Alþýðumaðurinn - 30.12.1931, Blaðsíða 2

2
ALt’ÝÐUMAÐDRINN
en gekk að síðustu fyrir sér fyrir
atbeina Guðm., Jlannes.sonar próf.,
sem flutti tillöguna. Ekki eru ástæð-
ur fyrir þessari tillögu tilgreindar,
en h'klegust er sú, að þeir sem .vilja
fá sterku drykkina inn í landið,
kunni betur við að verða vitlausir,
og sjálfum sér og þjóðinni til
skammar, af völdum sterkra drykkja,
en veikra. — Aðra þýðingu virð-
ist þetta ekki hafa.
Til þess að koma þessu nauð-
synja máli í framkvæmd samþykti
félagið að leita samvinnu um þetta
hjá öðrum félögum i borginni. —
Verður fróðlegt aö sjá hjá hvaða
félögum tillaga þessi fær áheyrn.
Ekki þarf að efa að mikil bót á
að vera að þessu, séð frá sjónar-
hóli félagsins, en þó virðist sem
það hafi háft hugboð um að citthvað
ilt myndi nú af þessu leiða, því fé-
lagið skoraði j'afnframt á rikisstjórn-
ina aö taka algerlega fyrir vhr
bruggun í landinu og alla vvn-
smyglun til landswsl!! Enníremur
að styrkja frjálsa bindindisstarfsemi
í landinu með ríflegum styrk af al-
mannfPíé. En þegar borin var fram
tiflaga um það í félaginu, að það
beitti sér fyrir bindindisstarfsemi,
innan félags og utan, var sú tillaga
strádrepin, svo auðséð er nú hver
hugur fyfgir máli í bindindislofinu.
Það hefir fyrir löngu vakið eftir-
tekt athugulla manna, hvaö Stúdenta-
félag Rvíkur er and'aust og ófundvíst
á alt það, er þjóðinni mætti að
gagni verða. Þessi tillaga er ágætt
sýnishorn af þeim andlega gorkúlu-
gróðri, er einn nær þroska með
félaginu.
„0fugmæli”.
Verkam. hefir undanfarið flutt
vandræðadellu, eftir Steingrím Aðal-
steinsson í Lynghoiti(?), sem hann
nefnir »Öfugmæli Alþýðumannsins*.
Grein þessi er ekki svara verö, en
það kátlegasta við hana er að hún
er full af öfugmælum Eitt þessara
öfugmæla skal athugað hér. í grein-
inni stendur: »Hinsvegar þola kom-
múnistar að vera í minni hluta, þvf
hagur íjöldans er þeirra áhugamál,
en ekki völd nokkurra einstaklinga*.
Hann er brjóstheill, þessi rithöf-
undur Verkamannsins, að bjóða fs-
lenskum verkalýð aðra eins höfuð-
lýgi og þetta, á sama ári og Kom-
múnistaflokkur íslands er stofnaður,
aöeins fyrir þaö eitt að tveir valda-
sjúkir kommúnistar, þeir Einar 01-
geirsson og Brynjólfur Bjarnason,
komust ekki i stjórn Alþýðuflokks-
ins. —
Og hagur >fjöldans« á að vera á-
hugamál kommúnistanna!
Verkin sýna merkin.
Alstaðar þar sem kommúnistar
ráða, eru verklýðsfélögin í andarslitr-
unum. »Ósk« á Siglufirði, »Eining«
á Akureyri, verkamannafélagið í
Glerárþorpi, Sjómannafélag Norður-
lands, Jafnaðarmannafélag Akureyr-
ar; öll búin að drepa af sér hinn
sanna verkalýð, og eru að heiglast
upp sem von er. Verklýðssamband
Norðurlands hefir ekki einu sinni
gengið frá fundargerð sinni frá s. 1.
vetri, hvað þá birt hana í félögun-
um eða gert nokkurn hlut til að
sýna að það sé lifandi.
Það er svo sem enginn smáræö-
is áhugi fyrir »hag fjöldans«, sem
birtist í þessu.
Nei, úthalds- og þrekleysi íslenskra
kommúnista er svo áberandi, að
verkalýðurinn verður ekki blektur
til fylgis við þá. f*eir þykjast geta
frætt verkalýðinn, en hafa ekki út-
hald til að ynna þetta eina gagnlega
starf af höndum í verklýðsfélögun-
um, ef þeir væru menn til. fó vita
það allir, sem við verklýðsmál fást.
að fræðsla er það fyrst og fremst
sem verður að vera undirstaðan
undir framtíðarstörfum verklýðshreif-
ingarinnar. Að þessu starfi geta
kommúnistarnir ekki snúið sér. —
Valdasýki þeirra er svo mögnuð, að
alt verður að víkja fyrir þvi eina,
að þcir verði ofan á. .
Og í gremju sinni yfir valdaleys-
inu f stærstu verklýðsfélögunum,
halda þeir uppi látlausum rógi og
sprengingartilraunum innan verk-
lýöshreifingarinnar, þótt »fjöldinn«
líði við það, að þvi leyti sem þetta
óþrifastarf kommúnistanna heíir á-
hrif. —
Til sjómanna.
Sjómannafélag Vestmahnaeyja hef^
ir sent út ávarp til fslenskra sjó-
manna og verkamanna, Sem hugsa
sér að leita til Vestmannaeyja í at-
vmnuleit á komandi vertíð, um aö
ráða sig ekki nema í samráði viö
félagið, og ekki neðan við kauptaxta
þess. Telur félagið að sæmileg kjör
muni ekki nást nema með öflugri
samvinnu milli Vestmannaeyinga og
aðkomumanna. Ættu sjómenn aö
verða við þessari áskorun og ganga
ekki fram hjá félaginu, er þeir ráða
sig til Eyja í vetur.
Spárnar rætast.
í grein, sem Pétur A Ólafsson rit-
ar í síðasta íslending um niöurlagn-
ingu Síldareinkasölunnar, getur hann
þess, að dagana sem aðalfundurinn
stóð yfir í Reykjavík hefði Síldar-
einkasalan haft á hendinni áhveðiö
tilboð frá ábyggilegum kaupanda í
allar síldarbirgðirnar, sem óseldar
voru f llamborg þá. Var tilboðið
svo aðgengilegt, að Síldareinkasalan
samþykti það. En þegar fréttirnar
um gauraganginn í Reykjavík og
væntanlega niðurlagningu einkasöl-
unnar barst út, kipti kaupandinn
þegar að sér hendinni; hefir auðsjá-
anlega hugsað sér að fá birgðirnar
fyrir mikið lægra verð hjá skila-
neíndinni — og fær það sjálfsagt.
Einnig var sala á annari síld í að-
sigi, en sem alt fór í hund og kött,
þegar einkasalan var lögð niður.
Sýnir þetta að ekki muni standa
á því að þær spár »Alþm.< rætist,
að verðhrunið á sildarbirgðum lands
manna muni veröa all tilfinnanlegt,
vegna gerræðis ríkisstjórnarinnar í
einkasölumálinu.
Nýlega eru dánar Ingibjörg Niku-
lásdóttir, sem lengi var hjúkrunar-
kona hjá hjúkrunarfélaginu »Hlíf«
hér í bænum, og Marselína Helga-
dóttir hýsfreyja að Garshorni í Köldu-
kinn.