Alþýðumaðurinn - 21.11.1931, Qupperneq 1

Radilií mkalýðsiDS.
Pegar Síldareinkasölulögunum var
breytt á þessu ári, ætluðu íhalds-
menn beggja andstöðuflokka verka-
týðsins, að útiloka verkalýð í landi
irá að hafa áhrif á stjórn Síldar-
einkasölunnar, með því að ákveða
að útgerðarmenn og sjómenn skyldu
einir fara með völd í Síldareinka-
sölunni.
Auðvitað var þetta gert með það
fyrir augum að útgerðarmönnum
myndi veita tiltölulega létt að stinga
sjómönnunum í vasa sinn og ráða
einir í einkasölunni, eftir að búið
væri að kljúfa þessa grein alþýðu-
samtakanna frá aðalstofninum og
spyrða hana saman við útgerðar-
mennina. Pað var ekki umhyggja
fyrir sjómönnunum, sem þarna réði,
heldur átti þarna, á lævísan hátt,
að koma þeirri hugsun inn hjá sjó-
mönnunum, að þeir væru andstæð-
ingar verkalýðsins í Iandi, og hefðu
sameiginlega hagsmuni með útgerð-
armönnum, en gagnstæða hags-
munum verkalýðsins-
Líka átti að sýna þarna, á áþreyf-
^tnlegan hátt, að verkalýðnum í
iandi kæmu þessi mál ekkert við,
og hann ætti engan rétt til að hafa
hlutdeild í stjórn síldarútvegsins.
íhaldið var að vísu slegið þarna
af laginu með því að fela Alþýðu-
sambandinu að útnefna helming
þeirra fulltrúa, sem aðalfund Síldar-
einkasölunnar sitja og kjósa út-
flutningsnefnd. En svo er að heyra
á sumum sjómönnum, að þeir telji
sig hafa verið hér rangindum beitta
og kommúnistarnir taka hér undir
með íhaldinu, eins og annarsstaðar.
En þegar litið er á síldarmáiin
yfir höfuð, sést það best, hvort
verkalýður í landi hefir ekki svo
mikilla hagsmuna að gæta í sam-
sambandi við síldarútveginn, að
hann eigi fullan rétt til þáttöku í
stjórn hans.
Petta má sanna með dæmi:
Setjum svo, að í ár hafi verið
fiskaðar og verkaðar 200,000 tunn-
ur síldar. Eftir núverandi verkun-
ar- og vinnulaunum á sfld, er ekki
of mikið í lagt, að til verkalýðs í
landi fari 3 krónur af hverri tunnu.
Pað gerir 600,000 kr. Pað mun
talin sæmileg útkoma á þessu ári,
ef greiddar verða 5 krónur fyrir
hrás.íldartunnuna, og gerir það
1000,000 kr., sem skiftast þannig á
milli sjómanna og útgerðarmanna,
eða því sem næst, að 330,000 kr.
koma í hlut sjómanna, eða röskur
helmingur móts við það sem verka-
Iýðurinn í landi fær.
Á þessu sést, að verkalýðurinn
andi hefir eins mikilla hagsmuna
að gæta í síldarútveginum og út-
gerðarmenn og helmingi meiri en
sjómenn.
Sjá allir hve sanngjarnt það væri
að útiloka þennan aðila frá áhrifum
á stjórn Síldareinkasölunnar.
Nú, þegar auðséð er að sjómenn
og verkalýður í landi koma til með
að ráða mestu um mál Síldareinka-
sölunnar næstu tvö árin, eru stærri
útgerðarmenn að reyna að vekja
þá öldu, að krafist verði að einka-
salan verði lögð niður. Eru þeir
að vinna að þessu méðal sjómanna
og annara þeirra, er þeir telja að
hafi hagsmuna að gæta í síidarút-
veginum. Eru glappaskot og fálm
þeirra, sem nú stjórna einkasölunni,
öll skrifuð í syndareikning fyrirtæk-
isins, bæði til að vekja óánægju
meðal manna með stofnunina, og
einnig til að draga athyglina frá
FIINDUR
í
Verkaniannafélagi Akureyrar
verður haldinn í Albýðuhúsinu
Sunhudaginn 22. þ. m. og hefst kl.
3Vs síðdegis.
DAGSKRÁ:
1. Inntaka nýrra fálaga.
2. Erindi frá fjárhagsnefnd um
tunnusmíði.
3. Síldareiknasalan.
Félagar, mætið stundvíslegþví
fundurinn verður stuttur.
Utanfélagsmenn ha?a ekki ,•?ang
að fundinum, nema með é öku
eyfi. —
Akureyri, 21. Nóv. 1931.
Félagsstjó nin.
þeim raunveruleika. K, ail hefir
keyrt um þverbak ejnka unni
síðan útgerðarmenn ndir-
tökunum, nú s. 1. su
í aðsigi er að sjómenn í út-
gerðarmenn sendi ásk -un ti tðal-
fundar Síldareinkasö nnar, sem
halda á nú um næ" mót,
um að leagja einka--ö; na ur. —
Verkaiýðurinn verðu • o-u vera
hér á verði um hag- -i , og
láta líka i Ijósi sit sínar
kröfur.
Pað þarf ekki að >é angt
mál til að rökstyðja tags-
munir verkalýðs í 1 d>, m l við
síldarverkun hefir fen :ist, h; ver-
ið mikið betur trygði Síldar-
einkasalan tók til str Skilvís