Alþýðumaðurinn - 24.11.1931, Blaðsíða 3
A LÞÝÐUMAÐ URINN
3
liggur grunur á því, að Frámnsók-
arstjórnin og stórbændurnir vilja
það. —
Yrði þá kaup manns, sem áður
hefir unnið að vegagerð í Skaga*
firði fyrir 60 aura á tímann og fengi
nú \?>% í iækkun, tæpir 35 aurar
á kl.st. —
Skyldi Magnús Guðmundsson
hafa ætlað sér nokkurntíma lengra
niður á bóginn með vegavinnu-
kaupið en þetta?
Pað er alveg furðulegt, hvað
Brynleifur vor getur orðið skap-
vondur út af því, þótt honum sé
bent á, út á hvaða glapastigu hann
er kominn í þessu kaupgjaldsmáli,
og að hann skuli vera að tala um
s>ritfals« og »hrein ósannindi* og
annað því um líkt, sem er stað-
Iaust rugl úr honum, að nokk-
uð slíkt hafi komið fram í Alþýðu-
manninum eða á bæjarstjórnarfundi
frá E. F.
Brynleifi ætti að þykja vænt um
bendingar í þessum efnum, því enn
kynni hann að geta bætt ráð sitt,
áður en hann ríður á stað íSkaga-
fjörðinn næst.
Húrra—krakki
Leikur þessi hefir nú verið sýndur
þrisvar sinnum við ágæta aðsókn og
hefir vakið ómengaðan hlátur áhorf-
enda. Leikurinn er fyrst og fremst
skopleikur, en kemur þó hér og þar
alvarlega við kaun mannlífsins, svo
það er ekki á rökum bygt, sem ýms-
ir halda fram, að hann sé svo »vit-
laus« að ekki sé á hann horfandi.
Leikurinn fer fram á heimili Guð-
mundar Goðdals prófessors.
Prófessorinn leikur hr. Skjöldur
Hlíðar. Tekst honum vel að sýna
skapbrigði perónunar og angis't þá, er
prófessorinn er í mestan hluta leiksins,
en er alt of ungur í hlutverkið. Bætir
málrómurinn ekki úr skák, því hann
er enn þá unglegri en útlit leikarans.
Nýtur leikur hr. Skjaldar sín hvergi
nærri eins vel, og hann í raun og
veru vinnur til, vegna þess.
Hönnu, konu próf., leikur ungfrú
Elsa Friðfnnsson. Ungfrúin leysir
hlutvetkið inætavel af hendi og með
fyllstu samkvæmni frá upphafi til
enda. —
Thorkelsen sýslnmann leikur hr.
Vigfús Jónsson málarameistari. Tekst
Vigfúsi mæta vel að sýna þennan
andlega og siðferðisiega spólurokk,
en hárgerfi hans mætti vera snyrti-
legra. —
Matthildi Thorkelsen. konu sýslu-
manns, leikur frú Emilía Jónasdóttir,
traust og vel.
Helga Stefáns rithöfundur er leik-
inn af ungfrú Sigríði Stefánsdóttur,
slétt og vel, og gerir ungfrúin ekki
minna úr hlutverkinu en henni er
lagt upp í hendurnar af höfundarins
hálfu. —
Úlfur Austmar málaflutningsmaður
er ágæt persóna frá höfundarins hendi.
Hr. Sig. Ein. Hlíðar fer með þetta
hlutverk, snoturlega á ýmsan hátt,
en nær hvergi nærri þeirri rólegu
»kómik«, sem á að einkenna þessa
persónu. Hvellur og kallandi mál-
rómur fellur ekki inn í svona hlut-
verk, og hinn leiði kækur Sigurðar,
þessi sífelda tályfting og hoss, á alls
ekki við. Að öðtum þræði tekst Sig-
urði vel að sýna kæruleysi og yfir-
borðsprakkarahátt þessa lagasnáps.
Hilarius Foss, aðalpersónu leiksins,
— húrra-krakkann — leikur hr. Jón
Norðfjörð. Á þessari persónu eru
ýmsir smíðagallar frá höf. hendi, og
ber hún þess menjar, hve illa hefir
gengið að fella hana inn íslenska
staðhætti. En fjölbreytni hlutverksins
breiðir að nokkru yfir gallana. Jóni
tekst svo meistaralega að sýna þessa
persónu að hvergi skeikar. Er hann
svo jafn vígur á hárfínustu »komikina«
og sprenghlægilegustu asnastrikin, að
áhorfendur vhlægja jafnt að hvoru-
tveggja, og það svo að ekki má vera
meira. —
Anna, vinnukona hjá Goðdal próf.
er leikin af Margréti Steingrímsdóttur.
Petta er ófyrirleitin og tilsvaraill laus-
lætisgála og sýnir ungfrú Margrét hana
í mjög »pússaðri« útgáfu! Tapar leik-
urinn reyndar ekkert á þessu, því nóg
er af *grófu« í honum samt.
Tómas tútomma, smáhlutverk, er
leikinn af hr. Agnari Magnússyni,
blátt áfram og sæmilega.
Vafalaust eiga bæjarbúar eftir að
hlægja að »Krakka« þessum mörg
kvöld ennþá. Pó ekki sé hægt að
segja að leikfélagið færi áhorfendunum
sérstök andleg verðmæti með sýningu
þessa leiks, verður þó ekki annað sagt
um hann en það, — að hann er
góður til að hlægja að honum.
Leikhúsgestur.
Úr bæ og bygð.
Sjálfvirka símastöðin í Reykjavík á
að verða fullgerð og takast í notkun
seinni partinn í vetur eða að vori.
Sá böggull fylgir þessu skammrifi, að
símagjöld hækka. Liggur hækkunin í
því, að eftir að hver símanotandi hefir
notað símann 400 sinnum — 400
símtöl ertt búin — verður að greiða
5 aura fyrir hvert símtal. Samkvæmt
ábyggilegum heimildum hefir meðal-
tal símtala frá hverju símatæki verið
um 10 samtöl á dag. Ef fólkið því
verðut eins málugt, eftir að nýja síma-
stöðin verður tekin í notkun, og það
hefir verðið, má búast við að síma-
gjaldið fari upp í 250 krónur á ári, í
stað 100 króna, sem nú er. Talsíma-
notendur í Rvík hafa nú myndað með
sér félagsskap og hyggja að geta haft
áhrif í þá átt að fólkið fái framvegis
að masa saman fyrir skikkanlega
borgun.
Leikfélag Reykjavfkur hefir sýnt
»ímyndunarveikina« og »Hallsteinn og
Dóra« það sem af er vetrinum. En
nú er það farið að sýna nýjan leik,
sem heitir »Drauga!estin«. Er leikur-
inn í 3. þáttum og er mælt að hon-
um svipi í ýmsu til leiksins »Á útleið«.
Sumir reknetabátarnir fiskuðu óvenju
vel í gær. Vélbáturinn Einar fékk
um 70 tunnur í 15 net, og vélbátur-
inn Búi um 50. Sá þriðji í röðinni
var Njörður með 30 tunnur.
Undanfarið hefir verið grafið eftir
laugunum í Glerárgilinu: Hefir vátns-
magnið aukist nær um helming við
það, sem áður var og jafnvel von um
meiri aukningu. Verður væntanlega