeirra, sem ekk hafa
haft dug í sér að taka þes ,u með
þeim tökum, sem þurfti að taka